یک نماینده محافظهکار وسط سخنرانی نخستوزیر در مجلس، کرسی خود را ترک کرد و به حزب لیبرال دمکرات پیوست. او دلیل تصمیم خود را "دستکاریهای سیاسی، زورگویی و دروغ" عنوان کرد. این اقدام حزب بوریس جانسون را از اکثریت انداخت.
تبلیغات
فیلیپ لی، نماینده مجلس عوام بریتانیا، به دلیل اختلاف نظر با مواضع نخستوزیر، فراکسیون محافظهکاران را ترک کرد و به حزب مخالف دولت پیوست. این جابجایی باعث شد که اپوزیسیون صاحب ۳۱۹ کرسی شود و ائتلاف موافقان دولت با ۳۱۸ کرسی از اکثریت بیفتد.
جانسون در سخنرانی خود از نمایندگان پارلمان خواست تمدید احتمالی برگزیت را رد کنند. کنارهگیری فیلیپ لی از فراکسیون محافظهکاران به عنوان اعتراض و درست در میانه سخنرانی بوریس جانسون در پارلمان صورت گرفت.
فیلیپ لی در نامهای خطاب به جانسون، علت امر را خط مشی نخست وزیر در موضوع برگزیت اعلام کرد. او نوشت که این تصمیم، پس از ۲۷ سال عضویت در حزب محافظهکار آسان نبود اما پی برد که دیگر نمیتواند برای منافع کشور و در جهت خواست رایدهندگان حزب خدمت کند.
او نوشت: «دولت محافظهکار با شیوهای غیراصولی و تهاجمی به دنبال یک برگزیت زیانبار است.»
فیلیپ لی توضیح داده که این رویکرد زندگی و معاش مردم را در خطر قرار میدهد و تهدیدی علیه تمامیت انگلستان خواهد بود. او دولت را برای به کرسی نشاندن این خروج، به "دستکاریهای سیاسی، زورگویی و فریب" متهم کرد.
جانسون اعلام کرده که تا پایان ماه اکتبر، بریتانیا را با توافق یا بیتوافق، از اتحادیه اروپا خارج میکند. او پیشتر تهدید کرده بود که هر نمایندهای علیه دولت رای دهد، اخراج میشود.
او که چند هفته پیش نخست وزیر بریتانیا شده، تنها با اختلاف یک رای و در اتحاد با حزب "DUP" از ایرلند شمالی، اکثریتی شکننده در مجلس کسب کرد. حزب یاد شده به خلاف احزاب عمده ایرلند شمالی، با همه گزینهها از جمله خروج بدون توافق از اتحادیه اروپا تفاهم دارد.
از دست دادن اکثریت پارلمانی به این معنا نیست که جانسون باید به فوریت استعفا دهد. اپوزیسیون بریتانیا و برخی از همحزبیهای منتقد جانسون میکوشند با تصویب یک قانون، جلوی خروج بیتوافق را بگیرند. ائتلاف این مخالفان به "شورشیها" معروف شده است. جانسون هشدار داده که در صورت پیروزی آنها در رایگیری به این منظور، مجلس را منحل میکند و ترتیب انتخابات زودرس پارلمانی را میدهد.
برگزیت؛ واقعهنگاری یک خروج تاریخی
بیش از نیمی از بریتانیاییها در روز ۲۳ ژوئن ۲۰۱۶ فریاد شادی برآوردند. حدود ۵۲ درصد از آنان در یک همهپرسی به خروج از اتحادیه اروپا رأی دادند. این تصمیم پس از ۴۳ سال به زندگی مشترک بریتانیا و این اتحادیه پایان داد.
عکس: picture-alliance/dpa/A. Delvin
دسامبر ۲۰۱۷: امکان دورهای انتقالی
دونالد توسک، رئیس شورای اتحادیه اروپا، پس از نشست سران کشورهای عضو این اتحادیه به بریتانیا دورهای انتقالی بین برگزیت و آغاز اجرای قرارداد خروج را پیشنهاد کرد: بریتانیا میتواند تا تاریخ دسامبر ۲۰۲۰ با پرداخت حق عضویت کامل در بازار داخلی این اتحادیه فعال باشد، اما در این مدت از حق رأی برخوردار نخواهد بود. به گفتهی توسک مذاکرات برگزیت بسیار سخت و دشوار خواهد بود.
عکس: picture-alliance/AP Photo/dpa/O. Matthys
دسامبر ۲۰۱۷: پیشرفت کافی
اتحادیه اروپا و بریتانیا پس از سه ماه تأخیر سرانجام بر سر چگونگی برگزیت به توافق رسیدند. بریتانیا آمادگی خود برای پوشش هزینه برگزیت را اعلام کرد. مبلغی رسمی در این ارتباط ذکر نشده است. میان ایرلند شمالی و ایرلند جنوبی پستی مرزی وجود نخواهد داشت. طبق توافق هر دو طرف، حقوق تمامی شهروندان اتحادیه اروپا در بریتانیا و حقوق شهروندان بریتانیا در درون مرزهای اتحادیه اروپا حفظ خواهد شد.
عکس: Reuters/Y. Herman
نوامبر ۲۰۱۷: صورت حساب لطفا!
بریتانیا اعلام آمادگی کرد که ۴۵ میلیارد یورو از هزینههای مربوط به حق عضویت، حقوق بازنشستگی و همچنین دیگر تعهدات مالی خود را به اتحادیه اروپا بپردازد. ترزا می، نخستوزیر بریتانیا، به خاطر این سازشکاری مورد انتقادات تند داخلی قرار گرفت. آیا خروج فوری بدون توافق با اتحادیه اروپا بهتر است یا خروج با دورهای انتقالی که به بریتانیا امکان حضور در بازار داخلی اتحادیه اروپا را بدهد؟
عکس: Reuters/P. Noble
اکتبر ۲۰۱۷: بداقبالی ترزا می
ترزا می که در اکتبر ۲۰۱۷ قصد داشت مواضع اصولی خود را طی نطقش در کنگره حزب محافظهکار بیان کند، دچار سرفهای شدید شد. در عناوینی که روی صحنه نمایش داده شدند نیز اشتباهات تایپی دیده میشد. در این تصویر حرف F در کلمه FOR از قلم افتاده است. در این ماه پنجمین دور مذاکرات اتحادیه اروپا و بریتانیا بر سر برگزیت به بنبست انجامید و بینتیجه ماند.
عکس: picture-alliance/PA Wire/P. Byrne
سپتامبر ۲۰۱۷: برگزیت در کارزار انتخاباتی
نایجل فراژ (چپ در تصویر)، یکی از چهرههای برجستهی هوادار برگزیت، از طرفداران حزب راست پوپولیستی "آلترناتیو برای آلمان" نیز هست. او در کارزار انتخاباتی این حزب حضور یافت تا با پشتیبانی از موضع ضداروپایی پوپولیستها از این حزب در کارزار انتخاباتی آلمان حمایت کند. او همچنین مخالف موضع ترزا می در مورد دورهای انتقالی برای خروج بریتانیا از اتحادیه اروپاست.
عکس: picture-alliance/dpa/K. Nietfeld
اوت ۲۰۱۷: ناخرسندی
مذاکرات اتحادیه اروپا و بریتانیا در بروکسل بار دیگر بینتیجه بود. ژان کلود یونکر، رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا، از بریتانیا انتقاد کرد. او گفت که بریتانیا میخواهد درباره مناسبات تجاری و روابط آتی مذاکره کند، اما بیانیههایی بدون محتوایی روشن منتشر میکند. یونکر بر این نکته پافشاری میکند که اول از همه باید کم و کیف خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا روشن و حل و فصل شود.
عکس: imago/D.Shamkin
ژوئیه ۲۰۱۷: مذاکرات جدی؟
دیوید دیویس (راست در تصویر)، وزیر بریتانیا در امور برگزیت، ظاهرا همه چیز را از بر است، چون هیچگونه سند و پروندهای به همراه نیاورده است. آیا او بدون آمادگی پای میز مذاکره نشسته است؟ میشل بارنیر (نفر دوم از چپ)، مذاکرهکنندهی ارشد اتحادیه اروپا، در مورد جدی بودن مذاکرات کمی تردید دارد.
عکس: Getty Images/T.Charlier
ژوئن ۲۰۱۷: گام نخست با لبخند
دیوید دیویس، مذاکرهکنندهی ارشد بریتانیا، در روز ۱۹ ژوئن ۲۰۱۷ برای نخستین بار راهی بروکسل شد. او در آنجا با کمیسر پیشین اتحادیه اروپا، میشل بارنیر، دیدار کرد که از سوی ۲۷ کشور عضو این اتحادیه به عنوان مذاکرهکنندهی ارشد انتخاب شده بود. دیویس و بارنیر بر سر جدول زمانی و مراحل مذاکرات به توافق رسیدند: نخست خروج از اتحادیه اروپا و سپس آغاز مناسباتی جدید.
عکس: picture alliance/ZUMAPRESS.com/W. Daboski
مارس ۲۰۱۷: فرصتی باقی نمانده!
تیم بارو (چپ در تصویر) در روز ۲۹ ماه مارس ۲۰۱۷ نامه درخواست بریتانیا برای برگزیت طبق ماده ۵۰ قرارداد اتحادیه اروپا را به دونالد توسک، رئیس شورای این اتحادیه، تقدیم میکند. از این مقطع، مهلت دو سالهی خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا آغاز شد. توسک در این دیدار گفت: «از هم اکنون دل ما برای شما تنگ شده است.»
عکس: picture alliance / Photoshot
ژوئیه ۲۰۱۶: زانو زدن و حکومت کردن
ترزا می، وزیر کشور بریتانیا که از موافقان ماندن در اتحادیه اروپا بود، در ژوئیه ۲۰۱۶ نخستوزیر بریتانیا شد. طبق رسم همیشگی ترزا می خود را به عنوان رئیس دولت به ملکه الیزابت معرفی کرد. می اما چندین ماه پس از آغاز فعالیتش به عنوان نخستوزیر درخواست خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا را ارائه داد.
عکس: Reuters/D. Lipinski
ژوئن ۲۰۱۶: ما رفتیم!
حدود ۵۲ درصد از مردم بریتانیا در یک همهپرسی به خروج از اتحادیه اروپا رأی موافق دادند. دیوید کامرون، نخستوزیر بریتانیا، پس از این رویداد از مقام خود کنارهگیری کرد و سفر طولانی بریتانیا در مسیر خروج از اتحادیه اروپا نیز آغاز شد. موافقان برگزیت درصدد "پسگرفتن کنترل امور" هستند و مخالفان برگزیت نیز نگران هرج و مرج ناشی از این تصمیم.