در بسیاری از نقاط جهان پوشیدن لباس‌هایی با نقش پرچم آمریکا می‌تواند از سر مد یا انتخاب شخصی باشد. اما در کشورهایی چون کوبا و ایران، هر چقدر هم که انگیزه‌ای در پشت این پوشش وجود نداشته باشد، با این حال با توجه به سیاست‌های رسمی خصمانه‌ای که بین این کشورها حاکم است، توجه برانگیز می‌شود.

کوبا تنها ۱۵۰ کیلومتر با ایالت فلوریدا در جنوب شرق آمریکا فاصله دارد، اما به لحاظ ایدئولوژیک فاصله‌ای بسیار میان "دو دنیای" آمریکا و کوبا در پنج دهه‌ی گذشته وجود داشت.

فیدل کاسترو، رهبر انقلاب کوبا، برای سرنگون کردن رژیم باتیستا، ارتشی چندصد نفره متشکل از مبارزان پارتیزان به راه انداخت. در نخستین روز ماه ژانویه سال ۱۹۵۹ باتیستا متواری شد و چریک‌ها هاوانا، پایتخت کوبا را تصرف کردند. از آن پس دولت آمریکا تحریم‌هایی علیه کوبا برقرار کرد.

گروهی از فراریان کوبایی در سال ۱۹۶۱ با کمک سی‌آی‌ای، آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا (CIA) سعی بر براندازی دولت انقلابی کوبا کردند. اتحاد جماهیر شوروی (سابق) این اقدام آمریکا را به کوبا خبر داد و ارتش این کشور در خلیج خوک‌ها با این نیروها به مبارزه پرداخت و آنها را شکست داد.

دشمنی میان کوبا و آمریکا سبب شد که اتحاد جماهیر شوروی (سابق) به پایگاهی نظامی در کوبا دست یابد و موشک‌های خود را در خاک این کشور مستقر کند. آمریکا به شدت مخالف این اقدام بود. بحران کوبا می‌رفت که جهان را در سال ۱۹۶۲ به جنگ اتمی بکشاند. آمریکا با محاصره دریایی کوبا از انتقال موشک‌ها به این کشور جلوگیری کرد.

تحریم‌های آمریکا به اقتصاد کوبا آسیب‌های جدی وارد کرد و صادرات شکر که قبل از انقلاب مهم‌ترین محصول این کشور بود، پس از انقلاب نیز تنها کالای صادراتی کوبا باقی ماند.

فیدل کاسترو، رهبر انقلاب کوبا، در سال ۱۹۸۰ به کسانی که خواستار خروج از کوبا بودند اجازه داد از راه بندر ماریل به آمریکا سفرکنند. از این راه ۱۲۵ هزار کوبایی خاک کوبا را ترک کردند و به ایالت فلوریدای آمریکا وارد شدند.

با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی (سابق) اقتصاد کوبا نیز به شدت آسیب دید. قطع واردات از اتحاد جماهیر شوروی (سابق) باعث شد کمبود کالاهای مصرفی در کوبا به اوج خود برسد. فیدل کاسترو، رهبر انقلاب کوبا، در سال ۱۹۹۰ اعلام کرد که "دورانی ویژه" در این کشور آغاز شده است.

بازگشایی سفارت‌‌خانه‌های دو کشور در هاوانا و واشنگتن در سال ۲۰۱۵ به چند دهه قطع رابطه و دشمنی بین دو کشور خاتمه داد.

در فوریه سال ۲۰۱۵ شماری از تحریم‌ها و محدویت‌های تجاری که واشنگتن علیه کوبا وضع کرده بود، برداشته شد و شرکت‌های آمریکایی اجازه یافتند که محصولات شرکت‌های خصوصی کوبایی را وارد کنند؛ به استثنای نوشیدنی الکلی رام (عرق نیشکر)، شکر و خودروهای عتیقه.

حتی قبل از اینکه روابط بین کوبا و آمریکا بصورت رسمی از سرگرفته شود، در خیابان‌های شهرهای کوبا افراد زیادی را می‌شد دید که تی‌شرت، شلوار و کلاه با نقش پرچم آمریکا بر اندام‌شان خودنمایی می‌کند.

در کشوری که "امپریالیسم آمریکا" دشمن درجه یک آن محسوب می‌شد، پوشیدن لباس‌هایی با پرچم این کشور حتی ممنوع هم نیست.

پرچم ملی مهمترین نماد یک کشور است، شاید برای بسیاری از کوبایی‌ها استفاده از لباس‌هایی با نقش پرچم آمریکا با "نیت سیاسی" همراه نباشد، اما این جوان کوبایی دانشجوی رشته پزشکی، کاملا منظور خود را اعلام کرده است.

۵۴ سال پس از قطع رابطه بین کوبا و آمریکا، حالا جوانی در مراسم استقبال از پاپ، رهبر کاتولیک‌های جهان نیز با کلاهی که پرچم آمریکا بر روی آن نقش بسته دیده می‌شود.

جالب اینجاست که در بازار پوشاک لباس‌هایی با نقش پرچم کشورهای دیگری نیز وجود دارد، اما لباس‌هایی با پرچم آمریکا از محبوبیت بیشتری برخوردار هستند.