شامگاه یکشنبه (۱۱ ژوئن) تیم‌های ملی فوتبال انگلیس و ایتالیا در فینال جام ملت‌های اروپا به مصاف هم رفتند. هر دو تیم چند دهه بود که تشنه کسب عنوان قهرمانی بودند.

بازی فینال علیرغم هشدارها و انتقادهای برخی کارشناسان در مورد گسترش کرونا در حضور ۶۵ هزار تماشاگر در ورزشگاه ومبلی لندن برگزار شد. بخش اعظم ورزشگاه را هواداران تیم ملی فوتبال انگلیس به خود اختصاص داده بودند.

بخش‌هایی از ورزشگاه ومبلی در اختیار هواداران تیم ملی فوتبال ایتالیا بود.

پیش از آغاز بازی فینال جشن اختتامیه این دوره از بازی‌ها با مراسمی کوتاه اما باشکو برگزار شد.

یکی از عناصر جشن اختتامیه نمونه‌ای عظیم از جام قهرمانی مسابقات بود.

انگلیس برای رسیدن به فینال دانمارک را در دیدار نیمه‌نهایی شکست داده و لاجوردی‌پوش‌های ایتالیا نیز برای صعود به فینال اسپانیا را در ضربات پنالتی مغلوب کرده بودند. پیش از به صدا در آمدن سوت فینال بازیکنان دو تیم زانو زدند تا اعتراض خود را به نژادپرستی و تبعیض نژادی نشان دهند.

دو دقیقه از آغاز بازی بیش نگذشته بود که سفیدپوش‌های انگلیس حریف را شوکه کردند. لوک شاو (شماره ۳) سانتری را که روانه دروازه ایتالیا شده بود، از فاصله‌ای کوتاه وارد دروازه کرد تا تیمش یک بر صفر جلو بیافتد.

جیان‌لوئیجی دوناروما، دروازه تیم ملی ایتالیا شانسی برای جلوگیری از گل انگلیس نداشت.

شادی لوک شاو (راست) و دیگر ملی‌پوشان انگلیس از گل زودهنگام مقابل ایتالیا.

ملی‌پوشان انگلیس پس از این گل بیشتر در تلاش حفظ نتیجه و کنترل بازی بودند تا به ثمر رساندن گل دوم. انگلیس با دفاعی پنج نفره و سه هافبک که جلوی خط دفاعی صف‌آرایی کرده بودند، راه نفوذ را بر ایتالیا سخت دشوار کردند.

ایتالیایی‌ها اگر چه از لحاظ مالکیت توپ از برتری نسبی برخوردار بودند، اما با توجه انسجام دفاعی انگلیس تنها یکی دو بار توانستند به طور جدی خطرآفرین شوند.

نیمه نخست بازی با همین نتیجه یک بر صفر به سود انگلیس پایان یافت؛ نتیجه‌ای که شادی هواداران تیم ملی فوتبال انگلیس را به همراه داشت.

ملی‌پوشان ایتالیا از همان آغاز نیمه دوم در تلاش جبران گل بودند و چند بار نیز توانستند خطرآفرین شوند. انگلیس هم یکی دو بار بر دروازه حریف حمله کرد، اما بیشتر در سعی در حفظ نتیجه داشت و می‌کوشید با ضدحمله خطرآفرین شود. تصویری از یکی از حمله‌های لاجوری‌پوش‌ها بر دروازه انگلیس.

در دقیقه ۶۷ ایتالیا سرانجام توانست نتیجه تلاش‌های خود را بگیرد و به گل تساوی دست یابد. در جریان یکی از حملات این تیم بود که توپ به لئوناردو بونوچی (شماره ۱۹) رسید و او نیز از فاصله‌ای کوتاه توپ را درون دروازه انگلیس جای داد.

گل تساوی ایتالیا به انگلیس از زاویه‌ای دیگر؛ لئوناردو بونوچی (شماره ۱۹)، زننده گل تساوی.

شادی ملی‌پوشان ایتالیا و هواداران این تیم از به ثمر رسیدن گل تساوی مقابل انگلیس.

ایتالیا اگر چه در نیمه دوم این دیدار پرتحرک‌تر بود، اما در نهایت نتوانست حملات خود را به گل بدل کند. پیکار دو تیم پس از ۹۰ دقیقه وقت قانونی در نهایت با تساوی یک بر یک به پایان رسید و این دیدار به وقت اضافه کشیده شد.

انگلیس در یک ربع پایانی بازی تلاش‌های تهاجمی خود را تشدید کرد و ایتالیا نیز سعی در به ثمر رساندن گل پیروزی داشت، اما تلاش‌های دو تیم پس از ۹۰ دقیقه وقت قانونی در نهایت با تساوی یک بر یک به پایان رسید و این دیدار به وقت اضافه کشیده شد.

ایتالیا اگر چه وقت اضافه را پرجنب‌وجوش آغاز کرد، اما انگلبس نیز از حمله غافل نبود و به ویژه از طریق حملات سریع می‌کوشید خطرآفرین شود.

هر دو تیم در وقت اضافه نیز علیرغم خستگی بازی پرسرعتی از خود به نمایش گذاشتند و اگر از موقعیت‌های خود بهتر استفاده می‌کردند، می‌توانستند به گل پیروزی دست یابند. تلاش دو تیم اما در نهایت به‌نتیجه ماند و سرنوشت بازی پس از تساوی یک بر یک در وقت قانونی، در ضربات پنالتی رقم خورد. تصویری از یکی حملات ناموفق ایتالیا بر دروازه انگلیس.

ملی‌پوشان ایتالیا در ضربات پنالتی خونسردی بیشتری از خود نشان داده و انگلیس را در این ضربات سرنوشت‌ساز شکست دادند. پنالتی همچنان کابوس انگلیس مانده که امید داشت در ورزشگاه ومبلی بر جام قهرمانی بوسه بزند.

موفقیت جیان‌لوئیجی دوناروما، دروازه‌بان ایتالیا در دفع ضربه پنالتی بوکایو ساکا، ملی‌پوش انگلیس.

کسب عنوان قهرمانی اروپا و شادی بی‌ حد و مرز هواداران تیم ملی فوتبال ایتالیا که در اماکن عمومی این کشور تجمع کرده بودند، از جمله در میدان پوپولو در رم.