اعتراض دهها چهره دانشگاهی به زندانی شدن تورج امینی
۱۴۰۰ فروردین ۱۵, یکشنبه
بیش از ۴۰ شخصیت دانشگاهی و پژوهشگر در عرصه ایرانشناسی از دانشگاههای معتبر جهان با انتشار بیانیهای اعتراض خود را به بازداشت و حبس تورج امینی، محقق و تاریخنگار بهایی ابراز داشتند.
تبلیغات
تورج امینی، پژوهشگر و تاریخنگار بهایی که به تازگی به اتهام "تبلیغ علیه نظام" بازداشت و زندانی شد، مورد حمایت دهها شخصیت دانشگاهی قرار گرفته است. امینی متخصص تاریخ ایران در قرنهای ۱۹ و ۲۰ میلادی است.
بیش از ۴۰ شخصیت و محقق فعال در رشته ایرانشناسی از دانشگاههای معتبر جهان روز شنبه ۱۴ فروردین (۳ اسفند) بیانیهای در شبکههای اجتماعی منتشر کردند تا اعتراض خود را به بازداشت و حبس تورج امینی را ابراز دارند.
چهرههایی چون یرواند آبراهامیان، عباس امانت، محمدعلی همایون کاتوزیان، علی میرسپاسی، توریج اتابکی، محمد توکلی طرقی، علی اکبر مهدی، عباس میلانی، ژانت آفاری و نیره توحیدی از جمله امضاءکنندگان این بیانیه هستند.
آنان در این بیانیه اتهام مطرحشده علیه تورج امینی مبنی بر "تبلیغ علیه نظام" را رد کرده و تصریح کردهاند، پژوهشهای این تاریخنگار سبب "غنیتر شدن شناخت جمعی ما از تاریخ و مردم ایران" شده است.
امضاءکنندگان در بیانیه خود تأکید ورزیدهاند که بازداشت و حبس تورج امینی تنها به خاطر اعتقادات دینی او و با هدف بازداشتن او از فعالیتهای پژوهشی بوده است.
در ادامه این بیانیه آمده است که بازداشت امینی "مصداق نقض آشکار حقوق بنیادین او و تعهدات جمهوری اسلامی تحت قوانین بینالمللی است و با اصول جهانشمول عدالت و رواداری نیز در تضاد است".
در این بیانیه همچنین به برخی از آثار تحقیقاتی تورج امینی اشاره شده که به گفته امضاءکنندگان، همگی آنها بر حوزه ادیان بر بستر تاریخ تمرکز دارد و از جمله پژوهشهایی درباره دین زرتشتی، اقلیتهای دینی ایران در انقلاب مشروطه، و ارتباط دین بهایی با جنبشهای روشنفکری ایران را دربرمیگیرد.
امضاکنندگان این بیانیه خواهان پایان نقض حقوق این پژوهشگر بهایی شده و از مقامات جمهوری اسلامی خواستهاند با آزاد کردن تورج امینی به او اجازه ازسرگیری فعالیتهای تحقیقاتیاش را بدهند.
تورج امینی در دادگاه بدوی به یک سال حبس و دو سال تبعید محکوم شده بود، اما در دادگاه تجدیدنظر این حکم به شش ماه حبس تقلیل یافت. امینی اواسط بهمن ماه سال گذشته پس از حضور در واحد اجرای احکام دادسرای عمومی و انقلاب کرج بازداشت شد و جهت سپری کردن دوران محکومیتش به زندان مرکزی کرج منتقل شد.
جشن بزرگ بهائیان سراسر جهان
بهائیان در سراسر جهان دویستمین سالروز تولد بهاءالله، بنیانگذار دین بهائی را جشن میگیرند. اما آیا بهائیان در ایران هم میتوانند آشکارا چنین جشنی برگزار کنند؟ آنها همچنان در کشور مبدا دین بهائیت مورد آزار قرار میگیرند.
عکس: Getty Images/D.Silverman
برگزاری جشن در سراسر جهان
جامعه بهائی در سراسر جهان، روز ۲۲ اکتبر ۲۰۱۷ (یکشنبه ۳۰ مهر ۱۳۹۶) دویستمین سالروز تولد بهاءالله، بنیانگذار دین بهائی را جشن میگیرند. جشنهایی که از جمله در مرکز جهانی بهائیان در حیفا در اسرائیل هم برگزار میشود.
عکس: Getty Images/D.Silverman
تهران زادگاه بهاءالله
بهاءالله (به معنی "شکوه و جلال خدا") در سال ۱۸۱۷ در تهران متولد شد. پدر او میرزا بزرگ نوری یکی از سیاستمداران سرشناس در دوره فتحعلی شاه بود. او مناصبی را که به راحتی میتوانست به دست بیاورد رد کرد و تصمیم گرفت زندگی خود را وقف امور خیریه کند. از همان سنین جوانی او را با عنوان "پدر فقرا" میشناختند.
عکس: Imago/United Archives International
بنیانگذار
بهاءالله به جنبش باب پیوست. سید علیمحمد باب، جنبش باب را در ایران بنیان گذاشت. این جنبش از سوی مراکز مذهبی شیعه مورد آزار و اذیت خشونتآمیز قرار میگرفت. باب در سال ۱۸۵۰ و به دستور امیرکبیر کشته شد. در دین بهائی از باب به عنوان مبشر دین بهائیت و از بهاءالله به عنوان بنیانگذار این دین یاد میشود. دین بهائیان برگرفته شده از نام بهاءالله است.
عکس: AP
باغهای بهائی حیفا
بهاءالله پس از دستگیری ۴۰ سال از زندگی خود را در زندان و تحت شکنجه و در تبعید گذراند. در ابتدا او را به بغداد تبعید کردند. سپس او را به استانبول و بعد به شهر ادرنه در ترکیه و در نهایت به شهر عکا در اسرائیل تبعید کردند. گرچه دین بهائیت کار خود را از ایران آغاز کرده است، اما مرکز معنوی و اداری این دین در حیفا در اسرائیل قرار دارد.
عکس: Getty Images/D. Silverman
ستاره ۹پر
دین بهائیت در ابتدا به عنوان قرائتی درونی از مذهب تشیع شکل گرفت و بعد دینی مستقل شد. آنها معتقدند تنها یک خدا وجود دارد و هیچ دین و مذهبی را نمیتوان برتر از دیگری دانست. ستاره ۹پر یکی از نشانههای دین بهائیت و نماد وحدت است. از آنجا که ۹ بزرگترین عدد تکرقمی است.
عکس: CC BY 2.0/Vandelizer
معبد در همهجا
به رغم آزار و اذیت و سرکوب شدید، دین بهائیت گسترش یافت. حامیان این دین معبدهای بسیاری در نقاط جهان از جمله در اروپا و آمریکای شمالی تاسیس کردند. امروزه بیش از ۷ میلیون نفر در سراسر جهان به این دین معتقدند. نمایی از معبد نیلوفر آبی در هندوستان. برای آشنایی بیشتر با معبد نیلوفر آبی، شاهکار معماری بهائیان در هندوستان به این لینک مراجعه کنید: http://p.dw.com/p/1DZBA
عکس: picture-alliance/dpa/J. Kalaene
جامعه بهائیان در آلمان
طبق آمارهای موجود حدود ۶ هزار بهائی در آلمان زندگی میکنند. جامعه بهائیان در آلمان از اهمیت زیادی برخوردار است. نمایی از معبد بهائی یا مشرقالاذکار در نزدیکی فرانکفورت آلمان. درب این معبد بدون در نظر گرفتن جهانبینی و ملیت افراد به روی همه باز است. در این مکان نیز تولد بهاءالله جشن گرفته میشود.
عکس: Imago
تهران علیه دین بهائیت
بهائیان تا به امروز مورد آزار و اذیت قرار گرفتهاند. آزار و اذیتی که از اواسط قرن نوزدهم آغاز شد و معابد آنها را نابود کردند. از زمان وقوع انقلاب اسلامی در سال ۱۹۷۹ دولت جمهوری اسلامی ایران به صورت سیستماتیک علیه بهائیان دست به عمل زده است. در سال ۱۹۸۳ این دین در ایران ممنوع اعلام شد. هدف از این کار از بین بردن جامعه بهائیان به عنوان یک اقلیت پویا و زنده در ایران است.
عکس: 2008, Bahá'í International Community
#ReleaseBahai7Now
در سال ۲۰۰۸ جامعه بهائی با یک شوک سنگین روبهرو شد. هفت رهبر جامعه بهاییان ایران دستگیر شدند. پس از آنکه بیش از دو سال در زندان نگهداری شدند به بیست سال زندان محکوم شدند. فعالان حقوق بشر و همچنین بسیاری در شبکههای اجتماعی در اینترنت خواستار آزادی آنان هستند.
عکس: Monib Sabet
همبستگی با بهائیان زندانی
بهائیان ساکن در ریو دو ژانیرو در برزیل به منظور نشان دادن همبستگی خود با رهبران بهایی زندانی در ایران به خیابانها رفتند.
عکس: Getty Images/AFP/A. C. Fernandes
آزادی
مرکز حقوق بشر در ماه سپتامبر اعلام کرد که مهوش ثابت پس از تحمل ده سال حبس آزاد شده است. دلایل آزادی او کاملاً روشن نیست. او یکی از ۷ رهبر بهائی دستگیر شده بود. حکم شش نفر دیگر نیز به ۱۰ سال حبس کاهش یافته و همگان منتظر آزادی آنان هستند.
عکس: Center for Human Rights
مشکل تحصیل بهائیان در ایران
در وضعیت حدود ۳۰۰ هزار نفر بهائی در ایران هنوز تغییری به وجود نیامده است. آنان امیدوار بودند ریاست جمهوری حسن روحانی و لغو تحریمهای بینالمللی علیه ایران پس از توافق هستهای سودی هم برای آنان داشته باشد. اما وضعیت آنان همچنان وخیم است، خانههایشان را میسوزانند، گورستانهایشان را تخریب میکنند و از امکان تحصیل آنان جلوگیری میشود.