چند هفته است که کنار یکی از درهای ورودی به پارلمان اروپا، جعبه آبی رنگی که بر روی آن چهار نماد کشیده شده، نصب شده است. نماد چهار پر که نشان از انرژی بادی دارد، نماد خورشید، نماد شعله آتش و استفاده از انرژی‌های فسیلی و نماد رادیو اکتیو به مثابه استفاده از انرژی اتمی. در زیر این جعبه نوشته شده:«کدام انرژی برای آینده؟ تصمیم با شماست. انتخابات پارلمان اروپا سال ۲۰۰۹». موضوع تامین انرژی تبدیل به موضوعی مهم در مبارزه انتخاباتی شده است.

تنها بدیل و یا خطری غیر قابل کنترل؟

فراکسیون سبزها و چپ‌های پارلمان اروپا در همه کشورهای قاره اروپا بدون استثنا مخالف استفاده از انرژی اتمی هستند. همه آنها طرفدار استفاده از انرژی‌های تجدید‌پذیر هستند و نسبت به خطر‌های استفاده از انرژی اتمی، بعنوان تکنیکی غیر قابل کنترل هشدار می‌دهند.

این فراکسیون‌ها از سوی بخشی از اعضای فراکسیون سوسیال دمکرات‌ها پشتیبانی می‌شوند. برنهارد راپکای عضو آلمانی فراکسیون سوسیال دمکرات‌های پارلمان اروپا می‌گوید:« هیچ سیستم تکنیک هسته‌ای بدون خطر وجود ندارد. این امر در مورد سایر سیستم‌ها هم صدق می‌کند، اما عواقب خطرات هسته‌ای درازمدت هستند.» وی می‌افزاد:« زندگی همواره با خطر مواجه بوده است، اما این خطر قابل کنترل نیست.»

در مقابل فراکسیون دمکرات مسیحی به گونه دیگری با موضوع استفاده از انرژی هسته‌ای برخورد می‌کند. دانیل کاسپاری عضو دمکرات مسیحی پارلمان اروپا میگوید:«ما چاره دیگری به جز استفاده از انرژی هسته‌ای نداریم، زیرا ما به برقی که در این نیروگاه‌ها تولید می‌شود نیاز داریم.»

برای محافظه‌کاران و لیبرال‌های پارلمان اروپا، استفاده از نیروی هسته‌ای بدون بدیل است و در مبارزه با پدیده گرمایش زمین این نیرو به کاهش ۲۰ درصدی گازکربنیک کمک می‌کند.

برق ارزان از انرژی بادی

کلود تورمس معاون فراکسیون سبزها می‌گوید:«این ثابت شده است که انرژی‌های تجدید پذیر، فرصت‌های شغلی بیشتری بوجود می‌آورند تا نیروگاه‌های عظیم.» وی می‌‌افزاید:«طی ده سال گذشته ۳۰۰ هزار فرصت شغلی در انرژی خورشیدی گاز و باد در کشورهای آلمان، اسپانیا و دانمارک بوجود آمده است.»

معاون فراکسیون سبزها می‌افزاید:« یکی دیگر از نتایج باد زیاد در دریای شمال این است که منجر به تولید برق زیاد و کاهش قیمت‌ آن در بازار می‌شود.»

نحوه تامین انرژی تصمیم ملی است

طبق قراردادهای مصوبه، نحوه تامین انرژی یک تصمیم ملی است. این بدان معنی است که هر کشوری خود باید تصمیم بگیرد گرانیگاه تولید و تامین انرژی خود را در کجا قرار دهد. اما همه کشورهای عضو اتحادیه اروپا باید به یک موضوع توجه داشته باشند که تا سال ۲۰۲۰ باید حداقل ۳۵ درصد انرژی آنها از طریق انرژی‌های تجدید پذیر تولید شده باشد. با این حال هرچند سبزها در رویای افزایش این میزان به ۵۰ درصد هستند، اما محافظه‌کاران هم بر این باورند که استفاده از انرژی اتمی در آینده اروپا هم جای خود را دارد.

MA/MM