به دلیل زلزله، آمریکا شش ماه تحریمها علیه سوریه را لغو کرد
۱۴۰۱ بهمن ۲۱, جمعه
وزارت خزانهداری آمریکا میگوید، در پی زلزله، تحریمها علیه سوریه را به مدت ۱۸۰ روز لغو و برای کمک به زلزلهزدگان این کشور مجوز صادر کرده است. تیم امدادی آلمان یک زن را که ۱۰۰ ساعت زیر آوار مانده بود، نجات داد.
تبلیغات
وزارت خزانهداری آمریکا با لغو تحریمها علیه سوریه به مدت ۱۸۰ روز راه را برای ارسال کمک به زلزلهزدگان این کشور هموار کرده است.
اداره کنترل داراییهای خارجی وزارت خزانهداری با صدور یک "مجوز عمومی" برای سوریه همه تراکنشهای مربوط به امدادرسانی به آسیبدیدگان زلزله را برای شش ماه مجاز شمرده است.
والی آدیمو، معاون این وزارتخانه گفت، همانطور که سایر متحدان بینالمللی و شرکا برای کمکهای بشردوستانه بسیج شدهاند "من میخواهم بسیار واضح بگویم که تحریمهای آمریکا در سوریه راه نجات جان مردم سوریه را سد نخواهد کرد."
از روز دوشنبه که زلزلهای مهیب مناطقی از سوریه و ترکیه را به لرزه درآورد مقامهای دولت سوریه جامعه بینالمللی را بارها به برداشتن تحریمها دعوت کرده و گفتهاند این تحریمها باعث کمبود وسایل و تجهیزات لازم برای عملیات امدادرسانی شدهاند.
در پی این زمینلرزه و پسلرزههای متعاقب آن در امتداد مناطق مرزی ترکیه و سوریه شمار کل قربانیان در سوریه به ۳هزار و ۳۸۴ نفر در هر دو منطقه تحت کنترل دولت و شورشیان در شمال غربی این کشور رسیده است.
سازمان امدادی "کلاهسفیدها" در شمال غربی سوریه که از داوطلبان کمک به آسیبدیدگان در مناطق بمبارانشده یا سانحهدیده تشکیل شده میگوید، تا روز جمعه ۱۰ فوریه (۲۱ بهمن) هیچ کمک بشردوستانهای از سوی سازمان ملل متحد به زلزلهزدگان این منطقه که تحت کنترل مخالفان دولت سوریه قرار دارد نرسیده است.
به گزارش خبرگزاری آلمان، رعد الصالح، مدیر این سازمان امدادرسانی سازمان ملل را متهم کرده که در ارسال کمکها "طرف دولت را میگیرد و نه مردم را."
او که از منطقه ادلب از طریق پیامی ویدئویی اعضای سازمان ملل در ژنو را خطاب قرار داده بود، از دولتهای سراسر جهان خواست، کمکهای خود را خارج از چارچوب این سازمان ارسال کنند.
به گفته الصالح، از روز دوشنبه تا کنون شش دستگاه کامیون امدادی وارد این منطقه شده اما آنها حامل کالاهای کمکی برنامه جهانی غذا بودند که پیش از وقوع زلزله عازم این منطقه شده و محمولهها هم به دلیل موانع تدارکاتی دیر به منطقه "اطمه" رسیدهاند.
اما برنامه جهانی غذا که وابسته به سازمان ملل است میگوید، از طریق انبارهای موجود در شمال غربی سوریه مواد غذایی برای ۲۴هزار نفر توزیع شده است.
مدیر سازمان "کلاهسفیدها" تصریح کرده که هزاران خانواده در این منطقه زلزلهزده در هوای سرد زمستان بدون چادر، مواد غذایی و وسایل کمکی سر میکنند.
برنامه جهانی غذا روز چهارشنبه اعلام کرد، دو هواپیمای باری پر از کالاهای کمکی را راهی دمشق کرده است. اما الصالح میگوید، تا روز جمعه از مناطق تحت کنترل دولت هیچ کالایی به این منطقه نرسیده است.
سازمان بینالمللی مهاجرت (IOM) پنجشنبه از اعزام اولین کاروان کمکی سازمان ملل از انباری در غازی عینتاب (Gaziantep) ترکیه خبر داد. این کاروان شامل شش دستگاه کامیون حامل پتو، تشک، چادر، لامپهای خورشیدی و سایر کالاهای کمکی برای دست کم ۵هزار نفر میشود.
نجات یک زن پس از ۱۰۰ ساعت
یک تیم امدادی آلمانی یک زن را ۱۰۰ ساعت پس از زلزله از زیر آوارهای یک خانه در شهر قریخان (Kirikhan) ترکیه نجات داد.
این تیم میگوید، بعد از بیش از ۵۰ ساعت کار دائم توانست این زن را زنده از زیر آوارها بیرون بکشد.
در بحرانهایی اینچنین مرز زمانی ۷۲ ساعت تعیین شده و پس از این محدوده زمانی تصور بر این است که عملا دیگر هیچ کس زنده از زیر آوارها بیرون نخواهد آمد.
تصاویری تکاندهنده از ده سال جنگ و ویرانی در سوریه
عکاسان بومی سوریه جلوههای گوناگون رنج و مصیبت روزانه را در میهن جنگزده خود تصویر کردهاند. دفتر امدادرسانی سازمان ملل این عکسها را منتشر کرده تا نگاه جهانیان را به فاجعهای بیپایان جلب کند.
عکس: Ghaith Alsayed/OCHA
خاطرات ویران در شهر رقه
از شهر زیبای رقه در سال ۲۰۱۹ چیزی جز ویرانهای عظیم باقی نمانده است. مادری کودکش را با کالسکه در میان ویرانهها به گردش برده است. عبود همام میگوید: «از سال ۲۰۱۷ عکس گرفتن از شهرم را شروع کردم. من از تمام گوشه و کنار این شهر خاطره دارم و حالا خاطرات زیر آوار رفته است. این عکسها یک روز اسناد تاریخی میشوند.»
عکس: Abood Hamam/OCHA
این رنج و مصیبت را پایانی نیست
دو برادر در مرگ مادر خود که جانش را در بمباران از دست داده زاری میکنند. غیث السید، عکاس سوری، این صحنه دردناک را در سال ۲۰۲۰ در شهر ادلب ثبت کرد. زمانی که جنگ شروع شد عکاس ۱۷ ساله بود و یک برادر را در جنگ از دست داد: «وقتی این عکس را میگرفتم تمام رنج و عذاب صحنه دردناک مرگ برادرم جلو چشمم آمد و بی اختیار اشکم جاری شد.»
عکس: Ghaith Alsayed/OCHA
گم شده در ویرانه
این مادر با دخترش در آوریل ۲۰۲۰ در شهر ویران بینیش به دنبال چیست؟ آنها در متن ویرانهای بیکران مثل دو موجود کوچک هستند. آنها به این مدرسه مخروبه پناه آوردهاند. اینجا مخروبه است اما دستکم سقفی بالای سر دارند. در همین نزدیکی اردوگاهی وجود دارد اما برای این مادر و دختر چادر خالی باقی نمانده است.
عکس: Mohannad Zayat/OCHA
آب آشامیدنی از چاله بمب
ژوئن ۲۰۱۳ در حلب لوله آب زیر بمباران از بین میرود. پسربچه از گودالی آب مینوشد که از انفجار بمب پدید آمده است. مظفر سلمان میگوید: «برخی میگفتند که این تصویری واقعگرایانه نیست و خوب بود که من به پسرک آب تمیز میدادم. اما من فکر میکنم که برای تغییر واقعیت باید در گام نخست آن را همان جوری که هست، به تصویر کشید.»
عکس: Muzaffar Salman/OCHA
فرار از غوطه
در مارس ۲۰۱۸ اهالی غوطه پا به فرار گذاشتند. این مرد بچه خود را به امید سفر به دیار آزادی توی چمدان جا داده است. عمر صنادیقی درباره عکس گفته است: «جنگ در سوریه فقط کشور را تغییر نداد. ما را هم تغییر داد. نگاه ما به انسانهای دیگر و شیوه تصویر کردن آنها نیز تغییر کرد تا بتونیم پیامی انسانی به جهان بفرستیم.»
عکس: Omar Sanadiki/OCHA
و زندگی ادامه دارد...
سال ۲۰۱۷ در حومه دمشق. ام محمد و همسرش راحت و آسوده در خانه ویران خود نشستهاند. سمیر الدومی میگوید: «این زن از جالبترین زنانی است که در زندگی دیدهام. او مجروح شد و شوهرش هم بعد از او زخم برداشت. زن در خانه ماند تا پرستاری از شوهرش را به عهده بگیرد. نیروی مقاومت او بازتابی از سیمای واقعی سرزمین سوریه است.»
عکس: Sameer Al-Doumy/OCHA/AFP
مادری بر گور فرزند
حوالی درعا در سال ۲۰۱۷؛ عید در کار نیست. محمد ابازید درباره عکسی که گرفته میگوید: «این زن در روز عید فطر به جای جشن گرفتن به سر مزار پسرش رفت. من هم گریهام گرفته بود، اما اشک از چشم پاک کردم تا بتوانم عکس بگیرم.»
عکس: Mohamad Abazeed/OCHA
کودکی در صندلی چرخدار
عکسی از دمشق در دسامبر ۲۰۱۳. دختربچه در صندلی چرخدار منتظر نشسته تا پدر برایش غذا درست کند. او در راه مدرسه بود که با انفجاری مجروح شد. خودش تعریف میکند: «آن روز کفش قهوهای به پا داشتم. یکهو دیدم کفشم توی هوا پرواز میکند و پای مرا هم با خودش میبرد.»
عکس: Carole Alfarah/OCHA
پارکور بالای خرابهها
در کفر نوران در نزدیکی حلب ورزشکاران سوری سقف ویرانهها را به میدان جذابی برای پارکور بدل کردهاند. ویرانههایی که دیگر به کاری نمیآیند خوب است که دستکم محل مناسبی باشند برای جست و خیزهای خطرناک اهل ورزش.
عکس: Anas Alkharboutli/OCHA/picture alliance/dpa
امید به آغازی تازه
به دنبال امضای قرارداد آتشبس خانوادهای به خانه و کاشانه خود در حوالی ادلب برمیگردد. علی حاج سلیمان درباره عکسی که در سال ۲۰۲۰ گرفته میگوید: «برای مردمی که به خانه و زندگی خود برمیگشتند خوشحال بودم اما غمی در دل داشتم چون خودم هم آواره شده بودم.»
عکس: Ali Haj Suleiman/OCHA
میراث روم
جنگ به آمفیتئاتر باستانی "بصری" در حومه درعا نیز رحم نکرده است. در سال ۲۰۱۸ سیلاب باران خرابههای باستانی را فرا گرفت؛ اگر جنگ نبود حتما نهاد یا بنیادی از خرابی بیشتر این عرصه تاریخی جلوگیری میکرد. این عکس را نیز نهاد فرهنگی سازمان ملل در اختیار رسانهها قرار داده است.