برلین، شهر مورد علاقه جوانان اسرائیلی
۱۳۹۲ آبان ۱۱, شنبه
در شهر تل‌آویو کمتر کسی با پوسترهای تبلیغاتی از شهر برلین برخورد نمی‌کند. در هر کجای مهم این شهر، این پوسترها جوانان را به برنامه‌های تفریحی در برلین دعوت می‌کنند. از تئاتر، فیلم و هنر گرفته تا شب‌‌هایی در کلوب‌های مختلف همراه با دی‌جی‌های آلمانی.
میزبان "روزهای برلین" یا " „The Berlin Dayz انستیتو گوته‌ی شهر تل‌آویو است. هایکه فریزل، مدیر این موسسه در تل آویو می‌گوید: «تنها کافی است که شهر "برلین" بر روی پوستر نوشته شود و دیگر جوان‌ها خود می‌آیند.»
شباهت فراوان میان برلین و تل‌آویو
کمتر کسی در تل‌آویو پیدا می‌شود که دوست و آشنا یا بستگانی در شهر برلین نداشته و یا اینکه تا به حال به این شهر سفر نکرده باشد. در حال حاضر حدود ۱۸۰ هزار اسرائیلی در برلین زندگی می‌کنند. جمعیت آنها روز به روز افزایش می‌یابد. شمار اسرائیلی‌‌هایی که برای دیدن به برلین می‌آیند نسبت به سال گذشته ۲۳ درصد افزایش پیدا کرده است. اما نه تنها شهر برلین، بلکه حتی یادگیری زبان آلمانی هم در میان جوانان اسرائیلی بسیار محبوب شده است. کلاس‌های آلمانی در دو شهر تل‌آویو و اورشلیم همواره پر هستند.
گفته می‌شود که این دو شهر شباهت‌های زیادی با هم دارند. هر دو شهر هنرمندان، آزاداندیشان و افراد خلاق را به خود جذب می‌کند. تل‌آویو و برلین دارای جنب وجوش خاصی هستند و جشن و سرور همواره در هر دوی آنها برپاست.
برلین یعنی آزادی
بسیاری از جوانان اسرائیلی قصد دارند که از توقعات و انتظاراتی که در جامعه‌شان حاکم است، فرار کنند. مسیر زندگی در اسرائیل برای جوانان تقریبا مشخص است: مدرسه، سربازی، ازدواج و بچه‌دار شدن در سنین پایین. افزون بر این، زندگی روزمره مذهبی هم به این مسائل اضافه می‌شود. به همین خاطر، در ابتدا بیشتر هنرمندان برای زندگی به برلین می‌آمدند. تل شامیا، یک کارشناس دانشگاهی است که از سال ۲۰۱۱ تا کنون مرتب به برلین سفر می‌کند. او می‌گوید: «ویژگی شهر برلین آزادی است.»
هولوکاست دیگر مردم را جدا نمی‌کند
بیشتر جوانانی که به برلین می‌روند، نوه و نتیجه‌های قربانیان هولوکاست هستند. در سال‌های ۹۰ میلادی بسیاری از اسرائیلی‌ها حاضر نبودند پا در شهر برلین بگذارند. اما این مساله اکنون تغییر کرده است. جوانان دیگر امروز با دید متفاوت به گذشته می‌نگرند. هولوکاست دیگر جدا نمی‌کند، بلکه آلمانی‌ها را به اسرائیلی‌ها می‌پیوندد. تل شامیا می‌گوید: «مردم سعی می‌کنند که میان گذشته و وضعیت کنونی تفاوت بگذارند». او به برلین همانند یک شهر آزاد با مردمی باز می‌نگرد.