خبرگزاری زنان ایران از عدم جذب زنان تحصیل‌کرده، توانمند و متخصص به بازار کار ایران گزارش داده و بی‌توجهی به جایگاه و سهم آنان در برنامه‌ریزی‌های رسمی را دلیل اصلی نرخ بالای بیکاری زنان خوانده است.

نرخ بیکاری زنان ایرانی در سال ۸۸ معادل ۸ / ۱۶ درصد بوده و این میزان بر اساس داده‌های مرکز آمار ایران در بهار سال ۸۹ به ۲۵ درصد افزایش یافته است. طبق این آمار، بیش از ۵۰۰ هزار زن در بهار سال جاری بیکار شده‌اند و شمار آنها از ۷۴۱ هزار نفر به یک میلیون و ۲۳۱ هزار نفر رسیده است. اهمیت این میزان در آن است که بهار فصل کار بوده و معمولا نرخ بیکاری در آن از سایر فصول کمتر است.

آمار ارائه شده از گرایش بیشتر زنان به اشتغال در بخش خدمات حکایت می‌کند. داده‌های موجود در فصل بهار شامل ۴۶ درصد اشتغال زنان در حوزه خدمات، ۳۱ درصد اشتغال در بخش کشاورزی و ۲۳ درصد در عرصه صنعت بوده است.

بالا رفتن آمار بیکاری زنان در حالی است که وزیر کار و امور اجتماعی دولت دهم هنگام گرفتن رای اعتماد از مجلس، پیشنهادهایی برای اشتغال زنان ارائه کرده بود. عبدالرضا شیخ‌الاسلامی خواهان بازتعریف اشتغال برای بانوان و ایجاد سیاست‌های حمایتی و هدایتی برای آنان از طریق مشاغل خانگی شده و از حفظ کرامت آنان در محیط کار و تبیین مشاغل ترجیحی برای زنان یاد کرده بود. اما این پبشنهادها با وجود انتقادهای فراوان به نگاه فرودست‌پندارانه و جنسیتی به زن یا دارا بودن کمترین ظرفیت اشتغال و پایداری، پس از رای گرفتن وزیر به بوته فراموشی سپرده شدند.

کارشناسان حوزه اشتغال می‌گویند، با وجود بالا رفتن تحصیلات و مهارت‌های دختران، هنوز جایگاه مناسبی در بازار کار برای آنان در نظر گرفته نمی‌شود. به باور این ناظران، بالا رفتن سن ازدواج، نیاز زنان به شغل و درآمد را بیش از پیش کرده، اما در برنامه‌های کلان کشور طرحی برای ارائه فرصت به زنان آماده کار وجود ندارد.

منتقدان وضع موجود می‌گویند، بحران اقتصادی ناشی از تحریم‌ها، نرخ بیکاری زنان را از آمار کنونی نیز بیشتر می‌کند. به عقیده آنان، کارفرمایان در روند اخراج و تعدیل کارکنان خود، در درجه نخست زنان را گزینش و قربانی می‌کنند. این در حالی است که به دلیل تورم گسترده و کاهش قدرت خرید مردم، نیاز اکثر خانواده‌ها به درآمد بیش از یک عضو، انکارناپذیر است.

MDM/BB