جایزه فریدریش روکرت در اصل ابعادی سیاسی نداشته و تنها به نویسندگان و شاعرانی که برای نزدیکی و تفاهم میان شرق و غرب فعالیت می‌کنند اهدا می‌شود. اسماعیل خویی در مراسم رسمی در شهر کوبورگ در روز یکشنبه (۱۶ مه) ضمن اشاره به اهمیت این جایزه برای تفاهم میان جهان اسلام و مسیحیت از یک‌سو و نزدیکی میان شرق و غرب از سوی دیگر، به عنوان یکی از شاعران مدرن ایران، به تشریح وضعیت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در ایران پرداخت و به مراسم رنگ و بویی سیاسی داد.

خویی در بخشی از سخنان خود به سرکوب منتقدان و فرهنگ‌سازان ایرانی در حکومت جمهوری اسلامی اشاره کرد. کورت شارف، عضو هیئت داوران نیز ضمن ستایش از شعر اسماعیل خویی، آن را سلاحی برای مبارزه علیه ستم سیاسی و اجتماعی و دفاع از آزادی بیان و عقیده در ایران دانست.

خویی با ابراز تاسف از اقامت اجباری در خارج از کشور، یادآور شد که آرزو می‌کرده این جایزه را در ایران دریافت کند. وی تصریح کرد که دریافت جایزه فریدریش روکرت باعث افتخار اوست، اما از ناخشنودی مقامات ایرانی از اعطای این جایزه به خود نیز آگاه است.

امسال تاکید هیات داوران بر ادبیات ایران بود. چهار نامزد ایرانی این جایزه، محمدرضا شفیعی کدکنی، منیرو روانی‌پور، شهریار مندنی‌پور، و اسماعیل خویی بودند. از میان این چهار نامزد، اسماعیل خویی برای گرفتن جایزه برگزیده شد. دکتر خویی تحصیلات خود را در فلسفه به پایان برده و یکی از شاعران پر کار ایرانی است. شعرهای غالبا طولانی او در بیش از چهل دفتر شعر جای گرفته‌اند.

به یاد فریدریش روکرت، شرق‌شناس برجسته آلمان

فریدریش روکرت، شرق‌شناس و ایران‌شناس معروف آلمانی، در سال ۱۷۸۸ میلادی در شهر کوبورگ زاده شد. او در تمام مدت زندگی ۷۸ ساله‌ی خود، تمام تلاش خود را در ترجمه و گردآوری آثاری از خاورمیانه و نزدیک به کار برد. روکرت در کتابی با عنوان "رزهای شرقی" شعرهای شاعران کلاسیک ایران، چون فردوسی، سعدی، مولانا و حافظ را با برگردان آلمانی گردآوری کرد.

همشهریان فریدریش روکرت پس از دو قرنی که از تولد او می‌گذرد، از سال ۲۰۰۸ میلادی تصمیم گرفتند هر دو سال یک بار جایزه‌ای به نام او به دست‌اندرکاران فرهنگی در همان حیطه‌ی کاری روکرت اهدا کنند. مبلغ این جایزه ۷۵۰۰ یورو است. برای گرفتن این جایزه، نویسندگان و شاعرانی که به زبان‌های فارسی، عربی، عبری، هندی و ارمنی آثار خود را آفریده‌اند، کاندید می‌شوند.

SI/BB