بازتاب حمله آمریکا به مراکز اتمی ایران در مطبوعات جهان
۱۴۰۴ تیر ۲, دوشنبه
در نخستین روز یکشنبه، اول تیر اتفاقی در ایران رقم خود که بیگمان برای همیشه در حافظه تاریخی این کشور باقی خواهد ماند.
سحرگاه یکشنبه دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا پشت تریبون رفت و با اشاره به رویکرد چندده ساله جمهوری اسلامی در مورد اسرائيل و ایالات متحده گفت، جنگندههای آمریکا با حملاتی موفق به سه مرکز هستهای فردو، نطنز و اصفهان برنامه اتمی پرمناقشه جمهوری اسلامی را نابود کردهاند.
بیشتر بخوانید: حملات متقابل ایران و اسرائیل
نیویورک تایمز
روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز مینویسد که برای ترامپ حمله به زیرساختهای هستهای "یک کشور متخاصم بزرگترین و بالقوه خطرناکترین قمار دوره دوم ریاست جمهوریاش" بوده است: «او از اینجا حرکت کرده که ایالات متحده آمریکا میتواند هر انتقامی از سوی رهبری ایران علیه ۴۰هزار سرباز آمریکایی مستقر در منطقه را دفع کند. تمامی این پایگاههای نظامی در تیررس موشکهای تهران قرار دارند.»
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
جروزالم پست
روزنامه اسرائيلی جروزالم پست حملات آمریکا را درست و پیشگامانه میداند. در سرمقاله این روزنامه جاهطلبیهای هستهای ایران "تهدیدی برای همه کشورهای منطقه" خوانده شده است: «روز یکشنبه جهان آزاد واکنش نشان داد. سپیدهدم جدیدی طلوع کرده و اسرائيلیها اینک نسبت به تمامی نسلهای پیشین خود از امنیت بیشتری برخوردارند.»
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
نیویورک پست
روزنامه قدیمی آمریکایی نیویورک پست بیلانی مثبت از این حمله به دست میدهد و میگوید، کشورهای عربی اکنون از شانس بودن در خاورمیانهای جدید که در آن چشمانداز صلح و رفاه وجود دارد برخوردار شدهاند: «تهدید هستهای ایران از روی میز برداشته شده و متحدانش یا دیگر قدرتی ندارند یا اکنون که بیش از همه نیازمند شدهاند دیگر نمیتوانند حمایتی ارائه بدهند.»
هاآرتص
روزنامه هاآرتص، چاپ تلآویو از مداخله آمریکا انتقاد کرده است. هاآرتص مینویسد، عملیات آمریکا علیه سه مرکز هستهای ایران که "چکش نیمهشب" نام گرفته میتواند به "تشدید خطرناک تنش در منطقه منجر شود و اسرائيل را وارد یک جنگ فرسایشی طولانی و پرتلفات کند و احتمالا کل جهان را به یک درگیری بزرگتر" بکشاند: «نباید جایی برای ایدهای خطرناک مانند سرنگونی رژیم ایران وجود داشته باشد. ما پیش از این تجربه کردهایم که چه بهایی باید برای چنین مداخلههایی در خاورمیانه پرداخت.»
لا رپوبلیکا
روزنامه ایتالیایی لا رپوبلیکا، چاپ رم مینویسد، حمله به ایران به "اعتبار آمریکا خدشه وارد کرده و تصمیم ترامپ شکافهای درون دولت او را بازرتر ساخته که نه بهاتفاق از تصمیم او استقبال کردهاند و نه ارزیابی یکسانی" از آن بیرون دادهاند. این روزنامه به کنایه نوشته است: «هر کس که میخواهد توافقی با این دولت امضا کند میداند، جوهری که بهکار برده میتواند کمی پس از امضا خشک شود.»
آتلانتیک
روزنامه آتلانتیک، چاپ واشنگتن تأکید دارد که رؤسای جمهور آمریکا از اختیارات یکجانبهای برای جنگ برخوردارند. آتلانتیک با اشاره به این که حمله "چکش نیمهشب" بدون نظرپرسی از کنگره آمریکا صورت گرفت یادآوری میکند، باراک اوباما، رئیسجمهور سابق ایالات متحده هم برای حمله هوایی علیه لیبی در سال ۲۰۱۱ اجازه نگرفت: «مرزهای دقیق این اختیارات مشخص نیست و نه به وسیله قانون بلکه توسط سیاست تعیین میشود. ترامپ این مرز را به سطحی رساند که از پایان جنگ ویتنام تا کنون اتفاق نیافتاده بود.»
القدس العربی
روزنامه عربیزبان القدس العربی، چاپ لندن استدلال کرده که ترامپ از کسی که "خودش را صلحطلب میخواند به کسی تبدیل شده که با بمبهای پرقدرت به ایران حمله کرده است. او با این کار کشورش و جهان را در آستانه یک جنگ خطرناک" قرار داده است: «حالا باید دید، آیا برنامه هستهای ایران واقعا نابود شده یا این که این حمله باعث میشود که ایرانیها از پیمان منع گسترش سلاحهای هستهای خارج شوند و پروژه و تولید جنگافزار اتمی را ازسر بگیرند.»
واشنگتن پست
روزنامه آمریکایی واشنگتن پست از سئوالاتی مطرح سخن گفته است. این که "ترامپ تا کی به این درگیری ادامه خواهد داد تا به اهدافی فراتر از جاهطلبیهای اتمی ایران" برسد: «شهروندان آمریکایی و نمایندگانشان در کنگره چند هفته پیش تصور نمیکردند که وارد این جنگ میشوند. رئیسجمهور باید به آنها کمک کند تا تصویری از این که این جنگ چگونه فیصله مییابد در ذهن خود ایجاد کنند.»
گازتا ویبورچا
روزنامه لهستانی گازتا ویبورچا با تمرکز بر برنامه ترامپ و بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائيل در درگیری نظامی با ایران میپرسد، آیا ترامپ چنین برنامهای داشته، نتانیاهو هم همینطور؟ و بعد در مورد نخستوزیر اسرائیل مینویسد: «از زمانی که او دستور حمله به ایران را داد معلوم بود که بدون کمک آمریکا به هدف خود یعنی نابودی برنامه هستهای ایران نخواهد رسید. اسرائيلیها آشکارا عملیات خود را با این فرض برنامهریزی کردند که آمریکاییها دیر یا زود مداخله میکنند.»
استاندارد
روزنامه اتریشی استاندارد، چاپ وین با نگاهی به نتانیاهو نوشته که او صرفنظر از هر نظری که در موردش داشته باشیم "بار دیگر استعداد سیاسی بالای خود را نشان داده است. نخستوزیر اسرائيل به هر چه که سالها سودای آن را داشته و هر چه که رؤسای جمهور قبلی آمریکا از او دریغ کردهاند دست یافته" است: «این [دستاورد] میتواند نزد بسیاری از اسرائيلیها جبرانی باشد برای شکستهای نتانیاهو در برابر حمله حماس و قتل عام مردم اسرائيل در هفتم اکتبر سال ۲۰۲۳.»
آکشام
روزنامه ترکیهای آکشام حمله آمریکا را "برطرفکننده برخی ابهامات" میداند: «همین ابهام بود که ایران را به دام دیپلماسی کشاند. ترامپ این تصور را ایجاد کرده بود که ایالات متحده موضعی متفاوت در مقایسه با اسرائيل اتخاذ کرده و قصد دارد مناقشه با ایران را از طریق مذاکره حل و فصل کند. همین مسئله باعث شد که تهران غافلگیر شود.»
او گلوبو
برای خبرنگار روزنامه برزیلی او گلوبو (O GLOBO)، چاپ ریودوژانیرو محرز است که ایران عاری از سلاح هستهای سناریویی مثبت برای جهانیان است حتی اگر رژیم مذهبی این کشور در قدرت باقی بماند: «بهترین راه برای این رژیم این است که شکست را بپذیرد و وارد مذاکرات شود. اما اگر به تهدید هستهای ادامه بدهد و همچنان اسرائيل و ایالات متحده را تهدید کند فقط رنج ایجاد خواهد کرد، بخصوص برای خود ایرانیها.»
هوانچیو شیبائو
هوانچیو شیبائو، روزنامه نزدیک به دولت چین تمامی این تحولات را با دیدهای نگران مینگرد: «بمبهای ایالات متحده شالوده نظم امنیتی جهانی را لرزاندهاند. واشنگتن تصمیمی به این مهمی را بهتنهایی و بدون مشورت با سازمان ملل متحد و آژانس بینالمللی انرژی اتمی گرفته است. همین امر گواه بیتوجهی به رویکرد قبلیاش است که حل مناقشه بر سر برنامه اتمی ایران از راه مذاکره بود.»
آساهی شیمبون
روزنامه آساهی شیمبون ژاپن تفسیری در ستون نویسنده مهمان خود دارد که میپرسد، این عملیات نظامی چه چیزی برای جامعه بینالمللی به ارمغان آورده و چه تأثیری بر درگیری بین اسرائيل و ایران خواهد داشت؟: «باید نگران آن بود که دونالد ترامپ یا دانسته عمل نکرده یا بیش از حد خوشبینانه عمل کرده است. درست همین مسئله است که بزرگترین خطر برای امنیت بینالمللی به حساب میآید.»
سیدنی مورنینگ هرالد
روزنامه استرالیایی سیدنی مورنینگ هرالد مینویسد: «این حمله برای ناتو پیامدهای بسیار زیادی در پی دارد. این ائتلاف بینالمللی اکنون خود را مجبور به سروکار داشتن با رئيسجمهوری میبیند که آن را به یک جنگ منطقهای بِزرگ میکشاند. و نکته مهم در اینجا این است که واشنگتن منتظر یک اتفاقنظر برای این حمله نماند. تنها تعداد کمی از متحدان این کشور در جریان جزئيات قرار گرفتند. و هیچ اجازهای درخواست نشد.»
گاردین
روزنامه بریتانیانی گاردین مینویسد، این که آمریکا با این حمله تأییدی بر حملات پیشگیرانه زده به مذاق قدرتمدارانی مانند ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه و شی جینپینگ، همتای چینی او که مایل به انجام چنین حملاتیاند خوش خواهد آمد: «حتی اگر بحران در خاورمیانه فورا مهار شود پیامدهای این رویکرد بیملاحظه برای دههها کاملا محسوس و قابل ملاحظه خواهد بود.»
شرق
و سرانجام روزنامه ایرانی شرق، چاپ تهران مینویسد، برخی از سیاستمداران که در اروپا و آمریکا از این حمله حمایت میکنند در این توهم غرق شدهاند که این جنگ، آخرین جنگ در خاورمیانه خواهد بود. این روزنامه به اظهارات فریدریش مرتس، صدراعظم آلمان که از این حمله به عنوان "کاری کثیف" یاد کرد اشاره میکند. مرتس گفته بود که "این کار کثیف" را غرب و متحدانش انجام ندادند اما سرانجام اسرائيل با وجود پیامدها و سختیهای آن حاضر به انجامش شد. شرق با همین اشاره تلویحی مینویسد، آنها حتی از این که بار این "کار کثیف" از دوششان برداشته شده ابراز قدردانی میکنند، در حالی که چنین طرز فکری "پایان اخلاق و انسانیت" است.