ماهی سوخاری و سیب‌زمینی سرخ‌کرده، خوراک ملی مردم بریتانیا، می‌رود که بازار پررونق و محبوبیت گذشته‌اش را بازیابد. پس از گذشت چندین سال که در آن دکه‌های فروش این غذای ساده و چرب با کاهش روزافزون میزان فروش روبرو بودند، بوی آن بیش از پیش مشام‌ها را پر می‌کند. کارشناسان بحران مالی جهانی را که سبب شده تا مردم حسابگرانه‌تر دست در جیب‌هایشان کنند، در این روند بی‌تاثیر نمی‌دانند.

غذای ملی مردم بریتانیا عبارت است از ماهی‌ای که در خمیری رقیق و مخصوص خوابانده و سوخاری شده است، به همراه مقداری پوره‌ی نخود فرنگی و سیب‌زمینی سرخ‌کرده. سادگی این غذا سالیان سال دلیل موفقیت و محبوبیت آن نیز بود که هم در بین طیف کارگر طرفدار داشت و هم در بین کسانی که از موقعیت‌های شغلی خوبی برخوردار بودند.

اولین بار در رمان معروف الیور تویست که انتشار آن به ۱۷۰ سال پیش برمی‌گردد، نامی از چنین غذایی به میان آمد که با گذشت چندین و چند دهه به جزیی ثابت از فرهنگ بریتانیا بدل شد.

البته در اواخر دهه نود میلادی و با شروع قرن بیست و یکم که بریتانیا از لحاظ اقتصادی دوران پررونقی را می‌گذراند و گرایش به غذاهایی به اصطلاح سطح بالا بیشتر می‌شد، بازار ماهی سوخاری و سیب‌زمینی سرخ‌کرده نیز سخت کم‌رونق شد. حال دیگر همگی در پی غذای سالم و کم‌چربی بودند و اگر هم می‌خواستند با غذاهای سردستی شکم خود را پر کنند، به سراغ کباب دونر و کاری هندی می‌رفتند.

از آغاز سال جاری میلادی اما ورق برگشته و دکه‌های فروش این غذای ملی که به Chippies معروف‌اند، سکه است. طبق آخرین آمار میزان مراجعه‌کنندگان به این دکه‌ها سه و نیم درصد و میزان فروش آنها حتی ۱۲ درصد افزایش داشته است.

تلاش‌های نوآورانه

گفته می‌شود که در بریتانیا ۱۰ هزار و ۵۰۰ دکه‌ی فروش ماهی سوخاری و سیب‌زمینی سرخ‌کرده وجود دارد و سالانه ۲۷۶ میلیون پرس از این غذای محبوب روانه‌ی شکم اهالی بریتانیا می‌شود.

به گفته‌ی یکی از کارشناسان، در این دوران که کمتر جامعه‌ای از گزند بحران مالی جهانی در امان مانده، مردم بریتانیا ترجیح می‌دهند که به جای رفتن به رستواران‌های شیک و "با کلاس"، همین غذای ساده‌ی ملی را از یکی از دکه‌ها تهیه کنند و در منزل خود بخورند.

البته دلایل دیگری هم برای این روند وجود دارد. در سال‌های اخیر بسیاری از دکه‌ها سعی کرده‌اند که آن چهره‌ی محافظه‌کارانه و کارگری خود را کنار بگذارند و این غذای ساده را در "کافه و بار"هایی مدرن و خوش‌ترکیب که نام Fishcothek را برای آن انتخاب کرده‌اند، ارائه دهند.

در این رستوران‌های سردستی، در کنار ماهی سوخاری و سیب‌زمینی سرخ‌کرده، سالاد‌های مختلف با سوس‌های جورواجور و همچنین شراب سفید سرو می‌شود تا بتوان از این طریق ذائقه‌های متفاوت را نیز ارضا کرد.

ناگفته نماند که یکی از روان‌شناسان بریتانیایی به نام دیوید لوئیس، دلیلی روحی نیز در احیای ماهی سوخاری می‌بیند و معتقد است که «سنت‌ها و رسوم به انسان‌ها دلگرمی می‌دهند. نمادهای فرهنگی مثل ماهی سوخاری و سیب‌زمینی سرخ‌کرده را می‌توان پایه‌های تزلزل‌ناپذیر شیوه‌ی زندگی در بریتانیا دانست.»

SA/BB