هنوز هم می‌شود آثار تقسیم برلین به دو قسمت شرقی و غربی را دید. در بسیاری از نقاط می‌توان این نوار باریک نقش بر زمین را دید که مسیر دیوار سابق جداکننده دو بخش برلین شرقی و غربی را نشان می‌دهد. این دیوار در سال ۱۹۶۱ ساخته شد و تا سال ۱۹۸۹ پابرجا بود. اگر کسی مشتاق دیدن این بخش از تاریخ برلین است باید سری به خیابان برناوئر (Bernauer) بزند و به محلی که دیوار برلین سابقا در آن‌جا بوده برود.

مجمع هومبولت (Humboldt Forum) که در عین مدرن بودن، شکوه قدیمی خود را حفظ کرده موزه‌ای جهانی است که هزاران اثر دیدنی را در خود جا داده. این مرکز هنر، فرهنگ و علم در ساختمان جدیدی قرار دارد که از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۰ در محل کاخ تاریخی برلین ساخته شد. در کنار موزه قوم‌شناسی برلین و موزه هنرهای آسیایی می‌توان در این جاذبه گردشگری برلین شاهد مراسم و نمایشگاه‌های موقت نیز بود.

روبروی مجمع هومبولت جزیره موزه قرار دارد که جزو میراث فرهنگی یونسکوست. پنج موزه شامل مجموعه‌ای از هنر و تاریخ هنر اروپا و گالری نوساز جیمز سایمون به این جزیره تعلق دارند. برلین بیش از ۱۷۵ موزه را در خود جا داده است. ارزش دارد که بلند شوید و راه موزه یهودی یا موزه توپوگرافی ترور و شاید هم موزه تاریخ طبیعی را پی بگیرید و روزی به یادماندنی را برای خود رقم بزنید.

برلین انسان را به یاد ساختمان‌های چندطبقه و بلوارهای وسیع می‌اندازد. اما این‌ها تمامی جذابیت پایتخت آلمان نیست. نباید از محله رومانتیک نیکولای گذشت که با کوچه پس‌کوچه‌های باریک و خانه‌های دلپذیرش خاطره برلین قدیمی را زنده می‌کند. اما با این که قدیمی‌ترین محله مسکونی برلین بسیار تاریخی به نظر می‌رسد بیش‌تر ساختمان‌هایش اما مربوط به دوران پس از جنگ جهانی دوم‌اند.

برلین شهری است بسیار سرسبز که پارک‌های بزرگی را در دل خود جا داده، مانند پارک ترپ‌تاوئر، پارک عمومی فریدریش‌شاین یا پارک تی‌یرگارتن یا باغ وحش بزرگ این شهر. به‌ویژه باید از پارک تمپل‌هوفر فلد یاد کرد که در محل فرودگاهی بلااستفاده ساخته شده و امروزه با ۳۰۰ هکتار وسعت خود بزر‌گ‌ترین فضای سبز باز درون‌شهری جهان محسوب می‌شود، فضایی عالی برای دویدن، دوچرخه‌سواری و بادبادک‌بازی.

برلین شهر غذاهای گوناگون است، از دونرکباب و ساندویچ سوسیس کاری گرفته تا غذاهای ایتالیایی و لبنانی. هم گیاه‌خواران و هم وگان‌ها سریعا غذای مورد علاقه خود را پیدا می‌کنند. بازارچه‌هایش معروفند، مانند بازارچه مارهاینِکِه در برگمان‌کیتس با غرفه‌های مواد غذایی، رستوران‌ها و سرویس‌های خدماتی خود.

کسی که یکشنبه به دیدن برلین می‌رود نباید ماوئرپارک را فراموش کند چون حال و هوای شهر این‌جاست که خودش را نشان می‌دهد. یکی درون بازار بزرگ کالاهای دست دوم یا فلومارکت پارک قدم می‌زند، دیگری روی چمن‌ها می‌نشیند و یکی برای خودش غذا سفارش می‌دهد و به موسیقی نوازندگان دوره‌گرد گوش می‌دهد. عاشقان موسیقی نباید فونک‌هاوس یا سایلنت‌ گرین برلین را فراموش کنند که به این هنر اختصاص داده شده است.

گنبد شیشه‌ای ساختمان بوندستاگ (رایشستاگ) از دیدنی‌های جذاب برلین محسوب می‌شود. ورود به تراس پشت بام این ساختمان برای عموم آزاد و رایگان است. اما کسی که می‌خواهد از رایش‌تاگ و گنبد آن بازدید کند باید به سرویس بازدیدکنندگان مراجعه کند. دیدن ستون پیروزی هم که می‌توان بر فراز آن چشم‌اندازی عالی از شهر دید و برج بلند تلویزیون ۳۶۸ این شهر نیز خالی از لطف نیست.

هر محله برلین ویژگی خاص خود را داراست؛ شارلوتنبورگ فاخر و شیک است و کرویتسبرگ چندفرهنگی و سرزنده است. میته هم از مناطق مسکونی شهر است که دیدنی‌ها و موزه‌های زیادی را در خود جا داده است. کسی که واقعا می‌خواهد محله‌های متفاوت را تجربه کند باید پا به خیابان‌های برلین بگذارد، مردم را تماشا کند و به میکده‌ها و کافه‌های شهر سری بزند.

پارک طبیعت شونه‌برگر زودگلِندِه که در محوطه راه‌آهن سابق تمپل‌هوف قرار دارد نمای خاص خود را داراست. بعد از تعطیلی این ایستگاه راه‌آهن در سال ۱۹۵۲ طبیعت دوباره زمین‌های خود را پس گرفت و علف‌ها و درخت‌ها در محوطه‌ای که هنوز ریل‌ها، شیر‌های آب، سوزن‌ ریل‌ها و حتی لکوموتیوهای بخار قدیمی در آن باقی مانده بود رشد کردند و شاخ و برگ خود را گستردند.