محسن کرمی سخن می‌گوید. برادر محبوبه کرمی، فعال کمپین یک میلیون امضا که بهار سال گذشته هم در زندان بود، زمانی که مادرش را از دست داد. اگرچه به گفته برادرش مدتی بود دیگر فعالیتی نداشت. آنچه داشت مشکلات روحی بود و غم از دست دادن مادری که روزهای آخر از دیدن‌اش محروم شده بود.
«واقعیت این است که ایشان حتی پیش از بازداشت، به خاطر مشکلاتی که پیش آمده بود، مقداری ناراحتی روحی داشتند. زمانی که مادر ما سال گذشته فوت کرد، محبوبه در بازداشت بود و روزهای آخر که مادرم در بیمارستان بودند، باز محبوبه نمی‏توانست پیش ایشان باشد. از روزی هم که بازداشت شد، انتظار نداشت که این وضعیت برای‏اش پیش بیاید. چون طی سال گذشته تقریبا فعالیت خاصی نداشت. ضمن این که باز سالگرد فوت مادرمان هم نزدیک بود (دیروز پنجشنبه ۱۹ فروردین) و ایشان هرچه تلاش کرد حتی به صورت مرخصی بتواند در مراسم سالگرد مادرش شرکت کند، باز موفق نشد.»
محبوبه کرمی را حالا به بند ۲۰۹ منتقل کرده‌اند زندانیان به خانواده‌اش خبر داده‌اند که وضع جسمی خوبی ندارد.
محسن کرمی می‌گوید درباره اتهام خواهرش هیچ توضیحی داده نشده است: «و از این بابت هم من خیلی ناراحت‏ام. من آمادگی این را داشتم که هر مساله‏ای هست، بیان شود و به ما این فرصت داده شود که اولاً با اتهام آشنا شویم و بعد هم بتوانیم از او دفاع کنیم. وقتی من اصلا نمی‏دانم چه اتهامی متوجه خواهرم شده است، چگونه می‏توانم از او دفاع کنم. »
محسن کرمی برای دادخواهی به عباس جعفری دولت آبادی، دادستان تهران نامه نوشته است. او امیدوار است دست‌کم پاسخی بگیرد که چرا خواهرش را مدتی طولانی در انفرادی نگه داشته‌اند.
«این مقدار به درازا کشیدن نگاه‏داری دخترخانمی که وضعیت روحی مناسب هم نداشته است در انفرادی، به نظر من، منطقی و معقول نمی‏رسد و انتظار دارم اتهام ایشان زودتر مشخص شود. اتهام منطقی و مستدلی اگر وجود دارد که ایشان عمل مجرمانه‏ای انجام داده است، بیان شود و به وکلای‏ او هم اجازه و فرصت دفاع داده شود.»
خانواده‌های زندانیان سیاسی از یک طرف نگران مسایل درون زندان‌‌اند، از طرف دیگر با هزار مشکل بیرون زندان باید کنار بیایند.
«ما مشکلات خانوادگی زیادی داریم، پدرمان بیمار است و مسائل دیگری هم داریم، با این ترتیب و در این شرایط ایشان را بازداشت کرده‏اند و بعد از گذشت حدود ۳۸روز از بازداشت‏اش، هنوز وکیل‏اش نتوانسته است کوچک‏ترین تماسی با ایشان بگیرد. خُب این واقعا جای سؤال دارد و من هم دلیل آن را نمی‏دانم و نمی‏توانم دقیقا بگویم چرا به این شکل رفتار می‏شود. ولی واقعیتی است که دارد اتفاق می‏افتد.»
واقعیت‌های دیگری نیز وجود دارد. از جمله مرگ یک زندانی بلوچ! به گزارش خبرگزاری رهانا شيرمحمد شه‌بخش يکی از زندانيان سياسی بلوچستان در بازداشتگاهی در اداره اطلاعات زاهدان جان خود را از دست داد. علت مرگ او هنوز روشن نیست. بنا بر همین گزارش در حال حاضر وضعيت ساير بازداشت شدگان در اين بازداشتگاه نگران کننده است.
یا حمله فلبی یک زندانی! پیمان عارف، روزنامه‌نگار و فعال دانشجویی به خاطر کتک و فشار در زندان دچار حمله قلبی شده است.
محمد شریف وکیل مدافع عبدالرضا تاجیک و بدرالسادات مفیدی می‌گوید تلاش او برای تبدیل قرار بازداشت بدرالسادات مفیدی به وثیقه نتیجه‌ای در بر نداشته و کیفرخواست موکلان‌اش هنوز صادر نشده است.
مسعود باستانی، روزنامه‌نگار نیز هم‌چنان در زندان رجایی‌شهر است و حکم قطعی اوصادر نشده است.
کمیته گزارشگران حقوق بشر از بازجویی و فشار بر دو زندانی بهایی خبر می‌هد: ایقان شهیدی و سما نورانی، دو شهروند بهایی در زندان اوین برای گرفتن اعترافات تلویزیونی تحت فشار قرار گرفته‌اند.
آخرین خبر منتشر شده از زندان گوهردشت نیز درباره آلودگی شدید آب آشامیدنی زندانیان است. بنا بر خبری که به فعالین حقوق بشری ایران رسیده است، آب آشامیدنی زندان گوهردشت از دیروز بوع شدید تعفن می‌دهد. این اتفاق در پی چند ساعت قطع آب رخ داده است. عده‌ای از زندانيان بر اثر نوشيدن آب آلوده اسهال، حالت تهوع و سر درد گرفته‌اند. فعالین حقوق بشر نگران وضع این زندانیان‌اند.

نیلوفر خسروی
تحریریه: بهمن مهرداد