سند محرمانه کرملین برای تبدیل مولداوی به یک دولت اقماری
۱۴۰۱ اسفند ۲۴, چهارشنبه
ماهها پیش از حمله به اوکراین، کرملین ظاهراً در حال بررسی چگونگی نزدیکتر شدن مولداوی به روسیه بوده است. یک سند راهبردی نشان میدهد که چگونه مولداوی را میتوان به یک کشور اقماری و تابع اراده مسکو تبدیل کرد.
تبلیغات
یک سند راهبردی فاش شده که گفته میشود متعلق به اداره ریاستجمهوری روسیه است، طرح دقیقی را برای مولداوی شوروی ، از جمهوریهای تشکیلدهنده اتحاد جماهیر شوروی سابق ترسیم کرده است.
بر اساس این سند، اراده کرملین باید در این راستا حرکت کند که این کشور کوچک را از غرب جدا سازد و آینده آن را در کنار مسکو رقم بزند.
سند مربوطه به یک کنسرسیوم رسانهای بینالمللی راه یافته است که شبکههای رادیو-تلویزیون شمالی و غربی آلمان (NDR و WDR) و نیز روزنامه "زوددویچه تسایتونگ" عضو آن هستند.
این سند که از قرار معلوم در تابستان ۲۰۲۱ تدوین شده است، طرحهای مشخصی در سه مرحله ارائه میدهد که چگونه کرملین میتواند تا سال ۲۰۳۰ از جریانهای طرفدار روسیه در مولداوی حمایت کند و همزمان از گرایش این کشور به سوی غرب، پیمان ناتو و اتحادیه اروپا جلوگیری کند.
گفته میشود این سند از سوی همان کارشناسان کرملین تدوین شده است که در همان زمان در حال تدوین طرحی در مورد الحاق خزنده بلاروس به فدراسیون روسیه بودهاند. روزنامه "زوددویچه تسایتونگ" و شرکای آن پیش از این در ماه فوریه در این مورد گزارش داده بودند.
"زوددویچه تسایتونگ" مینویسد، این بار، طرح مسکو برای مولداوی کمتر با هدف ادغام این کشور در یک فدراسیون تحت سلطه روسیه تدوین شده است. این نقشه در میانمدت، به ایجاد یک حکومت اقماری که تابع اراده مسکو باشد، بسنده کرده است.
یک مقام ارشد اطلاعاتی غربی که هر دو سند را خوانده، میگوید که هدف مسکو در مولداوی "افزایش نفوذ طرفداری از روسیه در این کشور" است. کرملین این کشور را "بیشتر به عنوان یک منطقه حائل طرفدار روسیه" میبیند تا بخشی از یک امپراتوری جدید روسیه.
این مقام اطلاعاتی میافزاید، ظاهراً کرملین میخواهد "برای غرب یک تابلوی توقف" بگذارد و "با استفاده از همه ابزارها مانع از عضویت این کشور در اتحادیه اروپا و ناتو شود".
بر اساس این سند فاششده کرملین، یکی از اهداف کانونی روسیه برای ده سال آینده "مقابله با تلاشهای بازیگران خارجی برای مداخله در امور داخلی جمهوری در راستای تقویت نفوذ ناتو و تضعیف مواضع فدراسیون روسیه" است. در این رابطه بر نقش ایالات متحده آمریکا، کشورهای اتحادیه اروپا، ترکیه و اوکراین تأکید شده است.
در عین حال، مسکو ظاهراً میخواهد در مورد مشارکت احتمالی مولداوی در سازمان پیمان امنیت جمعی (CSTO) یا اتحادیه اقتصادی اوراسیا (EAEU)، سازمانهایی که تحت سلطه روسیه هستند، کمک کند.
روزنامه آلمانی "زوددویچه تسایتونگ" مینویسد که جنگ در اوکراین میتواند باعث شود که برای مسکو زمان چندانی برای دستیابی به اهداف خود در مولداوی باقی نگذارد.
در اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا این نگرانی وجود دارد که مسکو بخواهد هر چه سریعتر با یک کودتا موجبات سرنگونی دولت مولداوی را فراهم آورد و غرب را در برابر واقعیتهای جدید بگذارد و باعث شود که کشورهای غرب فشار بیشتری بر اوکراین وارد آورند.
بالا گرفتن تنش در منطقه "ترانسنیستریا" که به روسیه گرایش دارد، میتواند شواهدی دال بر اجرای این نقشه کرملین باشد.
نگاهی به وضعیت مولداوی و ترانسنیستریا
جمهوری مولداوی با پایتختی "کیشیناو" و با مساحت ۳۳هزار و ۷۰۰کیلومتر، محصور در خشکی در شرق اروپا است که از غرب با رومانی و از شمال شرقی تا جنوب با اوکراین همسایه است. تنها راه ارتباطی بینالمللی آن، مرز آبی به طول تقریبی ۴۸۰ متر در کنار رود دانوب میباشد.
مولداوی بیشتر یک جامعه روستایی است و بر اساس آمار بانک جهانی حدود ۵۷ درصد از مردم این کشور در مناطق روستایی زندگی میکنند. فعالیت عمده مردم این کشور در حوزه کشاورزی بهویژه تولید شراب است.
بیش از ۹۳درصد جمعیت ۳میلیونی این کشور پیرو کلیسای ارتدوکس شرقی هستند. بسیاری از مردم مولداوی دو زبانه هستند؛ زبان رسمی آنها مولداویایی (شبیه به رومانیایی) است، اما اکثر مردم به زبان روسی نیز صحبت میکنند.
منطقۀ ترانسنیستریای کنونی یک «باریکه مرزی» به وسعت کمی بیش از ۴ هزار کیلومتر مربع، در شرق مولداوی و در همسایگی اوکراین است. این منطقه هم اکنون به عنوان یک کشور مستقل عمل میکند و مقامات مولداوی نیز اعتراف میکنند که کنترلی بر آن ندارند.
مولداوی که زمانی بخشی از رومانی بود در سال ۱۹۴۰ میلادی در اتحاد جماهیر شوروی پیشین ادغام شد. با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، مولداوی نیز در سال ۱۹۹۱ میلادی به استقلال رسید. اما در همان آغاز راه، میان دولت تازه استقلالیافته و جداییطلبان منطقه "ترانسنیستریا" که میخواستند روابط خود با شوروی را حفظ کنند، درگیریهایی روی داد و در نهایت نیز این منطقه با یک جنگ داخلی کوتاه از مولداوی جدا شد.
"ترانسنیستریا" یک جمهوری خودخوانده است که جمعیت آن بر اساس سرشماری سال ۲۰۰۴، مولداوها با ۳۱٫۹درصد، روسها با ۳۰٫۴درصد و اوکراینیها با ۲۸٫۸درصد اهالی ترنسنیستریا را شامل میشوند. جمعیت این کشور با رسمیت محدود، تقریبا ۳۰۰هزار نفر است.
این دولت خودخوانده که واحد پول و نیروهای امنیتی مخصوص به خود را دارد، هرگز از سوی جامعه بینالملل حتی از سوی روسیه به رسمیت شناخته نشده است. با وجود این نزدیکی جغرافیایی آن به مرزهای اتحادیه اروپا باعث شد که در تمام این سالها، روسیه توجه ویژهای به آن نشان دهد.
این منطقه به شدت از نظر اقتصادی به روسیه وابسته است و سالهاست که از واردات رایگان گاز روسیه بهره میبرد. مسکو همچنین ۱۵۰۰ سرباز در این منطقه مستقر کرده است.
ولادیمیر پوتین، "آخرین تزار" روسیه، به روایت تصویر
ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه تا سال ۲۰۳۰ در رأس قدرت قرار خواهد داشت. گرچه حکومت تزارها در روسیه به پایان رسیده، اما شیوه حکومت پوتین به تزارها شباهتهای زیادی دارد. زندگی "آخرین تزار" روسیه در این گزارش تصویری:
ولادیمیر پوتین با کسب ۸۷ درصد آرا در انتخابات ریاست جمهوری روسیه در مقام خود ابقا شد؛ انتخاباتی که آن را نه عادلانه میتوان نامید و نه آزاد. پوتین به این ترتیب تا سال ۲۰۳۰ میلادی همچنان زمام امور را در دست خواهد داشت. او که افسر سابق سازمان اطلاعات و جاسوسی روسیه (کاگب) است، در سال ۱۹۹۹ در این کشور به قدرت رسید و از آن زمان تا کنون اکثر منتقدان خود را حذف یا زندانی یا تبعید کرده است.
عکس: Maxim Shemetov/REUTERS
پوتین؛ دیکتاتور و متجاوز
از نام این افسر سابق کا گ ب که صندلی ریاست جمهوری را به نفع خود مصادره کرده و با تجاوز نظامی به اوکراین، جهان را به لبه پرتگاه بحران خطرناکی سوق داده در آینده و تاریخ روسیه به نیکی یاد نخواهد شد. منتقدان میگویند که پوتین به شکلی غیردموکراتیک برای دورانی طولانی در قدرت مانده و نظام سیاسی روسیه را به یک سیستم اقتدارگرای غیردموکراتیک تبدیل کرده است.
عکس: Kirill Kudryavtsev/AFP/Getty Images
از تولد تا آشنایی با سوبچاک
ولادیمیر ولادیمیروویچ پوتین در روز ۷ اکتبر سال ۱۹۵۲ در سن پترزبورگ (لنینگراد سابق) متولد شد. او در این شهر به مدرسه رفت و در ۱۲ سالگی آموزش جودو و سامبو را آغاز کرد. او در سال ۱۹۷۰ در دانشگاه سنپترزبورگ در رشته حقوق آغاز به تحصیل کرد و در سال ۱۹۷۵ فارغالتحصیل شد. پوتین در آنجا با آناتولی سوبچاک، استادیاری که قانون تجارت تدریس میکرد آشنا شد که نقش مهمی در زندگیاش ایفا کرد.
عکس: picture-alliance/Globallookpress.com
افسر اطلاعاتی
پوتین به مدت ۱۶ سال به عنوان افسر اطلاعاتی خارجی سازمان جاسوسی شوروی (سابق) "کا گ ب" کار کرد و تا درجه سرهنگ دومی نیز رسید. او سپس در سال ۱۹۹۱ استعفا داد و وارد حرفه سیاست در سنپترزبورگ شد. (این کارت شناسایی برای پوتین زمانی که او در آلمان مستقر بود توسط سازمان امنیت آلمان شرقی "اشتازی" صادر شده است).
عکس: BStU, MfS, BV Dresden, Abt.KuSch, Nr 7216
همسر اول و دخترانش
پوتین در سال ۱۹۸۳ با "لودمیلا اشکربنوا" ازدواج کرد. حاصل این ازدواج دو دختر است؛ مارینا در سال ۱۹۸۵ در سن پترزبورگ و کاترینا در سال ۱۹۸۶ در درسدن آلمان متولد شدند. مارینا ورونتسوا، حالا ریاست یک انستیتوی تحقیقات ژنتیک را برعهده دارد که با بودجههای میلیاردی دولتی فعالیت میکند. کاترینا نیز ریاست انستیتوی تحقیقات هوش مصنوعی با بودجه دولتی یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون یورو را برعهده دارد.
عکس: picture alliance / Globallookpress.com
شاگرد و مرشد
سمت چپ این عکس، پوتین جوان دیده میشود که کنار آناتولی سوبچاک شهردار سنپترزبورگ ایستاده است. سوبچاک استاد پوتین بود و با انتصاب او به سمت مشاور روابط خارجی شهرداری، او را وارد عرصه سیاست کرد. بعدها با قدرتگرفتن پوتین، سوبچاک توانست با استفاده از نفوذ شاگرد خود از پرونده یک رسوایی مالی بگریزد. سوبچاک در سال ۲۰۰۰ درگذشت.
عکس: Imago/ITAR-TASS
رئیس جمهور موقت
ژوئن سال ۲۰۰۰ میلادی بوریس یلتسین کنارهگیری کرد و نخستوزیر او به طور موقت کرسی ریاستجمهوری را در اختیار گرفت. پوتین در انتخابات ریاستجمهوری روسیه کارزار موفقی به راه انداخت. در همین دوران برای نخستینبار اتهامهایفساد مالی و رشوهخواری در زمان فعالیت پوتین در شهرداری سنپترزبورگ مطرح شد. مارینا سالی، نمایندهای که این اتهامات را مطرح کرده بود، مجبور به سکوت شد و از سیاست کنارهگیری کرد.
عکس: Imago/ITAR-TASS
مدودوف؛ عروسک پوتین
مسیر سیاسی دمیتری مدودوف همچون پوتین از "حلقه" سنپترزبورگ آغاز میشود. او متولد این شهر و مشاور شهردار بود. او در سال ۲۰۰۰ رئیس ستاد انتخاباتی پوتین، مدتی رئیس شرکت گاز پروم و بعد هم در سال ۲۰۰۸ رئیس جمهور و از سال ۲۰۱۲ نخست وزیر روسیه شد. مدودوف در سال ۲۰۱۲ دیگر در انتخابات ریاستجمهوری روسیه شرکت نکرد تا راه را برای نامزدی ولادیمیر پوتین همراه کند. بسیاری مدودوف را عروسک پوتین میخوانند.
عکس: Reuters
رئیس جمهور "مادامالعمر"؟
پوتین که از سال ۲۰۰۸ تا سال ۲۰۱۲ نخست وزیر مدودف بود در سال ۲۰۱۲ مجددا رئیس جمهور شد، در سال ۲۰۱۸ هم برای چهارمینبار در مسند خود ابقا شد و در آوریل سال ۲۰۲۱ با رفراندوم "اصلاحیه قانون اساسی" امکان یافت ریاست جمهوریاش را تا سال ۲۰۳۶ نیز ادامه دهد. در صورت زنده ماندن، پوتین در این سال ۸۴ ساله خواهد بود.
عکس: picture alliance/dpa/M.Klimentyev
الیگارشی یلتسین، الیگارشی پوتین
پایههای الیگارشی در دوران یلتسین گذاشته شد و افرادی که نزدیک به حلقه قدرت بودند با تصاحب اموال دولتی به سرمایههای هنگفتی دست یافتند. پوتین اما الیگارشها را گوش بفرمان کرد و برخی را مانند میخائیل خودوروفسکی به زندان فرستاد. در روز ۲۴ فوریه وقتی پوتین در مقابل ۳۷ نفر از الیگارشها و ثروتمندترین افراد روسیه از "لزوم انجام عملیات ویژه در اوکراین صحبت کرد"، حتی یک نفر هم جرائت مخالفت و انتقاد نداشت.
عکس: picture-alliance/dpa
پوتین و خام فروشی
با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و باز شدن درهای تجارت جهانی بر روی روسیه، این کشور در دو دوره اول ریاست جمهوری پوتین دارای رشد اقتصادی بسیار بالایی بود که از فروش مواد خام، نفت و گاز و صادرات طلا و اسلحه بدست آمد. این ثروت اما به جیب الیگارشها رفت و صرف خرید کالاهای مصرفی و لوکس بجای مدرنیزه کردن اقتصاد روسیه شد.
عکس: Getty Images/AFP/Alexsey Druginyn
تصاویر جنجالی پوتین
در طول دهههای گذشته چه در دوران اتحاد جماهیر شوروی سابق و چه در دوران ریاست جمهوری یلتسین و حتی مدودوف، چنین تصاویری از یک رئیس جمهور روسیه منتشر نشده است: پوتین در حال شکار، تیراندازی، اسبسواری، پرواز با درناها، سوار بر موتور هارلی دیویدسون، در حال مبارزه جودو، غواصی، نواختن پیانو و آوازخوانی، بازی هاکی روی یخ و پرواز با جت جنگنده تنها نمونههایی از تصاویر هستند.
عکس: AP
درز خبر معشوقه و جدایی از لودمیلا
در سال ۲۰۰۸ برای نخستین بار روزنامه روسی "مسکوفسکی کورسپوندنت" از رابطه آلینا کابایوا، ستاره ژیمناستیک ریتمیک روسیه بعنوان معشوقه ولادیمیر پوتین خبر داد. مدتی بعد انتشار این روزنامه متوقف شد. پوتین در ماه آوریل سال ۲۰۱۴ در تلویزیون دولتی روسیه رسما خبر جدایی خود از لودمیلا را اعلام کرد. کابایوا که نماینده مجلس شده بود در همین سال ناگهان بدون هیچ تجربهای رئیس "گروه رسانه ملی" شد.
در پی انقلاب سال ۲۰۱۴ اوکراین که در پی آن ویکتور یانوکوویج، رئیس جمهور طرفدار روسیه سرنگون شد و سیاستمداران طرفدار اروپا به قدرت رسیدند، گروهی از روستبارهای اوکراین در مناطق شرقی و جنوبی این کشور از جمله کریمه اعتراضاتی را علیه حکومت جدید ترتیب دادند. در روز ۲۶ فوریه نظامیان روسیه شبه جزیره کریمه را به تصرف خود درآوردند و ۱۶ مارس همان سال این شبه جزیره از طریق یک همهپرسی به روسیه الحاق شد.
عکس: picture-alliance/dpa/EPA/A. Pedko
حمله نظامی به اوکراین
ولادیمیر پوتین در روز ۲۴ فوریه سال ۲۰۲۲ رسما خبر عملیات نظامی علیه اوکراین را اعلام کرد. او گسترش ناتو را تهدیدی برای امنیت روسیه دانست و خواستار ممنوعیت قانونی پیوستن اوکراین به ناتو شد. متعاقب این حمله روسیه مورد تحریم کشورهای غربی قرار گرفت و موج کمکهای مالی و تسلیحاتی این کشورها روانه اوکراین شد. تا کنون نزدیک به ۱۷ هزار غیرنظامی، از جمله صدها کودک در اوکراین در طی این جنگ کشته شدهاند.