باشگاه صاحبنام بایرن مونیخ رکورددار بی‌چون و چرای قهرمانی بوندس‌لیگا است. این تیم تا کنون (سال ۲۰۲۳) ۳۳ بار قهرمان بوندس‌لیگا شده است. بایرن مونیخ در بین سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۳ نیز ۱۱ بار پیاپی به قهرمانی بوندس‌لیگا دست یافت و از این لحاظ نیز گوی سبقت را از دیگر باشگاه‌های معروف آلمان ربوده است. بوروسیا دورتموند و بوروسیا مونشن‌گلادباخ نیز هر یک تا کنون پنج بار قهرمان بوندس‌لیگا شده‌اند.

در سال ۱۹۹۸ تیم کایزرزلاترن تحت سرمربی‌گری اتو رهاگل (تصویر) قهرمان بوندس‌لیگا شد، آنهم بلافاصله پس از صعود از لیگ دسته دوم به لیگ دسته اول. این از موفقیت‌های بی‌نظیری است که دفتر رکوردهای بوندس‌لیگا به ثبت رسیده است.

در آوریل سال ۱۹۷۱ برای نخستین بار در بوندس‌لیگا دروازه‌ای فرو ریخت، آنهم به معنی واقعی کلمه. در دیدار میان بوروسیا مونشن‌گلادباخ و وردر برمن بود که تیرک دروازه دروازه شکست و دروازه بر زمین سرنگون شد. تلاش‌های متعدد برای میخکاری و مستحکم کردن تیرک دروازه در نهایت بی‌نتیجه ماند و داور چاره‌ای جز این ندید که بازی را قطع و به تاریخ دیگری موکول کند.

اودو لاتک (راست در تصویر) از لحاظ شمار قهرمانی‌ها موفق‌ترین سرمربی بوندس‌لیگا محسوب می‌شود. او با تیم‌های بایرن مونیخ و بوروسیا مونشن‌گلادباخ مجموعا هشت بار به قهرمانی بوندس‌لیگای آلمان دست یافت و از این لحاظ رکورددار است.

یوپ هاینکس در طول چندین دهه فعالیت حرفه‌ای خود به عنوان بازیکن و سرمربی موفقیت‌های زیادی را با باشگاه‌های بوروسیا مونشن‌گلادباخ و بایرن مونیخ جشن گرفت. او مجموعا ۵۱۸ بار طعم پیروزی را در بوندس‌لیگا چشید، ۱۷۴ بار به عنوان بازیکن و ۳۴۴ بار به عنوان سرمربی.

گرد مولر (تصویر)، مهاجم پرآوازه آلمانی رکوردهای زیادی از خود به جای گذاشته است. او در ۴۲۷ بازی خود در بوندس‌لیگا ۳۶۵ گل به ثمر رساند. گرد مولر در فصل ۷۲−۱۹۷۱ حتی موفق شد به مرز ۴۰ گل برسد. این رکورد قدیمی در نهایت توسط روبرت لواندوفسکی با ۴۱ گل شکسته شد. ناگفته نماند که گرد مولر در طول فعالیت حرفه‌ای خود هفت بار آقای گل بوندس‌لیگا شد.

رکود گرد مولر (۴۰ گل در یک فصل) سالیان سال پا برجا بود تا اینکه روبرت لواندوفسکی، ستاره لهستانی بایرن مونیخ موفق شد در فصل ۲۱−۲۰۲۰ این رکورد را پس از نیم قرن با به ثمر رساندن ۴۱ گل بشکند. او در سال ۲۰۱۵ در مصاف با ولفسبورگ در نیمه دوم تعویض شد، اما در همان نیمه دوم ۵ گل به ثمر رساند و با گل‌های خود پیروزی ۵ بر یک مونیخی‌ها را رقم زد.

دیتر مولر نیز از مهاجمان موفق تاریخ فوتبال آلمان محسوب می‌شود. در سال ۱۹۷۷ تیم او، اف ث کلن به پیروزی ۷ بر ۲ مقابل وردر برمن دست یافت. شش گل از هفت گل کلن در این مصاف را دیتر مولر به ثمر رساند.

داربی میان شالکه و بوروسیا دورتموند همیشه حساس و پرهیجان انگیز است، اما صحنه‌ای از پیکار دو تیم در سپتامبر سال ۱۹۶۹ جاودانی شده است. در حین تنش‌های حاکم در میدان بازی ناگهان یکی از سگ‌های محافظ کنترل خود را از دست می‌دهد و "ماتحت" فریدل راوش، بازیکن شالکه را گاز می‌گیرد.

کارل هاینس کوربل (تصویر) از لحاظ شمار بازی‌ها گوی سبقت را از دیگران ربوده است. او که بیشتر به نام چارلی کوربل شناخته شده است، در طول فعالیت حرفه‌ای خود ۶۰۲ بازی در بوندس‌لیگا انجام داد و در تمام بازی‌ها نیز برای تیم آینتراخت فرانکفورت به میدان رفت.

کلودیو پیزارو (راست)، ملی‌پوش پرو نیز از چهره‌هایی است که رکوردهای زیادی در بوندس‌لیگا به ثبت رسانده است. از جمله اینکه هیچ لژیونر دیگری به اندازه او بازی در بوندس‌لیگا انجام نداده است. پیزارو در طول فعالیت‌های خود برای باشگاه‌های مختلف در بوندس‌لیگا از جمله وردر برمن و بایرن مونیخ مجموعا ۴۹۰ بار به میدان رفت. تصویر: پیزارو در کنار علی کریمی در پیراهن بایرن مونیخ در سال ۲۰۰۷.

یوسف موکوکو (راست) جوان‌ترین بازیکن تاریخ بوندس‌لیگا محسوب می‌شود. او در نخستین بازی خود در لیگ دسته اول فوتبال آلمان ۱۶ سال و یک روز سن داشت. او چهار هفته بعد موفق شد نخستین گل خود در بوندس‌لیگا را به ثمر رساند و به این ترتیب نام خود را به عنوان جوان‌ترین گلزن بوندس‌لیگا به ثبت برساند.

کلاوس فیشتل که بیشترین بازی‌های خود را در پیراهن شالکه انجام داد، در ۲۱ ماه مه ۱۹۸۸ برای آخرین بار به عنوان بازیکن حرفه‌ای پا به میدان گذاشت. او در این بازی ۴۳ سال و شش ماه سن داشت و از این لحاظ رکورددار بوندس‌لیگا است.

بازی فوتبال دو نیمه ۴۵ دقیقه‌ای را دربرمی‌گیرد. ولف‌دیتر آهلن‌فلدر در سال ۱۹۷۵ میلادی در دیدار میان برمن و هانوفر ۱۳ دقیقه زودتر از وقت قانونی سوت پایان نیمه اول را به صدا درآمد. بعدها مشخص شد که او هنگام صرف نهار آبجو و عرق هم نوشیده و در جریان بازی، الکل در خون او جریان داشته است.

در فصل ۸۶−۱۹۸۵ وردر برمن در یک قدمی قهرمانی قرار داشت. برمن یک هفته مانده به پایان فصل میزبان بایرن مونیخ بود و در صورت پیروزی می‌توانست قهرمانی خود را جشن بگیرد. بازی تا دقیقه ۸۹ صفر بر صفر بود که داور به نفع برمن سوت پنالتی زد. ضربه میشائل کوتزوف، بازیکن برمن اما به تیر دروازه اصابت کرد و بازی با تساوی بدون گل پایان یافت. مونیخ با پیروزی و شکست همزمان برمن در بازی آخرین هفته توانست قهرمان شود.

شالکه نیز در سال ۲۰۰۱ رویدادی مشابه را تجربه کرد. شالکه در صدر جدول قرار داشت که بایرن مونیخ در واپسین لحظات بازی مقابل هامبورگ توانست به گل پیروزی دست یابد و با فتح صدر جدول قهرمان فصل شود. البته شالکه در پی این ماجرا به قهرمان قلب‌ها شهرت یافت. تصویری از ناباوری رودی آساور، مدیر ورزشی شالکه از این ناکامی تلخ.

در ماه آوریل سال ۱۹۷۸ سفیدپوش‌های بوروسیا مونشن‌گلادباخ رکوردی تاریخی به جای گذاشتند و حریف خود بوروسیا دورتموند را ۱۲ بر صفر شکست دادند. این پرگل‌ترین پیروزی یک تیم بوندس‌لیگا محسوب می‌شود.

ینس نووتنی (راست در تصویر) و لوئیس گوستاوو از لحاظ دریافت کارت قرمز رکوردار بوندس‌لیگا هستند. هر یک از آنها در طول فعالیت حرفه‌ای خود هشت بار در پی دریافت کارت قرمز از میدان بازی اخراج شده است.

مصاف بوروسیا دورتموند و بایرن مونیخ در آوریل ۲۰۰۱ "رنگی‌ترین" دیدار بوندس‌لیگا محسوب می‌شود. داور در پیکار خشن ۱۰ کارت زرد، یک کارت قرمز و یک کارت زرد و قرمز به بازیکنان دو تیم نشان داد. این مصاف در نهایت با تساوی یک بر یک به پایان رسید.

اشتفان افنبرگ (شماره ۱۱ در تصویر) یکی از چهره‌های جنجالی فوتبال آلمان محسوب می‌شود. هیچ بازیکن دیگری در بوندس‌لیگا از لحاظ کارت زرد به پای او نمی‌رسد. افنبرگ در ۳۷۰ بازی‌ای که در بوندس‌لیگا انجام داد، ۱۱۴ بار کارت زرد گرفت.