در آستانه برگزاری "همایش جهانی اقتصاد" در داوس، "سازمان بین‌المللی کار" گزارشی را پیرامون سمت‌گیری‌های اشتغال‌زایی جهانی انتشار داد. در این گزارش ازجمله آمده که بحران اشتغال در سطح جهان، پس از اندکی بهبود در اوایل دهه جاری، در سال ۲۰۱۲، بار دیگر رو به وخامت گذارده است.

به گفته‌ی دبیرکل سازمان بین‌المللی کار، تداوم ناامنی در رشد اقتصادی و نارسایی در اقداماتی برای مقابله با آن در حوزه سیاست، از میزان تقاضا کاسته و روند سرمایه‌گذاری‌ها و اشتغال‌زایی‌های جدید را کند کرده است.

گای رایدر، دبیرکل سازمان بین‌المللی کار در گزارش خود گفته است که در پنجمین سال پس از بحران مالی جهانی، ۴ میلیون نفر دیگر بر شمار بیکاران افزوده شده و کل این رقم به ۱۹۷ میلیون نفر رسیده است.

بر این اساس میزان بیکاری به ۹/ ۵ درصد می‌رسد. به این میزان باید ۳۹ میلیون انسان دیگر را نیز افزود که خود را از بازار کار کنار کشیده‌اند، زیرا امید به یافتن یک شغل مناسب را از دست داده‌اند.

بر اساس ارزیابی گزارش سازمان بین‌المللی کار، در سال جاری میلادی باید در انتظار ۱/ ۵ میلیون نفر دیگر بود که کل رقم بیکاری را به بیش از ۲۰۲ میلیون نفر خواهند رساند. برای سال ۲۰۱۴ پیش‌بینی شده که ۳ میلیون نفر دیگر به شمار بیکاران افزوده شود.

سازمان بین‌المللی کار که یک نهاد ویژه سازمان ملل متحد است، در گزارشی که روز سه‌شنبه (۲۲ ژانویه/۳ بهمن) در مرکز خود در ژنو ارائه داد، تعداد بیکاران را در سطح جهان تا پایان سال ۲۰۱۴ بیش از ۲۰۵ میلیون برآورد کرده است.

کارشناسان سازمان بین‌المللی کار در گزارش خود می‌‌افزایند: «آهنگ رشد اقتصاد جهانی آن اندازه توانمند نخواهد بود که قادر باشد به‌سرعت از سطح بیکاری بکاهد.»

جوانان؛ بزرگترین قربانیان بحران اقتصاد جهانی

از سال ۲۰۰۷ بدین سو، بیش از ۲۸ میلیون نفر شغل خود را از دست داده‌اند و ۳۹ میلیون نفر دیگر به دلیل نبود یک چشم‌انداز امیدوارکننده از تلاش برای یافتن یک شغل دست کشیده‌اند.

بحران اقتصاد جهانی به‌ویژه به جوانان آسیب رسانده است. بر اساس آمار سازمان بین‌المللی کار، هم‌اکنون حدود ۷۴ میلیون نفر در سنین ۱۵ تا ۲۴ سال عاری از درآمد و خوراک هستند. تا سال ۲۰۱۴ باید نیم میلیون نفر دیگر به این رقم افزود.

این گزارش هشداردهنده می‌افزاید: «بسیاری جوانان در همان آغاز حیات شغلی‌شان، وارد یک بیکاری درازمدت می‌شوند؛ و چنین پدیده‌ای در بحرا‌ن‌های گذشته اقتصادی سابقه نداشته است.»

در کشورهای صنعتی بیش از یک‌سوم جوانان به مدت شش‌ماه یا بیشتر بدون شغل بوده‌اند. این امر به توانمندی‌های شغلی و اجتماعی آنان نیز آسیب وارد می‌کند.

سازمان بین‌المللی کار می‌افزاید که به‌رغم وضعیت مأیوس‌کننده‌ی حاکم بر کشورهای اروپایی، بسیاری جوانان از تلاش خود برای یافتن کار دست نکشیده‌اند.