انتقاد رئیسی از همجنسگرایی و غرب در سفر به اوگاندا
۱۴۰۲ تیر ۲۲, پنجشنبه
ابراهیم رئیسی در یک سفر چندمرحلهای غیر معمول به قاره آفریقا سفر کرده است. او در سفر به اوگاندا با انتقاد از همجنسگرایی و رویکرد غرب نسبت به آن این گرایش را از"زشتترین قسمتهای تاریخ بشریت" خواند.
تبلیغات
ابراهیم رئیسی، رئیسجمهور ایران در سفر به اوگاندا رویکرد کشورهای غربی نسبت به همجنسگرایی را محکوم کرد.
او که در سفری غیرمعمول راهی آفریقا شده در دیدار با یووری موسونی، رئیسجمهور اوگاندا در روز چهارشنبه ۲۱ تیر (۱۲ ژوئیه) این پدیده را از" زشتترین قسمتهای تاریخ بشریت" توصیف کرد.
به گزارش آسوشیتدپرس، رئیسی سپس در کنفرانس رسانهای مشترک با حضور موسونی گفت: «به نظر من قانون جدید اوگاندا علیه همجنسگرایی و هجوم غرب به بنیان خانواده و فرهنگ کشورها فصل مشترکی برای همکاری میان ایران و اوگاندا است.»
او افزود: «کشورهای غربی سعی دارند همجنسگرایی را به عنوان شاخص تمدن معرفی کنند در حالی که این پدیده یکی از کثیفترین چیزها در تاریخ بشریت است.»
قانون اوگاندا علیه همجنسگرایی
يووری موسونی، رئيسجمهور اوگاندا، ۸ خرداد ( ۲۹ ماه مه) قانون جديدی عليه آنچه "همجنسگرايی شديد" خوانده شد امضا کرد و برای مرتکبان این "جرم" احکام طولانیمدت زندان یا مجازات اعدام در نظر گرفت.
شماری از فعالان حقوق بشر همگام با چند نهاد مدنی و مدافع حقوق بشر در اوگاندا این قانون را "ضدبشری" خوانده و علیه آن شکايت مشترکی به دادگاه قانون اساسی این کشور تسلیم کردهاند.
در ایران طبق قانون اساسی که برگرفته از قوانین اسلامی است همجنسگرایی به هیچ عنوان مشروعیت ندارد. افراد همجنسگرا اجازه ندارند گرایشات خود را آشکارا بروز دهند و راجع به آن صحبت کنند و مجازاتهای سنگینی آنها را تهدید میکند. زندگی این افراد به حدی دشوار است که بسیاری از آنها مجبور به مهاجرت و ترک ایران شدهاند.
سفر رئیسی به کنیا
ابراهیم رئیسی در دومین مرحله از سفرش در روز پنجشنبه ۲۲ تیر در نایروبی کنیا با ویلیام روتو، رئیسجمهور این کشور، دیدار و گفتوگو کرد. روتو در استقبال از رئیسی ایران را شریکی "استراتژیک و مهم" خواند.
رئیسجمهور کنیا در این دیدار برنامه جمهوری اسلامی برای راهاندازی خط تولید خودروی ایرانی در بندر مومباسا را اعلام کرد و گفت، در این کارخانه قرار است خودروهای ساخت ایران مونتاژ شوند.
به گزارش خبرگزاری رویترز، در جریان اقامت رئیسی در نایروبی پنج توافقنامه همکاری بین دو کشور به امضا رسیده است.
رئیسی در این سفر از مرکز نوآوری و فنآوری ایران در نایروبی بازدید کرد. در این مرکز پهپاد "پلیکان ۲" که ساخت یک شرکت دانشبنیان ایرانی به منظور سمپاشی و نظارت بر مزارع است با حضور رئیسی افتتاح شد.
هر دو کشور آفریقایی اوگاندا و کنیا روابط خوبی با ایالات متحده آمریکا دارند. سفر رئیسی به قاره آفریقا اولین سفر یک رئیس دولت ایرانی به این قاره در طول دهه گذشته است.
وزارت خارجه جمهوری اسلامی در بیانیهای هدف سفر ابراهیم رئیسی به آفریقا را "بهبود دیپلماسی اقتصادی و تقویت روابط سیاسی با کشورهای دوست و همراستا و تنوع بخشیدن به مقاصد صادرات" نامیده است.
ابراهیم رئيسی قرار است در ادامه سفر خود از زیمبابوه نیز دیدار کند.
او نخستین رئیسجمهور ایران است که در ۱۱ سال گذشته به قاره آفریقا سفر رسمی داشته است. محمود احمدینژاد، رئیسجمهور پیشین ایران، آخرین بار در سال ۱۳۹۱ به این قاره سفر کرد.
رئیسی چند هفته پیش در سفر به آمریکای لاتین از ونزوئلا، نیکاراگوئه و کوبا بازدید کرده بود که همگی تحت تحریمهای اقتصادی ایالات متحده قرار دارند.
سرکوب و رنج جامعه رنگینکمانی، روی بوم نقاش کوئیر ایرانی
علیرضا شجاعیان، اولین هنرمندی است که با پروژه"پیکان آرت کار" همکاری میکند. ایده این پروژه خلق آثارهنری بر روی پیکان نوستالژیک ایرانی است با هدف اگاهی رسانی در مورد وضعیت حقوق بشر و اقلیتها از هر طیف و صنف در ایران.
عکس: Alireza Shojaian
"پیکان آرت کار" یک موسسه غیرانتفاعی است که خودروی پیکان ویژه ای را در اختیار هنرمندان ایرانی قرار میدهد تا با ارائه یک اثر هنری به ارتقای حقوق بشر در ایران کمک کنند.
عکس: John Parra/Getty Images/PaykanArtCar
علیرضا شجاعیان، نقاش ۳۳ ساله ایرانی، اولین هنرمندی است که پا به این پروژه میگذارد. او میگوید: «از آنجایی که تمام دوران کاریام را به بازگو کردن نقض حقوق اقلیتهای جنسی و جنسیتی در ایران اختصاص دادهام، برای اجرای اولین پروژه دعوت به کار شدم .»
عکس: PaykAnartCar/Tareck Raffou
علیرضا برای اولین پروژه "پیکان آرت کار" از داستانهای شاهنامه برای روایت رنجی که کوئیرها در ایران میکشند، بهره گرفت و آنها را بر روی پیکان هدیه محمدرضا شاه پهلوی به دیکتاتور سابق رومانی ترسیم کرد.
عکس: PaykAnartCar/Tareck Raffou
شجاعیان میگوید، جامعه دگرباشان ایرانی از عدم آگاهی رسانی سیستماتیک رنج میبرند. او بر این نظر است که حاکمیت "به طور سیستماتیک به جامعه اطلاعات غلط میدهد" و از این رو "مسئله کوئیرها برای همیشه تابو باقی میماند".
عکس: Alireza Shojaian
نمایشگاه "آسیا امروز" پاریس برای نمایش این پیکان برنامه ریزی کرد. نزدیک دو هفته مانده به برگزاری نمایشگاه، به موسسه "پیکان آرت کار" خبر داده شده که حضور آنها در این رویداد منتفی است. در پاسخ گفته شد گالریداران ایرانی، پروژه "پیکان آرت کار" را سیاسی ارزیابی کردهاند و هشدار دادهاند در صورت حضور "پیکان آرت کار" در این نمایشگاه برای گالریدارها در صورت برگشت به ایران "خطر فیزیکی" وجود دارد.
عکس: John Parra/Getty Images/PaykanArtCar
شجاعیان گفت از واکنشهای منفی تعجب نکرده و آنها را مثال آیینه تمام قدی میداند که "انگار جلوی جامعه فارسیزبان گذاشتهاند". او همجنسگراستیزی را در اینجا نقطه مشترک حکومت و جامعه میبیند. شجاعیان میگوید:« گرچه هر دو در سمت مخالف هم ایستادهاند، اما در این زمینه هر دو طرف با گناه انگاشتن و مایه شرم انگاشتن رابطه بین دو همجنس به سرکوب اقلیتی میپردازند که همواره به حاشیه رانده شده است.»
عکس: PaykAnartCar/Tareck Raffou
او در عین حال میگوید: «من خوشحال هستم که افراد زیادی از جامعه ال جی بی تی به پیکانی که وسیله حمل صدای ما اقلیتها هست، کمک میکنند که سریعتر حرکت کند.» شجاعیان در مصاحبه با دویچه وله عنوان میکند، وقتی به عنوان نقاش از بدن مرد همجنسگرا حرف میزند، جداکردنش از سیاست محال است زیرا" این بدنی است که جرمانگاری شده است، بدنی است که برای ارتباطش حکم اعدام در نظر گرفتهاند".
عکس: PaykAnartCar/Tareck Raffou
او میگوید: «پس از اینکه از کارم پردهبرداری شد، شش روز مداوم در شبکههای اجتماعی هدف حملههای شخصی قرار گرفتم.» انتقاد این دسته از کاربران این بوده که چرا از طریق اسطورههای شاهنامه داستانهای همجنسگرایی روایت شده است.
عکس: PaykAnartCar/Tareck Raffou
همکاری با حامد سنو، خواننده همجنسگرای لبنانی به عنوان مدل در قاب تصویر علیرضا شجاعیان. این نقاشی سنو را در حال نیشگون گرفتن سینه آنوبیس، ایزد کهن مصری که سمبل نامیرایی است، نشان میدهد. این تصویر به تماشاگران کنسرتی در مصر تقدیم شده است که در سال ۲۰۱۷ پس از در دست گرفتن پرچم رنگین کمانی بازداشت شدند. این نقاشی در نمایشگاهی در بیروت در سال ۲۰۱۸ به نمایش گذاشته شد.
عکس: Alireza Shojaian
شجاعیان در پایان مصاحبه با دویچه وله دغدغه اصلیاش را "نورتاباندن به نقض حقوق اقلیتهای جنسی و جنسیتی در ایران" میداند و میگوید از این نگران است که همان تفکر "پدرسالار" حاکم بر جامعه در خارج از کشور هم اعمال نفوذ میکند تا صدای امثال او شنیده نشود.