وزیران خارجه چهار کشور اروپایی و آمریکا انتخابات ریاست جمهوری سوریه را "ناآزادانه و ناعادلانه" خوانده و آن را محکوم کردند. اگر چه در کنار بشار اسد دو نامزد دیگر در انتخابات شرکت دارند، اما پیروزی اسد پیشاپیش مشخص است.
تبلیغات
وزیران خارجه کشورهای آلمان، ایتالیا، فرانسه، بریتانیا و ایالات متحده آمریکا سهشنبه ۲۵ مه (۴ خرداد) با انتشار بیانیهای انتخابات ریاست جمهوری سوریه را محکوم و تصریح کردند که این انتخابات "نه آزادانه است و نه عادلانه".
آنان در بیانیهای خود تأکید کردهاند، از تمامی سوریها از جمله نهادها و سازمانهای مدنی و همچنین اپوزیسیون سوریه که روند انتخابات را به عنوان رویدادی غیر مشروع محکوم کردهاند، پشتیبانی میکنند.
در این بیانیه همچنین آمده است: «ما تصمیم رژیم اسد به برگزاری انتخاباتی خارج از چارچوب تعیینشده در قطعنامه ۲۲۵۴ شورای امنیت سازمان ملل را محکوم میکنیم.»
وزیران خارجه چهار کشور اروپایی و آمریکا در بیانیه خود تصریح کردهاند، برای آنکه نتیجه انتخابات مشروع و قابلباور باشد، باید تمامی سوریها بتوانند در فضایی مطمئن و خنثی رأی بدهند و این مسئله شامل همه شهروندان سوری میشود، خواه آنهایی که در داخل خاک سوریه آواره شدهاند و خواه آنهایی که به خارج گریخته و در بیرون از خاک سوریه به سر میبرند.
در بیانیه مزبور همچنین تصریح شده، انتخابات "تخلفکارانه" که سوریه شاهد برگزاری آن است، نمایانگر هیچگونه پیشرفتی در مسیر رسیدن به راهحلی سیاسی در نزاع سوریه نیست.
انتخابات ریاست جمهوری سوریه امروز چهارشنبه ۲۶ مه (۵ خرداد) برگزار میشود. اگر چه در کنار بشار اسد، رئیس جمهوری کنونی این کشور دو نامزد دیگر نیز در انتخابات شرکت کردهاند، اما پیروزی اسد پیشاپش محرز است.
این دومین بار از آغاز جنگ داخلی سوریه در سال ۲۰۱۱ میلادی است که انتخابات ریاست جمهوری در این کشور برگزار میشود.
سلسله اسد اکنون بیش از نیم قرن است که بر سوریه حکمرانی میکند. حافظ اسد، پدر بشار اسد در سال ۱۹۷۰ در پی کودتا قدرت را در دست گرفت.
بشار اسد نیز در سال ۲۰۰۰ پس از مرگ پدرش در انتخاباتی که در آن رقیبی نداشت، ۹۷ درصد آرا را به دست آورد و پیروز شد. او اکنون ۲۱ سال است که زمام قدرت را در دست دارد.
به نظر کارشناسان در انتخابات این دوره دو نامزد دیگر شرکت داده شدهاند تا رنگ و بویی آزاد و انتخاباتی به این رویداد بخشیده شود.
اسد دو رقیب انتخاباتی دارد که یکی از وزیران سابق کابینه اوست و دیگری عضو "جبهه اپوزیسیون دموکراتیک سوریه" است؛ ائتلافی که رئیس جمهوری سوریه به آن اجازه حیات داده است.
از زمان آغاز جنگ سوریه در سال ۲۰۱۱ تا کنون نزدیک به ۳۹۰ هزار نفر کشته شده و میلیونها نفر آواره شدهاند. ۸۰ درصد مردم سوریه در فقر زندگی میکنند.
تصاویری تکاندهنده از ده سال جنگ و ویرانی در سوریه
عکاسان بومی سوریه جلوههای گوناگون رنج و مصیبت روزانه را در میهن جنگزده خود تصویر کردهاند. دفتر امدادرسانی سازمان ملل این عکسها را منتشر کرده تا نگاه جهانیان را به فاجعهای بیپایان جلب کند.
عکس: Ghaith Alsayed/OCHA
خاطرات ویران در شهر رقه
از شهر زیبای رقه در سال ۲۰۱۹ چیزی جز ویرانهای عظیم باقی نمانده است. مادری کودکش را با کالسکه در میان ویرانهها به گردش برده است. عبود همام میگوید: «از سال ۲۰۱۷ عکس گرفتن از شهرم را شروع کردم. من از تمام گوشه و کنار این شهر خاطره دارم و حالا خاطرات زیر آوار رفته است. این عکسها یک روز اسناد تاریخی میشوند.»
عکس: Abood Hamam/OCHA
این رنج و مصیبت را پایانی نیست
دو برادر در مرگ مادر خود که جانش را در بمباران از دست داده زاری میکنند. غیث السید، عکاس سوری، این صحنه دردناک را در سال ۲۰۲۰ در شهر ادلب ثبت کرد. زمانی که جنگ شروع شد عکاس ۱۷ ساله بود و یک برادر را در جنگ از دست داد: «وقتی این عکس را میگرفتم تمام رنج و عذاب صحنه دردناک مرگ برادرم جلو چشمم آمد و بی اختیار اشکم جاری شد.»
عکس: Ghaith Alsayed/OCHA
گم شده در ویرانه
این مادر با دخترش در آوریل ۲۰۲۰ در شهر ویران بینیش به دنبال چیست؟ آنها در متن ویرانهای بیکران مثل دو موجود کوچک هستند. آنها به این مدرسه مخروبه پناه آوردهاند. اینجا مخروبه است اما دستکم سقفی بالای سر دارند. در همین نزدیکی اردوگاهی وجود دارد اما برای این مادر و دختر چادر خالی باقی نمانده است.
عکس: Mohannad Zayat/OCHA
آب آشامیدنی از چاله بمب
ژوئن ۲۰۱۳ در حلب لوله آب زیر بمباران از بین میرود. پسربچه از گودالی آب مینوشد که از انفجار بمب پدید آمده است. مظفر سلمان میگوید: «برخی میگفتند که این تصویری واقعگرایانه نیست و خوب بود که من به پسرک آب تمیز میدادم. اما من فکر میکنم که برای تغییر واقعیت باید در گام نخست آن را همان جوری که هست، به تصویر کشید.»
عکس: Muzaffar Salman/OCHA
فرار از غوطه
در مارس ۲۰۱۸ اهالی غوطه پا به فرار گذاشتند. این مرد بچه خود را به امید سفر به دیار آزادی توی چمدان جا داده است. عمر صنادیقی درباره عکس گفته است: «جنگ در سوریه فقط کشور را تغییر نداد. ما را هم تغییر داد. نگاه ما به انسانهای دیگر و شیوه تصویر کردن آنها نیز تغییر کرد تا بتونیم پیامی انسانی به جهان بفرستیم.»
عکس: Omar Sanadiki/OCHA
و زندگی ادامه دارد...
سال ۲۰۱۷ در حومه دمشق. ام محمد و همسرش راحت و آسوده در خانه ویران خود نشستهاند. سمیر الدومی میگوید: «این زن از جالبترین زنانی است که در زندگی دیدهام. او مجروح شد و شوهرش هم بعد از او زخم برداشت. زن در خانه ماند تا پرستاری از شوهرش را به عهده بگیرد. نیروی مقاومت او بازتابی از سیمای واقعی سرزمین سوریه است.»
عکس: Sameer Al-Doumy/OCHA/AFP
مادری بر گور فرزند
حوالی درعا در سال ۲۰۱۷؛ عید در کار نیست. محمد ابازید درباره عکسی که گرفته میگوید: «این زن در روز عید فطر به جای جشن گرفتن به سر مزار پسرش رفت. من هم گریهام گرفته بود، اما اشک از چشم پاک کردم تا بتوانم عکس بگیرم.»
عکس: Mohamad Abazeed/OCHA
کودکی در صندلی چرخدار
عکسی از دمشق در دسامبر ۲۰۱۳. دختربچه در صندلی چرخدار منتظر نشسته تا پدر برایش غذا درست کند. او در راه مدرسه بود که با انفجاری مجروح شد. خودش تعریف میکند: «آن روز کفش قهوهای به پا داشتم. یکهو دیدم کفشم توی هوا پرواز میکند و پای مرا هم با خودش میبرد.»
عکس: Carole Alfarah/OCHA
پارکور بالای خرابهها
در کفر نوران در نزدیکی حلب ورزشکاران سوری سقف ویرانهها را به میدان جذابی برای پارکور بدل کردهاند. ویرانههایی که دیگر به کاری نمیآیند خوب است که دستکم محل مناسبی باشند برای جست و خیزهای خطرناک اهل ورزش.
عکس: Anas Alkharboutli/OCHA/picture alliance/dpa
امید به آغازی تازه
به دنبال امضای قرارداد آتشبس خانوادهای به خانه و کاشانه خود در حوالی ادلب برمیگردد. علی حاج سلیمان درباره عکسی که در سال ۲۰۲۰ گرفته میگوید: «برای مردمی که به خانه و زندگی خود برمیگشتند خوشحال بودم اما غمی در دل داشتم چون خودم هم آواره شده بودم.»
عکس: Ali Haj Suleiman/OCHA
میراث روم
جنگ به آمفیتئاتر باستانی "بصری" در حومه درعا نیز رحم نکرده است. در سال ۲۰۱۸ سیلاب باران خرابههای باستانی را فرا گرفت؛ اگر جنگ نبود حتما نهاد یا بنیادی از خرابی بیشتر این عرصه تاریخی جلوگیری میکرد. این عکس را نیز نهاد فرهنگی سازمان ملل در اختیار رسانهها قرار داده است.