گروه بین‌المللی ویژه هولوکاوست آی تی اف نام دارد که مخفف International Task Force است. هشت سال از پایه گذاری این گروه می‌گذرد ولی تاکنون دبیرخانه دائمی نداشت. آلمان به عنوان کشوری که موظف است، نگذارد خاطره هولوکاست به فراموشی سپرده شود، به وجود این دبیرخانه در برلین می‌بالد. مسئولیت این کار به عهده یک تاریخ‌دان به نام کاترین مایر است. او می‌گوید:

«من فکر می‌کنم بزرگترین چالشی که ما با آن روبرو هستیم، زنده نگهداشتن هولوکاست آنهم در شرایطی است که کسانی که آنرا از نزدیک تجربه کرده‌اند به زودی دیگر درمیان ما نخواهند بود. چگونه می‌شود برای نسل‌های آینده، بدون ارتباطی مستقیم و در نبود تجربیات شخصی و بازماندگان هولوکاست و همین طور هم نجات‌دهندگان قربانیان هولوکاست، یاد آنرا زنده نگه داشت؟»

این سوالی است که ذهن وزیرخارجه آلمان، فرانک والتر اشتاین مایر را هم بخود مشغول کرده است. او در سخنان خود در جشن افتتاحیه دبیرخانه ITF در وزارت خارجه آلمان به این مسئله اشاره کرد و گفت که "نباید با رفتن بازماندگان هولوکاست از میان ما، خود این فاجعه هم در غبار تاریخ پنهان شود". وی ضمن اشاره به این که "این خاطره (حفظ آن) نه امری است منفعل و نه صرفا آلمانی، بلکه وظیفه‌ای مشترک"، اظهار داشت:

« این برای ما آلمانی‌ها بدان معناست که زمانی که ما خاطره آنرا با ملت‌های دیگر تقسیم می‌کنیم، خود مسئولیت غیرقابل تقسیم آنرا برعهده می‌گیریم.»

وزیر خارجه آلمان هم‌چنین در باره تقویت یهودی‌ستیزی در کشورش هشدار داد:

«نگران کننده، تقویت یهودی‌ستیزی عمیقی است که در پرده‌ای از تفوق اخلاقی و به نام خود ساخته "آلمانی‌های شایسته" هرگونه شبهه‌ای را از خود دور می‌کند، اما هر انتقاد به سیاست اسرائیل را به طرز افشا کننده‌ای در لوای کلیشه های یهودی ستیزی می‌پوشاند.»

کار گروه بین‌المللی ویژه هولوکاست این است که هدفمند درمقابل تمایلات ضدیهودی عمل کند. این نهاد که در آن ۲۵ کشور و سازمان غیردولتی به یکدیگر پیوسته‌اند، از پروژه‌هایی حمایت می‌کند که به موضوع هولوکاست مربوط می‌شوند. این می‌تواند مثلا یک نمایشگاه باشد، یا یک کتاب یا یک فیلم. مهم این است که این پروژه نه دولتی، که و برآمده از جامعه باشد.

آندریا ناشاما، مدیر دبیرخانه گروه بین‌المللی ویژه هولوکاست در این باره می‌گوید:

«به عنوان مثال، انجمنی از یک کشور نیاز به کمک دارد، چراکه در این کشور هیچ حمایت مدنی وجود ندارد، و یا این که هیچ حمایت دولتی نمی‌شود، یا آن که در ابتدای کار است و نیاز به تبادل نظر و همکاری دارد، همه اینها را گروه ویژه هولوکاست سازمان‌دهی می‌کند و این بخصوص در کشورهایی که سابق براین پشت پرده‌های آهنین بودند مهم است، چرا که در این کشورها تنها پروژه‌های دولتی انجام می‌شدند.»