دویچه‏وله: آقای فریبا، با صدرنشینی ایران در گروه D و قرار گرفتن کره‏ی جنوبی در مکان دوم گروه C، برای پنجمین بار متوالی، ایران و کره‏ی جنوبی در مرحله‏ی یک‏چهارم نهایی جام ملت‏های آسیا، به مصاف یک‏دیگر خواهند رفت. چه چشم‏اندازی را برای این بازی دارید؟ با توجه به این‏که شاید هم استرالیا می‏توانست حریف ایران در دوره‏ی یک‏چهارم نهایی بشود.

بهتاش فریبا: قبل از بازی انجام‏شده‏ی روز سه‌شنبه (۱۸ ژانویه)، شاید ما حق انتخاب داشتیم، ولی الان دیگر حق انتخاب نداریم و قطعاً باید با کره جنوبی بازی کنیم. فکر می‏کنم اگر به استرالیا می‏خوردیم، شاید راحت‏تر بود. برای این‏که استرالیایی‏ها بیشتر روی هوا بازی می‏کردند، ما هم روی هوا قوی هستیم. کره‏ای‏ها روی سرعت ذاتی‏ای که دارند و کار ترکیبی که یک‏سوم زمین حریف انجام می‏دهند، کنترل‏شان مقداری سخت می‏شود. ولی چاره‏ای نیست، باید با کره بازی کنیم. ما در سه چهار دوره‏ی قبلی هم که در همین مقطع به کره خوردیم، یک‏بار باختیم، یک‏بار برده‏ایم، یک‏بار باخته‏ایم، یک بار برده‏ایم؛ الان دیگر نوبت بردمان است. یعنی نوبتی هم باشد، باز نوبت برد ماست. به جهت فنی، تیم کره، تیم بسیار قوی‏ای است، تیم منسجمی است، کارهای گروهی‏شان خیلی خوب است و دارای سرعت زیادی هستند، ولی پوشش خط دفاعی‏شان مقداری اشکال دارد و فاصله‏‏ی بین خط دفاع و هافبک‏شان زیاد است. فکر می‏کنم باید ما بیشتر برویم توی آن فاصله‏ها، صاحب توپ بشویم. شوت از راه دور می‏تواند گره‏گشای کار ما جلوی کره باشد.

تیم ملی ایران با ارائه‏ی دو بازی منسجم و تیمی، علی‏رغم عدم وجود فوق‏ستاره در ترکیب تیم، توانسته در دو بازی اول‏اش در جام ملت‏های آسیا، موفق باشد. آیا این می‏تواند کلید کامیابی در ادامه‏ی بازی‏ها نیز برای ایران باشد؟

قطعاً می‏تواند؛ در این دو بازی‏ای که بچه‏ها انجام دادند، غیر از آن بحث تیمی، فکر می‏کنم تیم ما به جهت قوای بدنی، خیلی شرایط خوبی دارد. یعنی در این دو بازی، من اصلاً ندیدم که یک‏کدام از بچه‏ها در جنگ‏های تن‏ به تن یا جنگ‏های گروهی، یک قدم پا عقب بگذارند. خیلی از نظر بدنی، سرحال‏اند. کار تیمی‏شان را هم در هر دو بازی خوب انجام داده‏اند. کار تیمی بچه‏ها جلوی عراق هم خوب بود. با این‏که تغییراتی هم جلوی کره‏ی شمالی داشتیم، طبیعی بود که نفرات سرعتی را بیشتر استفاده کرده بودند، چون کره‏ی شمالی هم تیم بسیار سرعتی‏ای است. ولی خُب کره‏ی شمالی مقداری کم‏تجربه است، نمی‏توانیم با کره‏ی جنوبی مقایسه‏اش کنیم. تیم کره‏ی جنوبی، بسیار تیم پرتجربه‏ای است. ما کار را بیشتر باید در عمق کار دفاعی کره قرار بدهیم و از فاصله‏ی بین خط دفاع و هافبک‏شان می‏توانیم بیشترین استفاده را ببریم.

دیگر چه نکات بخصوصی را می‏توانید عنوان کنید که از تیم ایران دیده‏اید و باعث شگفت‏زدگی شما شده است؟

چیزی که بیشتر به‏چشم می‏خورد، آن هم‏بستگی تیمی و میل به بردن بود و این که آن فعل خواستن را واقعاً همه‏ی بچه‏ها صرف کردند. اصلاً مهم نبوده کی بازی کند، کی بازی نکند. گل دومی که ما به عراق زدیم، نیمکت را دیدیم که انگار بمب منفجر کرده بودند. همه پریدند. یعنی واقعاً شرایطی را آقای قطبی و گروه‏شان به‏وجود آورده‏اند که این شرایط خیلی می‏تواند برای پیروزی در بازی‏های آینده مهم باشد و آن هم‏بستگی و یک‏دلی بین بچه‏هاست.

آخرین دیدار ایران در مرحله‏ی گروهی که حالت فرمالیته دارد، در روز چهارشنبه (۱۹ ژانویه) در برابر امارات متحده‏ی عربی خواهد بود. چه انتظاری از این بازی دارید؟ با توجه به این‏که افشین قطبی گفته است که می‏خواهد از بازیکنان ذخیره در این دیدار استفاده کند.

من فکر نمی‏کنم که بین بازیکن ذخیره و بازیکن اصل، این‏قدر فاصله باشد که ما بخواهیم اسم ذخیره روی بچه‏های‏مان بگذاریم. من فکر می‏کنم که توی این بازی، انگیزه‏ی لازم را جوان‏ترهای تیم ما دارند که اگر هم مورد استفاده قرار بگیرند، می‏توانند به‏جهت یک رکود گذاشتن (مانند بازی خود ما در سال ۱۹۷۸ آرژانتین که تیم امیدمان، تیم ملی کویت را شکست داد)، تاریخی را بر این داستان بگذارند؛ البته اگر آقای قطبی بیشتر از جوان‏ها برای بازی استفاده کند.

مصاحبه‌گر: فرید اشرفیان

تحریریه: شهرام احدی