گارد ساحلی اندونزی دو نفتکش ایرانی و پانامایی را درمنطقه ساحلی پونتیانک توقیف کرد. اندونزی این دو نفتکش را به نقض مقررات ازجمله نشان ندادن پرچم ملی، خاموش کردن سامانه ناوبری و راداری و انتقال غیرقانونی نفت متهم کرده‌است.
مقامات اندونزی اعلام کردند یک تانکر نفتکش ایرانی و یک تانکر پانامایی که مظنون به انتقال غیرقانونی نفت بوده‌اند را روز یکشنبه ۵ بهمن (۲۴ ژانویه) توقیف کرده است. این تانکرها در محدوده دریایی مشغول انتقال نفت بوده‌اند.
ویسنو پرامادیتا، سخنگوی آژانس امنیت دریایی اندونزی گفته است که تانکر ام‌تی هورس (MT Hourse) با پرچم ایران و تانکر ام‌تی فریا (MT Frea) با پرچم پاناما در آب‌های غرب استان کالیمانتان توقیف شده‌اند.
او گفت که این تانکرها مظنون هستند که مرتکب چندین مورد نقض مقررات شده‌اند، از جمله نشان ندادن پرچم ملی، خاموش کردن سامانه‌های ناوبری و راداری، لنگرگیری غیرقانونی و نیز انتقال غیرقانونی سوخت، به گونه‌ای که بخشی از نفت به دریا سرازیر شده است.
تلویزیون دولتی ایران با استناد به داده‌های مقامات اندونزی توقیف این نفتکش‌ها را تأیید کرده اما از ذکر جزئیات خودداری کرده است.
به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، گارد ساحلی اندونزی این دو نفتکش را برای تحقیقات بیشتر به بندر جزیره باتام از مجموعه جزایر ریائو هدایت کرده است.
تحریم‌های شدید صنعت نفت ایران از سوی آمریکا، مقامات جمهوری اسلامی را مجبور کرده است نفت ایران را در آب‌های آزاد به دیگر نفتکش‌ها منتقل کنند. در این گونه موارد سامانه‌های ناوبری و راداری و تشخیص هویت نفتکش‌ها را خاموش می‌کنند.
تصاویر تاریخی اکتشاف "طلای سیاه یا بلای سیاه" در ایران
صد سال و اندی است که از اکتشاف نفت در ایران می‌گذرد. در کتاب "طلای سیاه یا بلای سیاه" به نقل از یک سیاستمدار فرانسوی آمده: «ارزش یک قطره نفت مساوی با ارزش یک قطره خون است.»
عکس: iichs.ir
بیش از صد سال از روزی که در ایران نفت کشف شد می‌گذرد.
عکس: iichs.ir
وسایل حفر و اکتشاف نفت نسبت به وسایل مدرن امروزی، ابتدایی به نظر می‌رسند.
عکس: iichs.ir
اولین چاه نفت خاورمیانه در مسجد سلیمان حفر شد که در سال ۱۲۸۷ به نفت رسید.
عکس: iichs.ir
در طول بیش از صد سال گذشته درباره این‌که کشف نفت به مدرن شدن ایران کمک کرده است یا یکی از عوامل کند شدن روند دموکراسی در ایرن بوده مطالب زیادی نوشته شده است.
عکس: iichs.ir
به عنوان نمونه در کتاب "طلای سیاه یا بلای سیاه" نوشته ابولفضل لسانی به نقل از سیاستمداری فرانسوی آمده: «ارزش یک قطره نفت مساوی با ارزش یک قطره خون است.»
عکس: iichs.ir
در کتاب دیگری با نام "خواب آشفته نفت" به قلم محمدعلی موحد دراین‌باره آمده: «کشور صادر‌کننده نفت در دایره اقتصادی واحدی محصور می‌ماند. حوزه‌های دیگر اقتصاد بهره زیادی از صنعت نفت نمی‌برند، قدرت اشتغال‌زایی آن نیز اندک است. در چنین کشوری دولت به رانت خواری معتاد می‌شود.»
عکس: petromuseum.ir
نویسنده کتاب "خواب آشفته نفت" می‌نویسد: «در چنین شرایطی قشر متحرک و فعال جامعه ضرورتی برای تقلا در جهت پیدا کردن منابع دیگر درآمد احساس نمی‌کند. قشرهای اجتماعی هر چه فاصله‌شان از دولت بیشتر می‌شود، نصیب کمتری دریافت می‌دارند. راهیابی به دستگاه دولت تنها راه دستیابی به ثروت می‌شود.»
عکس: petromuseum.ir
در گزارشی که پیش از این در روزنامه "اعتماد" منتشر شده به نقل از یکی از کارگران قدیمی شرکت نفت ایران آمده: «کاش نفت نداشتیم، کاش این چاه مسجدسلیمان هیچ‌وقت نمی‌جوشید، شاید می‌شد روی پای خودمان بایستیم. شاید اوضاع‌مان بهتر بود.»
عکس: petromuseum.ir
در طول صد سال گذشته دولت‌های مختلف ایران سعی داشته‌اند وابستگی اقتصادشان را به درآمدهای نفتی از بین ببرند که در عمل موفق به انجام چنین کاری نشده‌اند.
