«به حبس خانگی موسوی و کروبی پایان دهید»
۱۳۹۰ شهریور ۱۵, سه‌شنبه
بیانیه جمعی از زندانیان سیاسی ایران به مناسبت دویستمین روز بازداشت خانگی میرحسین موسوی و مهدی کروبی انتشار یافته و ۳۳ تن از زندانیان سیاسی آن را امضا کرده‌اند.
زندانیان سیاسی در بیانیه‌ی خود نوشته‌اند: «برای ملت ما به خوبی روشن است که موسوی و کروبی که هردو از بلندپایه‌ترین چهره‌های مدیران این نظام بوده‌اند؛ جرمشان تنها و تنها دفاع از رأی مردم و اعتراض به کودتای انتخاباتی بوده که رسوایی آن امروز پیش از گذشته آشکار شده است.»
به اعتقاد زندانیان سیاسی امضاکننده‌ی بیانیه «انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ در صورت طی روندی سالم و عدم‌مداخله‌ی نیروهای نظامی و امنیتی، می‌توانست فاصله‌ی میان حکومت و مردم را کاهش دهد و زمینه‌ی حاکمیت ملی، مشارکت سیاسی و اصلاح امور را فراهم و پس از یک وقفه‌ی چهار ساله، روند اصلاحات را که برای حفظ، تداوم و کارآمدی نظام ضروری است، احیا کند.»
ولی آنچه در فرایند انتخابات رخ داد، به نظر نویسندگان بیانیه «نه تنها همه‌ی امیدها را نقش بر آب کرد، بلکه نهاد انتخابات در جمهوری اسلامی را در معرض انهدام قرار داد.»
پاسخ حاکمیت ایران به «اعتراض قانونی و مسالمت‌آمیز مردم به تخلفات و فجایع گسترده انتخاباتی، سرکوب همه‌جانبه‌ی شهروندان معترض در دوران پس از انتخابات و حبس خانگی آقایان موسوی و کروبی بوده است؛ حبسی که همگان می‌گویند که تحمل آن به مراتب سخت‌تر و مشقت‌بارتر از تحمل زندان معمولی است.»
بازداشت براساس کدام قانون؟
زندانیان سیاسی امضاکننده‌ی بیانیه از حاکمیت جمهوری اسلامی پرسیده‌اند، بازداشت خانگی آقایان موسوی و کروبی و همسران‌شان براساس کدام ماده و بند از قوانین جزایی کشور اعمال می‌شود؟ چه اتهامی و به وسیله‌ی کدام مقام قضایی به آنها تفهیم شده است؟ مستند به کدام مجوز و اختیار قانونی، بازداشتی چنین طولانی‌مدت توجیه‌پذیر است؟ و نهایتا چه زمانی قرار است دستگاه قضایی اقدام به برگزاری دادگاه کند تا در جریان آن حقایق و ناگفته‌های انتخابات برای مردم روشن شود؟
به نظر نویسندگان بیانیه، «نادیده انگاشتن بدیهیات قانونی و قضایی در قبال آقایان موسوی و کروبی، بارزترین دلیل و نشانه‌ی سوءاستفاده از قدرت و نیز نماد و علامت بارزی از روند تلخ تبدیل نظام جمهوری اسلامی ِ متضمن حاکمیت ملی به حکومتی خودکامه و خودسر است که برای رسیدن به اهداف و خواسته‌های حود در استفاده از قدرت هیچ محدودیت قانونی و شرعی و عرفی و اخلاقی برای خود نمی‌شناسد.»
در ادامه‌ی بیانیه‌ی زندانیان سیاسی ایران آمده است: «بازداشت‌های گسترده غیرقانونی و خودسرانه که احکام آنها چند روز قبل از انتخابات ۲۲ خرداد ۸۸ صادر شد و پس از انتخابات به اجرا گذاشته شد و دادگاه‌های فرمایشی و محاکمه‌های نمایشی پس از آن، که متهمان آنها حامیان موسوی و کروبی و بسیاری از آنها از مسئولان رده‌بالای قبلی همین نظام بوده‌اند، یادآور کودتاهای دهه‌های گذشته در کشورهای آمریکای لاتین و خاورمیانه از جمله ترکیه توسط نظامیان بود.»
هشدار به حاکمیت
زندانیان سیاسی در ادامه بیانیه خود به به حاکمیت جمهوری اسلامی هشدار داده‌اند: «امواج دموکراسی‌خواهی در منطقه، که یکی از مبادی قطعی آن وقوع جنبش سبز در ایران است، با ماهیت فرامرزی آن در تدوام خود مرزهای کشور ما را نیز در خواهد نوردید» و تجربه‌ی همه کشورها نشان داده که «به‌کارگیری ابزار زور و سرکوب برای مهار جنبش‌های ضداستبدادی عمری ندارد.»
زندانیان سیاسی در پایان بیانیه خود ضمن محکوم کردن «بازداشت غیرقانونی رهبران جنبش سبز که بیش از هرچیز به عملیات آدم‌ربایی و گروگان‌گیری شباهت دارد» خطاب به حاکمیت ایران اعلام کرده‌اند: «راهی که می‌تواند به خروج کشور از بحران فزاینده‌ی فعلی کمک کند و مانع از تحمیل هزینه‌های بیشتر به منافع ملی شود، پایان بخشیدن به حبس ظالمانه‌ی آقایان موسوی و کروبی و اجرای الزامات و شرایط حداقلی است که آقای خاتمی بیان کرده‌اند.»
سید محمد خاتمی، رئیس جمهور پیشین ایران، در ماه‌های اخیر شرایط حداقلی را برای خروج کشور از بحران اعلام کرده که رفع بازداشت خانگی آقایان موسوی و کروبی و همسران‌شان، آزادی همه زندانیان سیاسی و برگزاری انتخابات آزاد رئوس اساسی آن است.
بیانیه‌ی زندانیان سیاسی ایران را روزنامه‌نگاران مشهوری چون احمد زیدآبادی، بهمن احمدی امویی، عیسی سحرخیز، علی‌رضا رجائی و چهره‌های سیاسی نامداری همچون مصطفی تاج‌زاده، عبدالله رمضان‌زاده، قاسم شعله سعدی، فیض‌الله عرب‌سرخی، داود سلیمانی، کیوان صمیمی، محمد سیف‌زاده، محسن میردامادی، عبدالله مومنی، ابوالفضل قدیانی و بهزاد نبوی امضا کرده‌اند.
محمد صدیق کبودوند، فعال حقوق بشر نیز که در زندان به‌سر می‌برد، در نامه‌ای جداگانه خواستار پایان حصر میر حسین موسوی و مهدی کروبی و رهایی بدون قید و شرط آنها از بند و زندان خانگی شده است.
MM/AA