تهران روز چهارشنبه (نهم آوریل)، از ساخت دومین تأسیسات فرآوری سنگ معدن اورانیوم خبر داد. حسین فقیهی، معاون سازمان انرژی اتمی ایران، اعلام کرد که این تأسیسات در پایان سال جاری شمسی (۲۰ مارس ۲۰۰۹)، آماده‌ی بهره‌برداری خواهند بود. مرکز جدید در اردکان واقع شده و ظرفیت تولید سالانه ۷۰ تن کیک زرد را دارد.

فرانک والتر اشتاین‌مایر، وزیر امور خارجه‌ی آلمان، در انتقادی شدید از دولت ایران، این اقدام را مخالف خواست سازمان ملل متحد اعلام کرد. وی از جمهوری اسلامی خواست که نگرانی‌های جامعه‌ی جهانی را جدی بگیرد و «غنی‌سازی را به حالت تعلیق درآورد» . این برنامه، راه‌حل دیپلماتیک کشمکش هسته‌ای با تهران را پیچیده‌تر خواهد کرد. شتاین‌مایر افزود تنها فراهم کردن مقدمات همکاری می‌تواند «اعتماد از دست رفته را بازگرداند و راه را برای مذاکرات باز کند» .

تأسیسات اولیه ظرفیت کمتری داشتند

نخستین تأسیسات فراوری سنگ اورانیوم ایران در سواحل خلیج فارس در بندرعباس قرار گرفته که ظرفیت تولید کیک زرد در آن، کمتر از تأسیسات جدید است.

کیک زرد که به‌خاطر رنگ زردش به این نام خوانده می‌شود، مرحله‌ی میانی در تبدیل اورانیوم طبیعی به سوخت هسته‌ای است. از ۲ تن سنگ معدن اورانیوم، طی فرایندهای شیمیایی و مکانیکی، یک کیلوگرم کیک زرد به‌دست می‌آید.

کیک زرد ماده‌ای پودری‌شکل از ترکیبات اورانیوم است. این پودر دارای ۷/ ۰ درصد اورانیوم ۲۳۵ و ۳/ ۹۹ درصد اورانیوم ۲۳۸ است. از اورانیوم ۲۳۵ می‌توان به‌عنوان سوخت هسته‌ای استفاده کرد. کیک زرد با استفاده از فلوئور، به گاز هگزافلوراید اورانیوم تبدیل کرد. این گاز، محصول خروجی فرایندی است که پافشاری جمهوری اسلامی بر آن، تصویب ۳ قطعنامه را برای ایران به همراه داشته است.

مرکز هسته‌ای نطنز، تأسیسات غنی‌سازی اورانیوم در ایران است که در حال حاضر بر خلاف خواست سازمان ملل متحد، هم‌چنان به فعالیت خود ادامه می‌دهد. استخراج اورانیوم در این کشور از دو معدن صورت می‌گیرد. معدن بزرگ‌تر در شهر ساغند قرار دارد. ساغند در نزدیکی اردکان در مرکز ایران قرار دارد.