برنامه دولت سوئد برای دائمی کردن قوانین سختگیرانه مهاجرتی
۱۴۰۰ فروردین ۲۰, جمعه
دولت سوئد قصد دارد قوانین سختگیرانه در مورد مهاجران که اجرای موقت آن پنج سال پیش آغاز شد را دائمی کند. بر پایه مقررات جدید، سوئد به پناهجویان و مهاجران به سادگی اجازه اقامت دائم و دعوت از اعضای خانواده را نمیدهد.
تبلیغات
در نشست روز پنجشنبه، هشتم آوریل هیئت دولت سوئد پیشنویس لایحهای تصویب شد که در صورت تصویب نهایی در پارلمان مقرارت سختگیرانه مهاجرتی را دائمی میکند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه مقررات جدید پس از بحران مهاجرتی سال ۲۰۱۵ به طور موقت وضع و از یک سال بعد اجرایی شد. این مقرارت موقت سال ۲۰۱۹ تمدید شد و دوره اجرای آن ژوئیه امسال به پایان میرسد.
سوئد پیش از این یکی از سخاوتمندانهترین قوانین مهاجرتی در میان کشورهای اروپایی را داشت و به همین دلیل به نسبت جمعیت، بیش از اغلب کشورهای اروپایی پناهجو و مهاجر پذیرفته بود.
یکی از مقررات جدیدی که در سالهای گذشته به اجرا درآمده اعطای اجازه اقامت موقت به پناهجویانی است که تقاضای پناهندگی آنها پذیرفته میشود.
سوئد در سال ۲۰۱۵ بیش از ۱۶۰ هزار پناهجو که اغلب شهروندان سوری بودند را پذیرفت. این کشور با حدود ۱۰ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر جمعیت در یک دهه گذشته به ۴۰۰ هزار پناهجو و اعضای خانواده آنها اجازه اقامت داده است.
افزایش شمار مهاجران و پناهندگان در سوئد نارضایتیهایی به دنبال داشته و به رشد جریانهای راستگرای افراطی و افزایش نفوذ آنها انجامیده است.
مورگان یوهانسون، وزیر دادگستری دولت سوئد در یک نشست مطبوعاتی در دفاع از لایحه دولت تاکید کرد که قانونی شدن آن چارچوبی برای ساماندهی بلندمدت وضعیت اقامتی مهاجران در اختیار دولت میگذارد تا از طریق مجوزهای موقت اقامت جلوی پیامدهای نامناسب را بگیرد. او تصریح کرد که این مقررات با قوانین اغلب کشورهای عضو اتحادیه اروپا هماهنگی کامل دارد.
دشوار شدن دریافت اجازه اقامت دائم
مطابق مقررات جدیدی که دولت تلاش میکند آنها را دائمی کند، مهاجران و پناهندگان پس از یک دوره سه ساله امکان دارند درخواست اجازه اقامت دائم کنند. پیششرط موافقت با این درخواست، از جمله تسلط به زبان سوئدی، داشتن شغل و نداشتن سوءسابقه است.
افزون بر این، مهاجران و پناهندگانی که مایل به دعوت از اعضای خانواده خود هستند باید ثابت کنند که توانایی مالی تامین مخارج آنها را دارند.
دوره اجرای موقت مقررات سختگیرانه مهاجرتی تابستان امسال به پایان میرسد و برای دائمی کردن آن ضروری است لایحه دولت تا ماه ژوئیه در پارلمان تصویب شود.
در پنج سالی که مقررات جدید به اجرا درآمد شمار مهاجران و پناهندگان جدید در سوئد به صورت آشکاری کاهش یافته است. به گفته مورگان یوهانسون تا پیش از اجرای این مقررات ۱۲ درصد از کل پناهجویانی که وارد اتحادیه اروپا شده بودند به سوئد آمدهاند و این میزان اکنون به سه درصد کاهش یافته است.
۲۰ ژوئن: روز جهانی پناهندگان و آوارگان
۲۰ ژوئن از سوی سازمان ملل متحد به عنوان روز جهانی پناهندگان و آوارگان نامیده شده است. این روز به انسان هایی تقدیم شده است که به دلیل جنگ، تعقیب و آزار، ترور و یا به دلیل فجایع طبیعی ناگزیر از ترک خانه و زادگاه خود هستند.
عکس: DW/Marianna Karakoulaki
همبستگی با آوارگان و پناهجویان
از سال ۲۰۰۱ بدین سو هرسال در ۲۰ ژوئن مراسمی بهمناسبت روز جهانی پناهندگان و آوارگان در کشورهای گوناگون جهان برگزار میشود. این روز از سوی مجمع سازمان ملل متحد به میلیونها انسانی تقدیم شده است که ناگزیر به ترک خانه و زادگاه خود هستند. حدود صد کشور جهان با برگزاری این مراسم همبستگی خود با آوارگان اعلام میکنند.
عکس: Reuters/W. Rattay
شمار آوارگان جهان
خشونت و تجاوز، تعقیب و آزار و نقض حقوق بشر در بسیاری از کشورها از علل اصلی افزایش شمار آوارگان جهان است. بنابه گزارش کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان، در هر دو ثانیه یک انسان از کشور خود میگریزد؛ به عبارتی ۴۳ هزار و ۲۰۰ نفر در روز. این آمار از زندگی میلیونها انسان آوارهای حکایت میکند؛ سرگذشتهایی از تحمل خشونت و رنج بیخانمانی تا جسارت و امید برای شروع یک زندگی بهتر.
عکس: AP
شمار آوارگان در کدام کشورها بیشتر است؟
دوسوم آوارگان تنها از پنج کشور جهان هستند: سوریه، افغانستان، سودان جنوبی، میانمار و سومالی. سوریه یک سوم از جمعیت تقریبی ۷۰ میلیونی آوارگان در سراسر جهان را تشکیل میدهد. شمار آوارگان افغانستان در سراسر جهان به ۲،۷ میلیون نفر میرسد که اکثرا یا به پاکستان پناه بردهاند و یا به ایران گریختهاند. در مجموع از ۲،۲ میلیون پناهنده سودان جنوبی ۸۰۰ هزار نفر در اوگانادا بسر میبرند.
عکس: Getty Images/AFP/B. Kilic
کدام کشورها میزبان بیشترین آوارگان و پناهجویان هستند؟
آفریقا میزبان یک سوم از جمعیت آوارگان جهان است. یک چهارم آوارگان در اروپا و یک پنجم آنان در آسیا و اقیانوسیه به سر میبرند. بقیه نیز به خاورمیانه و آمریکای شمالی و جنوبی پناه بردهاند. ترکیه با پذیرش ۵،۳ میلیون آواره بیشترین سهم را در میان دیگر کشورهای جهان دارد. به عبارتی از هر شش نفر در ترکیه یک نفر پناهنده است.
عکس: Imago Images/Xinhua/A. Uyakani
علل بحران آوارگی در جهان
از اواخر سال ۲۰۱۳ بدین سو جهان با کوچ بیشمار انسانها روبرو است. پدیدهای که حتی در زمان جنگ جهانی دوم نیز چنین رشد فزایندهای نداشت. تعقیب و آزار، جنگهای خانمانسوز، درگیریهای قومی و منطقهای، فقر و بی ثباتی اقتصادی و سرانجام تغییرات اقلیمی از دلایل آوارگی انسانهاست. در سال ۲۰۱۷ نزدیک به ۱۹ میلیون نفر به دلیل وقوع گردبادها و طوفانهای سهمگین و جاری شدن سیلابها ناگزیر از ترک کشور خود شدهاند.
عکس: Reuters/J. Silva
مرزهای آبی، مفری برای آوارگان
درکنار دیگر گزینهها عبور از مرزهای آبی نیز یکی از سریعترین راههای ورود غیرقانونی به اروپا محسوب میشود. آوارگان بیشماری با استفاده از قایقهای بادی یا قایقهای فرسوده باری قاچاقچیان موفق شدهاند خود را به مقصد موعودشان برسانند. اکثر آوارگان از راه آبی دریای مدیترانه میاستفاده میکنند. این مسیر از لبنان یا تونس آغاز میشود و به ایتالیا میانجامد.
عکس: picture-alliance/AP Photo/S. Palacios
مرزهای زمینی
آوارگان در مسیر خود به سوی اروپا ناگزیرند هر بلا و سختی را به جان بخرند. برای فرار از مهلکه و نجات جان خود نه تنها باید جسمی قوی داشت بلکه میباید از توانایی مالی نسبتا خوبی نیز برخوردار بود. میلیونها انسان آواره با عبور از مسیر بالکان، مقدونیه، صربستان و مجارستان میکوشند تا خود را به مکانی امن، به اروپا، برسانند.
عکس: picture-alliance/AP/K. Mohammed
قربانی کوچکی در میان آوارگان
آیلان، کودک کردتبار، تنها سه سال داشت که در آب های مدیترانه غرق شد. او نیز یکی از ۳۰ هزار مهاجری است که در مسیر فرار از زادگاه خود به سوی اروپا جان سالم به در نبردند. بیشتر آوارگان، ۸۵ درصد آنان، به کشورهای همسایه پناه بردهاند. بسیاری نیز میکوشند در اروپا مأمنی برای خود بیابند. بسیاری نیز در این راه جان خود را از دست میدهند.
عکس: Getty Images/AFP/N. Demir
پناهندگان و مشکل پناهندگی
کنوانسیون پناهندگی ژنو اصلی ترین منبع حقوق پناهندگان محسوب می شود. بنابر این کنوانسیون کسی پناهنده به شمار می آید که به دلیل عقاید سیاسی و ترس از تعقیب و آزار و یا به دلیل موقعیت های اضطراری همچون جنگ ناگزیر از ترک کشور خود است. صرف مسائل اقتصادی برای پذیرش پناهندگی کافی نیست.