اعتراف دولت نپال به جدی نگرفتن هشدارهای وقوع زلزله
SB۱۳۹۴ اردیبهشت ۸, سهشنبه
بنا بر تخمین سازمان ملل، زلزله در نپال به بیش از یک میلیون و ۴۰۰ هزار نفر آسیب زده است. دولت نپال ضمن اعتراف به عدم آمادگی برای مقابله با این بحران، خواستار کمکهای بینالمللی به ویژه دارو و چادر شده است.
تبلیغات
نخستوزیر نپال سهشنبه (۲۸ آوریل/ ۸ اردیبهشت) در گفتگو با خبرگزاری رویترز هشدار داد که شمار قربانیان زلزله در این کشور ممکن است به بیش از ۱۰ هزار نفر رسد. او تأکید کرد که دولت نپال عملیات نجات را شدت بخشیده است.
شمار قربانیان زلزله در نپال بر اساس آخرین آمار رسمی به بیش از ۴۳۰۰ تن رسیده است. بیش از هفت هزار نفر نیز مجروح شدهاند. دولت نپال سه روز در این کشور عزای عمومی اعلام کرده است.
زلزلهای به قدرت ۸/ ۷ ریشتر شنبه (۲۵ آوریل/ ۵ اردیبهشت) منطقه هیمالیا در جنوب شرقی آسیا را لرزاند. بنا بر تخمین سازمان ملل متحد بیش از یک میلیون و ۴۰۰ هزار نفر در منطقهای که لرزش زمین رخ داد، نیازمند کمکهای اولیه هستند.
به گزارش این سازمان، بسیاری محل سکونت خود را از دست دادهاند و حتی با کمبود آبآشامیدنی مواجه هستند. بخشهایی از مناطق روستایی نپال که به گواه تصاویر هوایی به شدت تخریب شدهاند، قابل دسترس نیستند.
وزیر کشور در تلویزیونی ملی نپال اعتراف کرد که دولت این کشور برای مقابله با بحرانی به این بزرگی آماده نبوده است. او تصریح کرد که دولت علیرغم هشدارهای مکرر در مورد وقوع زلزلهای بزرگ "به اندازه کافی" آماده نبوده است.
زلزله روز شنبه شدیدترین لرزش زمین از سال ۱۹۳۴ (۱۳۲۳ خورشیدی) تا کنون در نپال بود. در زلزله آن زمان بیش از ۱۰ هزار نفر جان خود را از دست دادند.
به نقل از رسانههای محلی نپال، مردم در کاتماندو، پایتخت این کشور از وضعیت کمکرسانی دولت به شدت گلهمند هستند. خبرگزاری آلمان از آوارگی مردم در خیابانهای کاتماندو خبر میدهد.
مردی که سه روز گذشته را همراه خانوادهاش در خیابان به سر برده به خبرگزاری آلمان گفته است که آنها با کمبود غذا و آب مواجه هستند و هنوز هیچ نیروی دولتی برای کمک آنها نیامده است.
خطوط برق، شبکه آبرسانی و تلفن کاتماندو دچار اختلال شدهاند. سه روز پس از زلزله وضعیت این شهر بحرانی است.
دهها هزار نفر به دلیل کمبود آبآشامیدنی و خوراک این شهر را ترک کردند. بسیاری هم میخواهند به روستای زادگاهشان برگردند تا از احوال بستگانشان خبردار شوند.
به نقل از روزنامه نپالی "هیمالیا- تایمز" تا سهشنبه (۲۸ آوریل/ ۸ اردیبهشت) بیش از ۷۲ هزار نفر از کاتماندو خارج شدند. به نقل از رسانههای محلی، مردم از عدم آمادگی دولت و نبود هماهنگی در عملیات نجات خشمگین هستند. به نقل از این رسانهها، حتی محمولههای امداد نیز به درستی میان نیازمندان توزیع نمیشوند.
هشدار در مورد شیوع بیمارهای ریوی میان کودکان زلزلهزده
یونیسف، صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل نیز در مورد شیوع بیماریهای ریوی در میان کودکان زلزلهزده هشدار داده است. کریستین اشنایدر، مدیر این سازمان در آلمان تصریح کرده است: «فاجعه زلزله در شرایطی در نپال رخ داد این کشور پس از دهها سال ناآرامی در مسیر مناسبی قرار گرفته بود. در زمینه مبارز با مرگ و میر کودکان و دسترسی آنها به آموزش پیشرفتهای خوبی به دست آمدهبود.»
به گفته کریستین اشنایدر حدود ۴۰ درصد کوکان نپال از سوءتغذیه مزمن رنج میبرند و ضعیف هستند.
او هشدار داده است که بیسرپناه ماندن این کودکان در هوای بارانی نپال، خطر ابتلای آنها به بیماریهای ریوی را تشدید خواهد کرد.
بسیاری شاهد مرگ خانواده و بستگانشان یا شاهد بیرون کشیده شدن جنازه آنها بودند. یونیسف خواستار کمک طولانیمدت برای کودکان نپال شده است.
نجات صدها کوهنورد از کمپ اصلی اورست
به گزارش مقامات پلیس نپال بیش از ۱۷ کوهنورد در اثر بهمن ناشی از زلزله در ارتفاعات اورست کشته شدند. سخنگوی سازمان گردشگری نپال شمار کوهنوردان کشتهشده را ۲۰ نفر و ارتش هند که در عملیات نجات آنها شرکت دارد ۲۲ نفر اعلام کردهاند.
به نقل از خبرگزاری آلمان تا کنون ۲۰۵ کوهنورد که در ارتفاعات اورست گرفتار شده بودند، نجات پیدا کردهاند. سه تن از این کوهنوردان ایرانی بودند. به گفته فدراسیون کوهنوردی ایران به سه کوهنورد ایرانی آسیبی نرسیده است.
زلزله نپال همزمان با آغاز فصل کوهنوردی در ارتفاعت اورست رخ داد. حدود یک هزار نفر در کمپ اصلی اورست آماده صعود به قله بودند. آلن آرنت، کوهنور نامدار آمریکایی در وبلاگ خود نوشته است تمامی تیمهای کوهنوردی از این کمپ خارج شدند یا آماده خروج میشوند. او تأکید کرده است که صعود به قله اورست از مسیر جنوبی دیگر در این فصل ممکن نیست.
میراث فرهنگی اعجابانگیزی که در نپال نابود شد
زمینلزره مهیب در نپال که روز شنبه (۲۵ آوریل) به وقوع پیوست، نه تنها هزاران نفر را در کام مرگ فرو برد، بلکه نابودی شمار زیادی از آثار و بناهایی را به همراه داشت که جزو میراث فرهنگی جهانی محسوب میشوند.
عکس: P. Mathema/AFP/Getty Images
درهی کاتماندو
زمینلزرهای که روز شنبه (۲۵ آوریل) در نپال رخ داد، به میراث فرهنگی و آثار معنوی این کشور ضربهای سنگین زد. در درهی کاتماندو که در دامنهی رشتهکوههای هیمالیا واقع است، هفت اثر تاریخی که جزو میراث فرهنگی جهانی یونسکو به شمار میروند، در فاصلهای اندک با یکدیگر قرار دارند. یکی از این آثار تاریخی معبد سوویامبونات است. تصویری از این معبد پیش از وقوع زلزله مهیب در نپال.
عکس: Imago
استوپاهای بودایی
استوپاهایی بودایی و معبد سوویامبونات قلب روحانی و معنوی نپال محسوب میشوند. استوپا بنایی گنبدشکل یا تپهمانند است که از برجستهترین نمودهای آیین بودایی است. استوپای بودنات، میدانهای "دوربار" با بناهای تاریخیاش و همچنین معابد پاشوپاتینات و چانجونارایان که خارج از کاتماندو قرار دارند، در فهرست میراث فرهنگی جهانی یونسکو گنجانده شدهاند.
پادشاهان نپال در گذشته در کاخهای میدانهای دوربار در باختاپور (تصویر)، کاتماندو و پاتان زندگی میکردند. در پایان سال ۲۰۰۷ بود که نظام پادشاهی در کشور نپال برچیده شد و یک سال بعد نیز نظام جمهوری جایگزین آن گردید.
عکس: picture alliance / ZUMAPRESS/P. Gordon
میدان دوربار در باختاپور پس از زلزله
بسیاری از معابد و مجسمههایی که در میدانهای دوربار در باختاپور (تصویر)، در کاتماندو و پاتان قرار دارند، بر اثر زلزله آسیب دیده یا یکسره نابود شدهاند. این آثار تاریخی متعلق به سدههای ۱۲ تا ۱۸ میلادی هستند. دستاندکاران یونسکو روز یکشنبه (۲۶ آوریل)، یک روز پس از وقوع زلزله جمعآوری نام آثاری را که در جریان این سانحه مهیب از بین رفتهاند، آغاز کردند.
عکس: picture-alliance/AP Photo/N. Shrestha
میدان دوربار در کاتماندو پیش از زلزله
در میدان دوربار در کاتماندو بسیاری از معابد بودایی دو یا سه طبقهای قرار داشتند که از نمونههایی ویژه در معماری نپال به شمار میروند.
عکس: P. Mathema/AFP/Getty Images
میدان دوربار در کاتماندو پس از زلزله
این معابد تاریخی بر اثر زلزله از بین رفتهاند. "پی دی بلجی"، استاد در دانشگاه شهر بزرگ مدرس در هند ابراز تردید کرده که بتوان این بناهای نابودشده را کاملا بازسازی کرد. او از "لطمهای جبرانناپذیر" برای نپال و کل جهان سخن گفت.
عکس: P. Mathema/AFP/Getty Images
برج داهارا پیش از زلزله
مرکز تاریخی شهر کاتماندو به حدی ویران شده که بخشهایی از آن، از جمله میدان دوربار قابل شناسایی نیست؛ برج ۶۲ متری "دراهارا" (تصویر پیش از ویرانی) و معبد متعلق به قرن ۱۹ میلادی هندوها که جزو میراث فرهنگی جهانی هستند هم فروریختهاند.
عکس: imago
برج دراهارا پس از زلزله
از برج عظیم دراهارا که ۲۰۰ پله داشت، تنها پایهای باقی مانده است. امدادگران در تلاش بودند که حدود ۵۰ تن از کسانی را که در زیر آوارهای این برج دفن شده بودند، پیدا کنند. این برج که در سال ۱۸۲۶ میلادی ساخته شده، در جریان زلزلهی مهیب سال ۱۹۳۴ در نپال نیز نابود شده و پس از این فاجعه بازسازی شده بود.
عکس: P. Mathema/AFP/Getty Images
معابد چانجونارایان
مجموعه بناهای چانجونارایان که ۴ معبد و ۳ کاخ را در برمیگیرد، در سال ۲۰۰۶ به فهرست میراث فرهنگی یونسکو افزوده شد. این آثار نمایانگر تاریخ سیاسی و مذهبی نپال هستند.
عکس: imago
معابد پاشوپاتینات
معابد پاشوپاتینات که ویژهی هندوهاست، یکی از مهمترین معابد در نوع خود در نپال محسوب میشود. آیینهای بودایی و هندو در طی قرون متمادی در نپال گسترش یافتند و سب شدند که از قرن پنجم میلادی به این سو معابد پرعظمتی ساخته شود.
عکس: picture alliance/ANN/The Star
زادگاه بودا
افزون بر آثار مهمی که در دره کاتماندو قرار دارند، سه اثر و مکان دیگر نیز در فهرست میراث فرهنگی یونسکو گنجانده شدهاند: لومبینی که زادگاه بودا محسوب میشود، پارک ملی چیتوان و پارک ملی ساگارماتا. لومبینی در ۲۸۰ کیلومتری غرب کاتماندو، پایتخت نپال واقع است.
عکس: AFP/Getty Images/K. Knight
نپال، یکی از فقیرترین کشورهای جنوب آسیا
مرکز زلزلهای که روز شنبه (۲۵ آوریل) نپال را لرزاند، حدود ۸۰ کیلومتری کاتماندو و شدت این زمینلرزه نیز ۸ / ۷ ریشتر اعلام شد. از آنجایی که این زلزله در اعماق نه چندان زیاد روی داده، خسارات زیادی به بار آورده است. نپال که ۲۸ میلیون نفر جمعیت دارد، یکی از فقیرترین کشورهای جنوب آسیا به شمار میرود و اقتصاد آن نیز تقریبا بهطور کامل به صنعت گردشگری وابسته است.