شورای حقوی بشر سازمان ملل متحد دوشنبه، ۱۵ فوریه (۲۶بهمن)، در آغاز نشست سه روزه‌‌ی خود در ژنو که به بررسی ادواری جهانی حقوق بشر اختصاص دارد به وضعیت حقوق بشر ایران پرداخت.

این شورا یکی از زیرمجموعه‌های مجمع عمومی سازمان ملل است که در سال ۲۰۰۶ به ابتکار کوفی عنان، دبیر کل وقت این سازمان، تشکیل و جایگزین کمیسیون حقوق بشر شد.

به دعوت نهادها و فعالان حقوق بشر در خارج از کشور همزمان با آغاز نشست شورا (ساعت ۹ صبح به وقت محلی‌‌‌‌‌‌‌‌) ایرانیان معترض به وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی نیز در برابر مقر سازمان ملل در ژنو تجمع کردند.

شرکت‌کنندگان در این تجمع به نقض گسترده‌ی حقوق بشر در ایران اعتراض کرده و از شورای حقوق بشر خواستند، توجه خاصی به این مسئله نشان دهد.

میترا شجاعی، خبرنگار بخش فارسی دویچه‌وله، که در زمان تجمع در محل حاضر بود، با اشاره به اینکه قرار بود در ساعت ۹ صبح نمایند‌ه‌ی ایران گزارشی در مورد وضعیت حقوق بشر در ژنو ارائه دهد، در مورد هدف برپایی این تجمع گفت: «ایرانیان مقیم اروپا امروز اینجا تجمع کرد‌‌ه‌اند، به خاطر اینکه به اعضای شورای حقوق بشر نشان بدهند، آن گزارشی که ایران، امروز در این شورا ارائه می‌کند گزارش وضعیت حقیقی ایران نیست و آن چیزی که به واقع دارد در ایران اتفاق می‌افتد چیزی است که اینها دارند با عکس‌ها، پوسترها و شعارهایشان نشان می‌‌دهند».

نظر دو تن از حاضران در تظاهرات

در میان صدها شرکت‌کننده‌ی این گرد‌هم‌آیی چهره‌های نام‌آشنایی نیز دیده می‌شدند. یکی از آنها پرستو فروهر، فرزند داریوش فروهر و پروانه اسکندری، بود که از فرانکفورت به ژنو رفته است.

فروهر به دویچه‌وله گفت: «تجمع گسترده‌ی ایرانیان در مقابل مقر سازمان ملل متحد، اعتراضی است به نقض گسترده‌ی حقوق بشر در ایران کنونی، اعتراضی است به وضعیت زندانیان بی‌شماری که تحت فشار هستند، به احکام اعدامی که چند تای آن اجرا شده و امیدواریم که با گسترش این اعتراضات جان بقیه در امان بماند. اعتراضی است به خشونتی که در مقابل اعتراضات مسالمت‌آمیز مردم ایران از سوی حکومت نشان داده شده است».

عفت ماهباز فعال حقوق زنان، نیز که از لندن راهی ژنو شده بود خواست‌های تجمع‌کنندگان را اینچنین ارائه داد: «آن چیزی که برای ما اصل است، لغو اعدام و شکنجه و همچنین آزادی کلیه‌ی زندانیان سیاسی است. خواسته‌ی دیگری که خیلی برای ما مهم است منظور کردن برابری حقوق زن و مرد در قوانین است. این حق حداقلی زنان ایرانی است که در ۱۵سال اخیر در این زمینه کار کرده‌اند. من جنبش سبز را دستاورد فعالیت زنانی می‌دانم که طی این ۳۰ سال و بخصوص ۱۵ سال اخیر در این زمینه کار آرام و مداوم انجام داده‌اند. خواست دیگر ایرانیانی که اینجا هستند، اعزام هیأتی برای بررسی وضعیت زندانیان در زندان‌های جمهوری اسلامی است. خواست دیگر ما تعیین مسئول ویژه‌ای در سازمان ملل برای بررسی حقوق بشر ایران است، چرا که ۵ سال است که ایران امتناع می‌کند. من پیامی دارم، می‌خواهم روز والنتاین را به تمامی عاشقان حقوق بشر تبریک بگویم. کار کمی نیست، ایرانیانی که به اینجا آمده‌اند در حقیقت به پیام ندا، سهراب، اشکان و ترانه‌ای که با خون خود عاشقانه برای آزادی و رهایی ایران تلاش کردند، پاسخ داده‌اند».

همبستگی فرانسویان

ابراهیم آوخ، از ایرانیان مقیم فرانسه، می‌گوید: «من از پاریس آمدم، همراه با عده‌ی زیادی از رفقای مقیم پاریس از انجمن دفاع از زندانیان سیاسی و عقیدتی ایران و همچنین از همبستگی سوسیالیستی با کارگران ایران به اضافه‌ی عده‌ی زیادی از دوستان فرانسوی که از حزب جدید ضد سرمایه‌داری فرانسه ما را همراهی کردند. از شهرستان تولوز هم عده‌ای از این دوستان آمده‌اند و الان پیام همبستگی خود را به مردم ایران می‌رسانند».

میترا شجاعی، خبرنگار بخش فارسی دویچه‌وله، می‌گوید ایرانیان از شهرهای مختلف از جمله سوئد، مونیخ‌، آخن، کلن و برلین به ژنو آمده‌اند و ایرانیان مقیم برلین بدون توقف و استراحت تا صبح در راه بودند تا بتوانند رأس ساعت ۹ در برابر مقر سازمان ملل در ژنو حضور یابند.

نشست شورای حقوق بشر برای وضعیت حقوق بشر در جهان تا روز چهارشنبه، ۱۷ فوریه (۲۸ بهمن)، ادامه خواهد یافت. قرار است که نظر نهایی این شورا در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران در نشست نهایی شورا در روز چهارشنبه اعلام شود.

برای شنیدن این گزارش می‌توانید به لینک پائین صفحه مراجعه کنید.

***

پیام ویدئویی باربارا لوخ‌بیلر، رئیس هیات ایران در پارلمان اروپا،
به ایرانیانی که در ژنو حضور دارند

دوستان عزیز،

در ابتدا به همه کسانی که امروز در شهر ژنو جمع شده‌اند تا همبستگی خود را با ملت ایران نشان دهند، تبریک می‌گویم. ملتی که برای آزادی، حقوق بشر و دموکراسی و برای جامعه‌ای که برای همه افراد امکانات قائل است، مبارزه می‌کند. من در اینجا به عنوان عضوی از پارلمان اروپا صحبت می‌کنم. ما هفته‌ی گذشته قطعنامه‌ای تصویب کردیم و در آن از دولت ایران خواستیم که منصفانه به وظایفش عمل کند و برای ملتش حقوق بنیادین بشری را قائل شود. ما همچنین از جامعه بین‌الملل نیز می‌خواهیم که به تحولات داخل ایران دقیق‌تر بنگرد و خواستار تحول در زمینه‌ی حقوق بشر و حقوق دموکراتیک در این کشور شود. ما درعین حال از جامعه بین‌الملل می‌خواهیم که فشار را بر دولت ایران افزایش دهد تا رهبران ایران آماده مذاکره در رابطه با مسئله اتمی ‌شوند.

دوستان عزیز،

من نیز نگرانی خود را برای انسانهایی که در ایران رنج می‌‌کشند یا آنهایی که از کشور خود رانده شده‌اند، ابراز کنم. من همچنین می‌خواهم پشتیبانی خود را از شما بیان دارم.
ما، اروپا‌یی ‌ها و مردم دیگر نقاط جهان در کنار مردم ایران هستیم و برای آنان آرزوی جامعه‌ا‌‌ی بهتر و بازتری را داریم.