تبليغات اتمى احمدىنژاد، نگرانى مردم و تورم اقتصادى در ايران
۱۳۸۵ مهر ۲۲, شنبهرفته شده است.”
رودولف كيمللى، روزنامهنويس و مفسر روزنامهى «زوددويچه تسايتونگ» در شمارهى روز جمعه ۱۳ اكتبر اين روزنامه، مقالهاى پيرامون معضل تورم در ايران و نقش دولت محمود احمدىنژاد منتشر كرده است.
اين روزنامهنگار كارشناس مسائل ايران مىنويسد: ”محمود احمدىنژاد، رئيس جمهور ايران در انتخابات رياست جمهورى با اين وعده پيروز شد كه گفت، وى پولهاى نفت را از جيب ثروتمندان درآورده و به دامان فقرا سرازير خواهد كرد. ولى از آنجا كه وى برغم افزايش قابل توجه دستمزدها و حقوقهاى بازنشستگى نتوانسته تغييرى محسوس در فقر و بدبختى اكثريت مردم ايجاد كند، دولت وى پس از يكسال ، بتدريج محبوبيت خود را از دست مىدهد. يك نظرخواهى محرمانهى شبكهى صدا و سيماى جمهورى اسلامى از عدم رضايت ۶۵ درصد ايرانىها از كارنامهى اقتصادى، سياسى و اجتماعى دولت احمدىنژاد حكايت مىكند. همين نهاد صدا و سيما در نظرخواهى يكسال پيش خود به اين نتيجه رسيده بود كه ۶۰ درصد مردم ايران به دولت جديد نمرهى قبولى دادهاند.
يك نظرخواهى ديگر كه سايت انتقادى «آفتاب» از ۳۰۰۰ نفر صورت داده است، به اين نتيجه رسيده كه محبوبيت رئيس جمهور بطور مرتب رو به كاهش است. دوسوم پرسششدگان آن ”نظر مثبت” سابق را نسبت به رئيس جمهور ندارند. اين عده علت اصلى را عدم تثبيت قيمت مواد غذايى اعلام كرده بودند. همين طور ممنوعيت بستن روزنامهها و رسانههاى مستقل و نيز سياست جمعآورى ماهوارهها به نظر مىآيد كه تأثيرات منفى خود را گذاردهاند، هر چند كه جمعآورى بشقابهاى ماهوارهاى چندان وسيع نبوده است.
نتيجه آنكه: آن اجماع ملى بر سر برنامهى اتمى، كه احمدىنژاد با بكار انداختن تمامى ابزار تبليغاتى آن را ساخت، نتوانسته است از فشار نگرانىهاى مردم بر سر مسائل روزمره در درازمدت بكاهد. رئيس دولت طى كارنامهى يكسالهاش حدود يكهزار دستورالعمل صادر كرده، از ۱۴۰ شهر ديدن كرده و به ۱۱ هزار نامه پاسخ داده است. صادق زيباكلام، كارشناس علوم سياسى در مقالهاى منتشر شده در روزنامهى اينترنتى «روز» مىنويسد: ”با سخنان عوامپسند و زيباى پوپوليستى نمىتوان بر يك ملت ۷۰ ميليونى حكومت كرد.” وى مىافزايد: ”ثروتمندان ناراضىاند، فقيران نيز ناراضىاند و هر دو ناشى از نبود يك راهبرد سامانمند اقتصادى است.” اين روزنامهنگار مىافزايد: ”حتا رهبر مذهبى، آيتالله على خامنهاى، كه بطور معمول از سايهى حمايت خود بر سر احمدىنژاد كم نمىكند، به دولت هشدار داد كه كارى در برابر اين تورم فزاينده بكند. در پى آن بود كه امامان جمعهى سراسر كشور نيز اين سخنان را تكرار كردند.
وقتى غلامحسين الهام، سخنگوى دولت اعلام كرد كه ”ما تورم را تحت كنترل خود داريم”، آنگاه اعتراض ناشى از شگفتى در ميان نمايندگان مجلس برانگيخته شد. حسين اسلامى، نمايندهى مجلس از او خواست ”حتا شده يكبار بيرون رفته و خريد كند.” يك نمايندهى محافظهكار ديگر مجلس گفت: ”مردم نسبت به دستگاه ادارى احمدىنژاد و وعدههايى كه به هنگام انتخابش به مردم داده است، بكلى بىاعتماد شدهاند.” وزير كشاورزى احمدىنژاد هماكنون آماج انتقادهاى شديد نمايندگان مجلس واقع شده است. محمدعلى حيدرى، نمايندهى مجلس شوراى اسلامى و عضو كميسيون كشاورزى به اعتراض مىگويد، امسال بادنجان و پرتقال را از خارج وارد كردهايم، و اين در حالى است كه محصولات داخلى كشور در ”انبارها مىگندند”.
كيمللى در مقالهى خود مىافزايد: ”سهچهارم نياز بنزين مصرفى كشور را نيز بايد از خارج وارد كرد، زيرا پالايشگاههاى كشور ظرفيت ميزان توليد بنزين مورد نياز را ندارند. براى طرح سهميهبندى بنزين كه براى پاييز امسال در نظر گرفته شده است، احمدىنژاد از صندوق ذخيرهى ارزى، كه صندوق درآمدهاى نفتى است، تاكنون شش ميليارد دلار يورو برداشت كرده است.” اين روزنامهنگار آلمانى مىنويسد كه ”برداشت سال گذشته تنها يك ميليارد و ۲۰۰ ميليون يورو از اين صندوق ذخيره بود، صندوقى كه وظيفهاش ايجاد توازن به هنگام نوسانات ارزى است و براى تأمين پروژههاى توسعه و عمران كشور در نظر گرفته شده است.”
اين كارشناس مسائل ايران مىافزايد: ”ايرانىهايى كه نگاهى انتقادى به مسائل كشورشان دارند، مىدانند كه رئيس جمهورشان هرچند كه در كشورهاى عربى و در جهان سوم حضورش چشمگير و هيجانبرانگيز است، ولى اين رئيس جمهور نتوانسته حتا يك معضل ساختارى كشور خود را حل كند. غنىسازى اورانيوم براى رآكتورهاى هستهاى، كه تا مرحلهى بهرهبردارى فاصلهى بسيار دارد، برنامهاى نيست كه براى رفاه عموم مردم در نظر گرفته شده است.”