بایرن مونیخ در فصل ۲۰۱۲ − ۲۰۱۳ همه‌ی رقبای خود در بوندس‌لیگا را پشت سر گذاشت. مونیخ از ۳۴ بازی تنها یک بار شکست خورد، ۴ بار به تساوی دست یافت و در ۲۹ دیدار دیگر پیروز میدان را ترک کرد. بایرن در پایان فصل با ۹۱ امتیاز قهرمان شد. تیم دورتموند با ۲۵ امتیاز کمتر در رده دوم جای گرفت که این فاصله به خوبی نمایانگر اقتدار مونیخی‌ها در فصل گذشته است. این بیست و سومین قهرمانی بایرن مونیخ در بوندس‌لیگا بود.

سرمربی‌گری این تیم در فصل گذشته را یوپ هاینکس، سرمربی کهنه‌کار آلمانی، برعهده داشت که توانست در رقابت‌های ملی و اروپایی تیمی یکپارچه روانه میدان کند. مونیخی‌ها در عین برخورداری از دفاعی منسجم بازیکنان خلاق زیادی نیز در خدمت داشتند و فوتبالی تهاجمی و جذاب ارائه کردند.

روز اول ژوئیه ۲۰۱۳ فینال جام حذفی آلمان در ورزشگاه المپیک برلین در حضور بیش از ۷۵ هزار تماشاگر میان تیم‌های بایرن مونیخ و اشتوتگارت برگزار شد. مونیخی‌ها در این دیدار پرهیجان حریف خود را ۳ بر ۲ شکست داند. ماریو گومز (تصویر)، مهاجم ملی‌پوش بایرن مونیخ با زدن دو گل یکی از چهره‌های برتر این دیدار نهایی بود.

بایرن مونیخ تا کنون ۱۶ بار قهرمان جام حذفی آلمان شده و در این رقابت نیز رکورددار است. تصویر: جشن شادی بازیکنان بایرن مونیخ به همراه یوپ هاینکس، سرمربی تیم پس از پیروزی در فینال جام حذفی آلمان مقابل اشتوتگارت.

شامگاه شنبه (۲۵ مه/ ۴ خرداد) دیدار نهایی لیگ قهرمانان اروپا (چمپینزلیگ) میان دو تیم آلمانی بوروسیا دورتموند و بایرن مونیخ با حضور ۸۶ هزار تماشاگر در ورزشگاه ویمبلی برگزار شد و با پیروزی دو بر یک مونیخی‌ها به پایان رسید. آرین روبن (پیراهن قرمز)، ستاره هلندی بایرن مونیخ، در واپسین لحظات بازی دومین گل تیمش را به ثمر رساند و این پیروزی شیرین را برای بایرن مونیخ به ارمغان آورد.

این اولین بار بود که دو تیم آلمانی فینال این رقابت‌ها را برگزار می‌کردند. بایرن مونیخ و بوروسیا دورتموند در آن دوره از رقابت‌‌ها با پیروزی‌های درخشان بر غول‌های فوتبال اروپا یعنی بارسلونا و رئال مادرید که مدت‌ها سایه‌شان بر این قاره سنگینی می‌کرد، نشان دادند که شایسته‌ترین‌ها برای رسیدن به فینال هستند. حرف آخر را اما در نهایت تیم بایرن مونیخ زد و قهرمانی سه‌گانه خود را با کسب این عنوان تکمیل کرد.

در روز ۳۰ اوت ۲۰۱۳ پیکار سوپرجام اروپا میان تیم‌های بایرن مونیخ (قهرمان لیگ قهرمانان) و چلسی (قهرمان لیگ اروپا) برگزار شد. این دیدار در عین حال دوئل دو سرمربی‌ای بود که از رقیبان سرسخت یکدیگر محسوب می‌شوند: پپ گواردیولا، سرمربی بایرن مونیخ (چپ) و ژوزه مورینیو، سرمربی چلسی. این دو در گذشته نیز به همراه تیم‌های بارسلونا و رئال مادرید بارها رویاروی هم قرار گرفته بود.

۷۶ هزار تماشاگر حاضر در ورزشگاه پراگ شاهد دیداری پرهیجان و تماشایی بودند. نبرد دو تیم پس از ۹۰ دقیقه با تساوی یک بر یک خاتمه یافت. در نخستین دقایق وقت اضافی چلسی با گل هازارد جلو افتاد، اما خاوی مارتینز لحظاتی پیش از به صدا درآمدن سوت پایان گل تساوی را وارد دروازه چلسی کرد. در ضربات پنالتی مانوئل نویر (تصویر)، دروازه‌بان بایرن مونیخ ضربه پنالتی لوکاکو را مهار کرد و تیمش را پیروز ساخت.

بایرن مونیخ در فینال مسابقات جام باشگاه‌های فوتبال جهان تیم مراکشی رجاء کازابلانکا (قهرمان باشگاه‌های آًفریقا) را با نتیجه ۲ بر صفر شکست داد و بر جام قهرمانی بوسه زد. این دیدار در حضور بیش از ۳۷ هزار تماشاگر در مراکش برگزار شد. گل‌های مونیخ را دانته (چپ در تصویر) و تیاگو به ترتیب در دقایق ۷ و ۲۲ به ثمر ساندند.

این سومین بار است که بایرن موینخ قهرمان باشگاه‌های فوتبال جهان شده است. این تیم در سال‌های ۱۹۷۶ و ۲۰۰۱ نیز بر این جام بوسه زده بود. سال ۲۰۱۳ با توجه به رکوردشکنی‌های گوناگون و همچنین پنج عنوان قهرمانی موفق‌ترین سال در تاریخ باشگاه بایرن مونیخ محسوب می‌شود.