1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

اعتراض دانشمندان هسته‌ای به نقض حقوق بشر در ایران

SB/BB۱۳۸۸ اسفند ۱۴, جمعه

بیش از ۱۷۷ استاد و پژوهشگر فیزیک و فیزیک اتمی نقض حقوق بشر در ایران را محکوم کردند. این پژوهشگران با انتشار بیانیه‌ای خواستار توجه جامعه‌ بین‌الملل به نقض حقوق بشر در ایران به جای تمرکز بر برنامه اتمی این کشور شدند.

عکس از آرشیو
عکس از آرشیوعکس: AP

جمعی از متخصصان برجسته فیزیک اتمی آلمان و کشورهای اروپایی معتقدند که هدف دولت ایران از پافشاری و ادامه برنامه‌ی مناقشه‌انگیز اتمی‌، منحرف کردن افکار عمومی جهان از نقض گسترده حقوق بشر در این کشور است.

بیش از ۱۷۷ تن از پژوهشگران برجسته فیزیک اتمی با انتشار بیانیه‌ای نقض حقوق بشر در ایران را محکوم کردند. جمعی از امضا کنندگان این بیانیه در کنفرانس خبری روز جمعه که در انستیتوی مطالعات فرهنگی و سیاسی دانشگاه "آزاد" برلین برگزار شد، از دولت‌های غربی خواستند که توجه خود را به نقض گسترده حقوق بشر در ایران معطوف کنند.

سهراب مختاری که در کنفرانس خبری روز جمعه حضور داشت در مورد این بیانیه دانشمندان فیزیک و فیزیک اتمی می‌گوید: «در واقع از میان این ۱۷۷ نفر فقط ۲ محقق و دانشمند ایرانی هستند و بقیه آلمانی و از کشورهای اروپایی هستند. امید ابراهیمی یکی از پژوهشگران ایرانی در انستیتوی اتمی برلین Helmholtz-Zentrum و استاد او آقای تایمر و همین طور پرفسور فونکه از دانشکده‌ی علوم سیاسی دانشگاه آزاد برلین، که در این روزها همواره نقض گسترده‌ی حقوق بشر در ایران را دنبال می‌کردند، این طومار را آماده کردند و در کنفرانس اتمی که هفته پیش در برلین برگزار شد در اختیار همگان قرار دادند که مورد استقبال بیشتر پژوهشگران و دانشمندان آن کنفرانس قرار گرفت. »

دانشمندان فیزیک هسته‌ای معتقدند سخنان محمود احمدی‌نژاد در مورد توانایی غنی‌سازی اورانیوم پایه‌ و اساس علمی نداردعکس: AP

تردید درمورد صلح‌آمیزبودن برنامه هسته‌ای ایران

کنفرانس فیزیک اتمی سال ۲۰۱۰ به منظور بحث و تبادل نظر در مورد تاز‌ه‌های فیزیک اتمی هفته‌ی گذشته در برلین برگزار شد. امید ابراهیمی که در پژوهشکده فیزیک اتمی "مرکز هلم هولتس" در برلین مشغول تحقیق است، در مورد تهیه این طومار می‌گوید: «این طومار را ما پس از مشورت با دوستان‌مان در محل کار آماده کردیم و بعد در جریان کنفرانس از محققین و دانشمندان حاضر در کنفرانس در خواست کردیم که همبستگی و حمایت خود را از جنبش سبز ملی ایران نشان دهند و با امضا کردن این طومار دولت‌های بین‌المللی و دولت‌های غربی را زیر فشار بگذارند. چون به هرحال این‌ها کارشناسان فنی و تکنیکی این دولت‌ها هستند.»

به عقیده کارشناسانی که این بیانیه را امضا کردند، یکی از بزرگترین اهداف جمهوری اسلامی از پافشاری بر ادامه برنامه‌ی هسته‌ای، منحرف کردن افکار عمومی داخل و خارج از نقض حقوق بشری است که روزمره در ایران اتفاق می‌افتد. امید ابراهیمی تردید در مورد اهداف برنامه اتمی ایران را نیز بجا می‌داند و می‌گوید:«اگر جمهوری اسلامی قصد نداشت به سلاح اتمی دست پیدا کند، می‌توانست کاملا مرزها را باز بگذارد تا بازرسان بیایند و خیلی سریع می‌توانست این شک و تردیدی که جامعه‌ی بین‌المللی به برنامه‌ی هسته‌ای ایران دارد از بین برود.»

اظهارات و رفتار غیرمسئولانه رهبران جمهوری اسلامی

آقای ابراهیمی ادامه می‌دهد که سخنرانی‌های آقای احمدی‌نژاد کمتر پایه و مبنای علمی دارد و بیشتر به منظور تحریک جامعه بین‌الملل است. وی می‌گوید: « در سخنرانی ۲۲ بهمن ایشان آمدند و گفتند ما اگر بخواهیم ۲۰ درصد غنی‌سازی کنیم و بخواهیم تا ۸۰ درصد می‌توانیم غنی‌سازی کنیم. این طور نیست که آدم یک دکمه را فشار دهد و غنی‌سازی ۲۰درصد و غنی‌سازی ۸۰ درصد کند. به نظر من تمام این برنامه‌هایی که ایران راجع به آن صحبت می‌کند، فقط و فقط و بیشتر جنبه‌ی سیاسی دارد و در جهت منحرف کردن افکار عمومی است. البته ایران در تلاش است که به اورانیوم غنی شده دسترسی پیدا کند، این را نمی‌شود انکار کرد. به خاطر این که اگر خواستار آن نبودند، کاملا راحت می‌توانستند برای تمام بازرسان انرژی هسته‌ای مرزهای ایران را باز کنند و این سوال خیلی راحت می‌توانست از بین برود و یا حل شود.»

امید ایراهیمی در مورد دانشمندان و پژوهشگرانی که این بیانیه را امضا کردند می‌گوید: «این ۱۷۷ نفر از معروفترین کارشناسان انرژی هسته‌ای هستند. ما خواستار حمایت جامعه مدنی بین‌المللی از جنبش ملی ایران هستیم و معتقدیم اگر این جنبش ملی ایران به نتیجه برسد، قضیه اتمی به هرحال حل خواهد شد. چون یک دولت دموکرات و یک دولت آزادی‌خواه به هیچ عنوان هیچ علاقه‌ای ندارد که بخواهد دولتها و مردم دیگر را نابود کند.»

تحریم‌های هوشمند به جای تحریم‌های اقتصادی

بیانیه ۱۷۷ دانشمند و پژوهشگر فیزیک هسته‌ای در انتهای مطلب ترجمه شده است. امضا کنندگان این بیانیه خواستار تحریم‌های هوشمند علیه مسئولان جمهوری اسلامی شدند. پروفسور فونکه استاد دانشکده علوم سیاسی برلین که خود از امضاکنندگان این بیانیه است، در مورد تحریم‌های هوشمند این طور توضیح می‌دهد: «ما انتظار داریم که تحریم‌ها در مورد افرادی که در مورد معترضان انتخاباتی مرتکب جنایت شدند به مرحله اجرا درآید و منتظر کشورهایی مانند روسیه نمانیم. تحریم‌‌هایی مانند عدم صدور ویزا به کشورهای اروپایی و مسدود کردن حساب‌های بانکی این افراد. ما همینطور انتظار داریم که به سرعت به وضعیت پنا‌ه‌جویان ایرانی که از زندان‌ها و سرکوب خشن دولت جمهوری اسلامی جان سالم به در بردند، رسیدگی شود. انتظار داریم که به این افراد در کشورهای اروپایی پناه داده شود و در صوت نیاز کمک‌های پزشکی و روانشناسی در اختیارشان قرار گیرد.»

بیانیه دانشمندان فیزیک هسته‌ای

امضاکنندگان بیانیه نوشته‌اند: به عنوان دانشمندانی که به تحولات مسالمت‌آمیز اجتماعی معتقدیم، با توجه به رویدادهای اخیر ایران، می‌خواهیم که نقض حقوق بشر در ایران پایان گیرد. به نظر ما یکی از مهم‌ترین مقاصد دولت ایران در اظهارات رسمی‌اش پیرامون برنامه‌ی هسته‌ای، منحرف ساختن افکار عمومی جهان از نقض مستمر حقوق بشر در ایران است.

دانشمندان هسته‌ای به بیانیه‌ی «مانفرد نوُواک»، گزارشگر ویژۀ سازمان ملل در باره ایران اشاره کرده‌اند که در تابستان ۲۰۰۹ انتشار یافت و در آن به بیش از ۳۰۰ مورد شکنجه و آزار در زندان‌های ایران اشاره شده بود. مانفرد نوواک در گزارش خود همچنین نوشته بود: «نگران‌ام که در ایران انسان‌ها بر پایه‌ی اعتراف‌های اجباری محکوم می‌شوند.»

در ادامه بیاینه‌ی دانشمندان هسته‌ای آمده است: «رژیم ایران به جای محاکمه‌ عاملان و آمران سرکوب بی‌رحمانه‌ی مردم و آزاد کردن همه‌ی زندانیان سیاسی، به برپایی دادگاه‌های نمایشی علیه آزادی خواهان دست زده است.»

۱۷۷ دانشمند هسته‌ای جهان نوشته‌اند: «امروز پس از گذشت ماه‌ها از تقلب بزرگ انتخاباتی در ایران و سرکوب شدید جنبش اعتراضی پس از آن، حقوق بشر در ایران همچنان به طور مستمر نقض می‌شود و به همین دلیل دفاع از ارزش‌های انسانی و آزادی‌خواهانه نیازمند اعتراض و توجه ما به نقض حقوق بشر در ایران است.»

دانشمندان هسته‌ای در پایان بیانیه‌ی خود «خواهان آزادی بی‌قید و شرط همه‌ی زندانیان سیاسی و عقیدتی، آزادی مطبوعات، برگزاری یک انتخابات تازه با رأی آزاد و مخفی، و نیز به رسمیت شناختن حقوق قانونی احزاب سیاسی و جنبش‌های دانشجویی و زنان در ایران» شده‌اند.