با عوض شدن دولت در آلمان، "تداوم و پیوستگی" در سیاست‌های کاری دولت در هیچ بخش دیگری به اندازه‌ی سیاست خارجی به چشم نمی‌خورد. در دولت جدید ائتلافی در آلمان، رویه‌ی کاری در سیاست خارجی به طور قابل توجهی ادامه‌ی خط مشی دولت پیشین است.

دولت جدید این کشور همچنان بر اهمیت روابط با آمریکا تأکید می‌ورزد. در متن منتشره از سوی دولت آمده است: «آلمان روابط تنگاتنگ سیاسی با ایالات متحده‌ی آمریکا را به دیده‌ی عنصری تقویت‌‌کننده برای قدرت خود در عرصه‌ی موضوعات مورد علاقه می‌بیند.» از طرف دیگر دولت ائتلافی جدید خواستار تقویت و بهبود روابط اتحادیه‌ی اروپا و ناتو است.

در عرصه‌‌ی سیاست خارجی آلمان، کشور روسیه جایگاه قابل توجهی را به خود اختصاص داده است و آلمان از این کشور به عنوان "شریک مهم" خود یاد کرده است. در همین راستا روابط اقتصادی با روسیه از اهمیت بالایی برخوردار است، اما در عین حال آلمان پیشاپیش این نکته را برجسته ساخته که خواهان وابستگی به روسیه در زمینه‌ی تأمین انرژی نیست.

افزون بر این، دولت ائتلافی اعلام داشته است که شورای ناتو­ − روسیه بایستی بیش از پیش مورد توجه و استفاده قرار بگیرد. نکته‌ی مهم دیگر در روابط با روسیه پیشبرد تلاش‌ها برای رسیدن به هدف خلع سلاح اتمی عنوان شده است.

ایران در سیاست خارجی دولت آینده‌ی آلمان

دولت آینده‌‌ی آلمان در صدد گسترش تشکل‌های بین‌المللی از کشورهای صنعتی و غیر صنعتی برای تصمیم‌گیری بر سر مسائل مهم جهان است. به این ترتیب کشورهای در حال توسعه قادر خواهند بود بیشتر از گذشته در روند تصمیم‌گیری بر سر مسائل مهم نقش ایفا کنند. آلمان در همین راستا اعلام کرده است که برای تشکیل گروه‌هایی متشکل از کشورهای صنعتی و در حال توسعه تبلیغ می‌کند.

حضور نیروهای ارتش آلمان در افغانستان نیز یکی دیگر از رئوس مهم در سیاست‌های خارجی دولت آینده در آلمان است. هر چند این‌بار هم آلمان تاریخ دقیقی را برای خروج نیروهای خود از افغانستان اعلام نکرده، اما بر اهمیت آموزش نیروهای امنیتی محلی تأکید ورزیده است و آن را پیش‌شرطی برای خروج نیروهای خود از این کشور دانسته است.

در امور مربوط به خاورمیانه نیز دولت آلمان به "مسئولیت ویژه‌" خود در برابر اسرائیل اشاره کرده است و بیان داشته که این کشور در مذاکرات روند صلح خاورمیانه و راه حل تشکیل دو دولت، حضور اسرا‌ئیل را در کنار دولت فلسطینی مد نظر قرار می‌دهد.

دولت آینده‌ی آلمان همانند دولت پیشین همچنان از ایران می‌خواهد تا نسبت به برنامه‌های اتمی خود شفاف‌سازی کند. طبق اصول مشخص شده در سیاست خارجی آلمان، چنانچه ایران از این کار سر باز زند‌، آلمان آماده است تا به همراه دولت‌های شریک خود تحریم‌های بیشتری را علیه ایران اعمال کند.