******

دویچه‌وله: فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران (IFJ) اکسیون سه روزه‌ای را ترتیب داده بود با عنوان «فراخوانی برای حمایت از روزنامه‌نگاران ایرانی». لطفا در مورد جزییات این اکسیون توضیح دهید؟

حنیف مزروعی: بعد از اتفاقاتی که از زمان انتخابات در ایران افتاد و حدود ۴۰ روزنامه‌نگار دستگیر شدند و تا امروز پنج روزنامه نیز توقیف شده، فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران در ارتباط با این روند برخورد با روزنامه‌نگاران و حقوق صنفی آن‌ها و همچنین بسته‌شدن دفتر نمایندگی این فدراسیون در ایران که انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران و تنها نماینده‌ی آی‌اف‌جی در ایران است، دست به فراخوانی زد و از تمام انجمن‌های عضو خودش در سراسر دنیا، برای حمایت از روزنامه‌نگاران ایرانی و همچنین دفاع از حقوق صنفی روزنامه‌نگارانی که در ایران در معرض خطر قرار گرفته‌اند دعوت کرد. این برنامه در دو شهر لندن و بروکسل انجام شده است. در لندن به خاطر این که گردهمایی مسئولین آی‌اف‌جی در لندن بوده، طی دو روز گذشته این برنامه در لندن انجام شد و در بروکسل هم چون دفتر مرکزی فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران واقع شده است، این برنامه در مقابل سفارت ایران انجام شد.

در کنار این برنامه آیا قطعنامه‌ای خطاب به مسئولان ایران، صادر شده است یا نه؟ چون مقابل سفارت ایران بوده، آیا درخواستی از مسئولان ایران در این زمینه مطرح شده یا نه؟

فدراسیون یک نامه‌ای را تهیه و روی سایتش قرار داده بود که براساس آن از تمام اعضا و از تمام انجمن‌ها و سندیکاهای روزنامه‌نگاری در سراسر دنیا خواسته بود که با امضای این نامه و ارسال آن برای مقامات جمهوری اسلامی، اعتراض خودشان را به روند برخورد با روزنامه‌نگاران و روزنامه‌ها و انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ایران اعلام کنند. این نامه‌ی اعتراضی خودش بحث جدایی از این قضیه بود که انجام شد.

آقای مزروعی در حال حاضر حدود ۳۰ روزنامه‌نگار همچنان در ایران در زندان هستند. آیا فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران یا نهادهای بین‌المللی دیگر برای آزادی این‌ها می‌توانند اقدام عملی دیگری انجام دهند؟

اقدام عملی خاصی که در این مورد نمی‌شود انجام داد. تنها چیزی که می‌شود به آن امیدوار بود، فشار بین‌المللی بر ایران است که به این روند پایان دهد. گرچه تاکنون حدود پنج قطعنامه در مورد روزنامه‌ها و روزنامه‌نگارانی که بعد از انتخابات دستگیر شده‌اند و همچنین در مورد روند فعالیت مطبوعاتی بعد از انتخابات صادر شده است. اخباری هم که ما از ایران داریم و همکاران ما هم در جریان آن هستند، نشان می‌دهد که روند سانسور بعد از انتخابات بسیار شدت یافته و تنها امیدی که می‌شود داشت این است که با این گونه فشارهای بین‌المللی کمی فضای اطلاع‌رسانی و مطبوعاتی در ایران بازتر شود.

یکی دیگر از نتایج این روندی که شما به آن اشاره کردید، مهاجرت بی‌رویه‌ی روزنامه‌نگاران به خارج از کشور است. سازمان گزارشگران بدون مرز آماری دراین زمینه داده و یکسری تهمیداتی برای کمک به این روزنامه‌نگاران اندیشیده است. آیا فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران قصد دارد و یا اصلاً می‌تواند به این گروه از روزنامه‌نگاران ایرانی هم کمکی کند؟

تا آنجایی که من اطلاع دارم، آن‌ها براساس حقوق صنفی‌ که برای همه‌ی اعضایشان قائل‌اند، از تمامی اعضای خودشان و حتا روزنامه‌نگارانی که به نحوی در خطر باشند و امنیت شغلی و مسائل دیگری که برایشان پیش ‌آمده باشد، حمایت می‌کنند. در این قضایای اخیر هم تا جایی که مطلع هستم، تمام سعی و تلاششان را کرده‌اند که به همکاران ایرانی خودشان که بنابر ملاحظات مختلف مجبور به ترک وطن شدند و به خاطر امنیت خودشان کشور را ترک کنند، کمک کنند.

مصاحبه‌گر: میترا شجاعی

تحریریه: شهرام احدی