نپال شاهد نخستین ناآرامی‌های اجتماعی پس از زمین‌لرزه است. در کاتماندو پایتخت این کشور درگیری‌هایی میان مردم خشمگین آواره و ماموران مسلح پلیس روی داد.

در ترمینال اتوبوس‌های مسافرتی هزاران تن با این امید گردآمده‌اند تا شهر را ترک کنند. مردم انتقاد می‌کنند که دولت وعده داده بود ۲۵۰ دستگاه اتوبوس اضافه برای نقل مکان شهروندان ارسال خواهد کرد، ولی حتی یک اتوبوس هم نیامده است.

چهار روز پس از زمین‌لرزه سهمگین نپال، هنوز ابتدایی‌ترین نیازهای خوراکی و دارویی مردم تامین نشده است. آب آشامیدنی، دارو و چادر یافت نمی‌شود. مردم معترض‌اند که ماموران دولتی حتی در محل حاضر نمی‌شوند تا پاسخگو باشند.

سوشیل کویرالا، نخست وزیر نپال تلاش کرد در یک سخنرانی مردمی را که هر لحظه خشمگین‌تر می‌شوند آرام کند. او گفت که ذخایر و تجهیزات دولت برای مهار کردن پیامدهای چنین فاجعه‌ای محدود است، ولی همه تلاش خود را خواهد کرد. او وعده داد که دولت از اشتباهات خود خواهد آموخت.

هشدار سازمان ملل

سخنگوی دفتر سازمان ملل در محل هشدار داده است که اگر کالاهای مورد نیاز نابرابر تقسیم شود و وضع کنونی تغییر نکند، خطر ناآرامی‌ها و درگیری‌های اجتماعی افزایش خواهد یافت. به گفته او در حال حاضر نخستین نشانه‌های پرخاشگری و درگیری بر سر آب آشامیدنی بروز کرده است.

یک مامور دولت، که مسئول تقسیم وسایل امدادی است، اعتراف می‌کند که کمبودهای زیادی وجود دارد. تنها ۵۰ سرباز و مامور پلیس مشغول رسیدگی به وضعیت هزاران نفری هستند که ابتدایی‌ترین وسایل مورد نیاز را در اختیار ندارند.

به گفته سازمان ملل بیش از هر چیز نیروهای امداد، چادر، کمک‌های پزشکی، ژنراتور و کیسه‌های پلاستیکی مخصوص اجساد کم است.

شمار اجسادی که از زیر آوار بیرون کشیده می‌شود دم به دم افزایش می‌یابد. دولت آمار قربانیان را تا کنون ۵ هزار تن اعلام کرده و گفته که بیم آن می‌رود این رقم آشکارا فزونی یابد، زیرا نیروهای امداد هنوز کار خود را در محل‌های پرت و دورافتاده آغاز نکرده‌اند.

نیروهای امداد روز چهارشنبه (۲۹ آوریل) توانستند ۸۲ ساعت پس از زمین‌لرزه مرد دیگری را زنده از زیر آوار بیرون بکشند. به گفته سازمان ملل، بدین‌سان نیروهای حرفه‌ای امداد تا کنون توانسته‌اند ۱۴ تن را زنده از زیر آوار بیرون آورند.

ولی نیروهای امداد زمان زیادی در اختیار ندارند. در ماه مه باران‌های موسمی در نپال آغاز می‌شوند و کار تجسس و امدادرسانی از این هم دشوار‌تر خواهد شد.

بستن موقت فرودگاه کاتماندو

به گزارش رسانه‌ها، مقامات نپال روز چهارشنبه ناچار شدند فرودگاه کاتماندو را که ظرفیت محدودی دارد ببندند. علت این اقدام پیدایش شکاف در باند فرود و پرواز ذکر شده است. از قرار معلوم مقامات نپال این شکاف‌ها را به سرعت برطرف کرده‌اند.

در روزهای گذشته هواپیماهای زیادی که حامل کمک‌های جنسی و نیروهای امداد خارجی بوده‌اند، به دلیل محدودیت ظرفیت فرودگاه کاتماندو نتوانستند در آنجا فرود آیند و ناچار به بازگشت شدند.

گفته می‌شود که در این میان تیم‌های امداد از ۱۵ کشور جهان با هماهنگی سازمان ملل و دولت نپال در این کشور مستقر شده‌اند و مشغول کمک‌رسانی هستند. آلمان یک تیم امدادی به مناطق آسیب‌دیده در نپال گسیل کرده که ۷ سگ جستجوگر همراه آن است.

زمین‌لرزه بخش‌های بزرگی از کشور ۳۱ میلیونی نپال را ویران کرده است. در مناطقی که در شعاع نزدیک مرکز زمین‌لرزه قرار دارند، تا ۹۰ درصد وسایل و امکانات تامین مایحتاج اولیه مردم از بین رفته است.

کاتماندو ۷۰۰ هزار تن جمعیت دارد که بسیاری از آنان داوطلبانه مشغول کمک‌رسانی هستند. بسیاری از مردم از ترس پس‌لرزه‌ها شب‌ها را در خیابان‌ها می‌گذرانند.