"کمیته همبستگی برای ایران" یکی از گروه‌های شرکت کننده معترض در نمایشگاه بین‌المللی کتاب فرانکفورت بود که در چادر آنان عکس‌هایی از محمد مختاری، محمدجعفر پوینده و علی‌اکبر سعیدی سیرجانی، نویسنگان قربانی در قتل‌های زنجیره‌ای و همچنین روزنامه‌نگاران زندانی از جمله عیسی سحرخیز، شیوا نظرآهاری، حسین درخشان و حمید مافی دیده می‌شد.

مسئولان "کمیته همبستگی" با اشاره به سرکوب سیستماتیک نویسندگان و روزنامه‌نگاران منتقد بر این مسئله تاکید می‌کردند که «در نمایشگاه کتاب تهران در سال ۱۳۸۹ بسیاری از کتاب‌های دگراندیشان در زمینه‌های سیاست، ادیان، فلسفه‌ی سیاسی، ادبیات و تاریخ جمع‌آوری شده‌اند. از جمله کتاب‌هایی از فروخ فرخزاد، هوشنگ گلشیری، محمود دولت‌آبادی، عباس معروفی و رساله‌های آیت‌الله صانعی و آیت‌الله منتظری»

این در حالی‌ست که انتشارات دولتی ایران در نمایشگاه فرانکفورت بدون هیچ‌گونه محدودیتی به تبلیغ کتب و رساله‌های خود مشغول هستند. به گفته کمیته همبستگی ایران «هم‌اکنون تجدید چاپ برخی از آثار نویسندگان خارجی همچون تریسی شوالیه، ویلیام فالکنر، گابریل گارسیا مارکز، ویرجینیا وولف، مارگریتا دوراس، وودی آلن و دن براون در ایران ممنوع شده است. به گفته معترضان بسیاری از بازدیدکنندگان حتا حرفه‌ای نمایشگاه کتاب قرانکفورت نیز از اعمال چنین سانسورهای شدیدی در ایران بی‌خبرند.

سانسور در ایران

معترضان ایرانی در نمایشگاه کتاب به سانسور شدید در ایران اعتراض داشته و بازدیدکنندگان را از شرایط نابهنجار نویسندگان و روزنامه‌نگاران در ایران مطلع می‌ساختند.

"گروه زنان فرانکفورت" با پخش اعلامیه از بازدیدکنندگان می‌خواست که از مسئولان غرفه‌های دولتی ایران درباره‌ی سرنوشت صدها نویسنده و روزنامه‌نگاری بپرسند «که هر روزه با ترس و وحشت در ایران زندگی می‌کنند و بیم دارند که تعقیب، بازداشت، ربوده، شکنجه و یا کشته شوند.»

به گفته معترضان در حالی‌که نمایشگاه کتاب فرانکفورت محلی برای تبادل افکار و عقاید مختلف بطور آزادانه است، «جمهوری اسلامی با سرکوب وب‌نگاران، نویسندگان و روزنامه‌نگاران» این اصول بدیهی را زیرپا نهاده است.

"گروه زنان" به بازدیدکنندگان نمایشگاه فرانکفورت یادآور می‌شد که با فشار «بر سیاستمداران کشورهای خود هر گونه گفت‌وگو با جمهوری اسلامی را وابسته به آزادی زندانیان سیاسی در ایران کنند.»

محدودیت و فشار بر کانون نویسندگان ایران

"کمیته همبستگی برای ایران" نیز با اشاره به وضعیت نویسندگان مستقل در ایران، بازدیدکنندگان را به این موضوع متوجه می‌ساخت که «کانون نویسندگان ایران ازسال ۱۳۸۱ تاکنون به دلیل فشارهای امنیتی حکومت ایران هنوز موفق به برگزار کردن مجمع عمومی سالانه خود نشده است و بسیاری از نویسندگان و شاعران ایرانی به دلیل سانسور شدیدی که ناشران مستقل را به نابودی می‌کشاند، سال‌هاست که اینترنت را محلی برای انتشار آثار خود قرار داده‌اند.»

از سوی دیگر جمهوری اسلامی با فیلترینگ، بستن و یا محدودیت برای صحفه‌های اینترنتی این محل را نیز از بسیاری از نویسندگان گرفته است. «فقط در چهار سال اول ریاست جمهوری احمدی‌نژاد در ایران در سال‌های ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸ تعداد ۱۲۰۰ نشریه سراسری و محلی در ایران توقیف شده‌اند و اکنون هزاران عنوان کتاب در وزارت ارشاد اسلامی ایران در انتظار انتشار هستند.»

در سال ۲۰۰۹ میلادی نیز در برابر غرفه‌های ناشران دولتی تظاهراتی از سوی برخی ایرانیان معترضان برگزار شد، که توجه بسیاری از بازدیدکنندگان را به وقایع ایران پس از انتخابات معطوف داشت.

شهرام اسلامی

تحریریه: فرید وحیدی