هیچ بنایی در استانبول از نظر تاریخ پرفراز و نشیب با ایاصوفیا برابری نمی‌کند. ایاصوفیا، کلیسایی که در سال ۳۲۵ بنا شد، در سال ۱۴۵۳ به مسجد تبدیل شد، مصطفی کمال آتاتورک، اولین رئيس‌جمهور ترکیه آن را در سال ۱۹۳۵ به موزه تبدیل کرد و ۸۵ سال بعد رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور کنونی این کشور آن را دوباره مسجد نامید. از ایاصوفیا هنوز هم می‌توان دیدن کرد، تنها در وقت نماز محدودیت‌هایی وجود دارد.

کاخ ۶۰۰ ساله سلطان (توپکاپی) بعد از ایاصوفیا از پربازدیدترین بناهای تاریخی استانبول است. حیاط‌های این کاخ همراه با مساجد، اتاق‌ها، کتابخانه‌ و باغ بزرگ آن انسان را به صدها سال قبل به دوران داستان "هزار و یک شب" می‌برد. مساحت این کاخ بیش از ۷۰ هکتار است، بنا بر این روزی که قصد دیدنش کردید حسابی وقت بگذارید و از کارهای دیگر صرف نظر کنید.

در استانبول بیش از ۳ هزار مسجد وجود دارد. مسجد سلطان احمد که در قرن ۱۷ ساخته شده یکی از آنان است که بعد از ایاصوفیا از مساجد اصلی شهر به شمار می‌آمد. به آن مسجد آبی نیز می‌گویند، نامی که مدیون کاشی‌های هنری آبی ـ سفیدش است که نمای درونی را زینت بخشیده‌ و این سازه دوران عثمانی را به جواهری تبدیل کرده‌‌ است. شش مناره این مسجد نیز بر زیبایی آن افزوده‌اند.

استانبول به بازارهای پرجنب و جوش و رنگارنگش شهرت دارد که بخشی از حس و حال شهر مدیون آن‌هاست. بازار بزرگ از قرن ۱۵ مهم‌ترین مرکز خرید و تجارت این شهر است. این بازار با کوچه‌های تو در توی سرپوشیده‌اش بر حسب کالاهای عرضه‌شده تقسیم‌بندی شده: بازار فرش، ادویه، سرامیک، جواهر و بسیاری دیگر. انگار کالایی نیست که در این بازار پیدا نشود.

گفته می‌شود که ۱۰۰ سال پیش در استانبول به اندازه مساجد حمام وجود داشت، حدودا ۲۵۰۰ حمام. تعداد حمام‌ها به مرور رو به کاهش گذاشت اما هنوز هم شمار آن‌ها بالاست. حمامی که در عکس می‌بینیم نامش خرم سلطان از قرن ۱۶ است. حمام‌ها متفاوت‌اند اما آداب و رسوم آن در همه جا یکی است: ریختن آب گرم، استراحت روی سنگ مرمر گرم، استفاده از لیف صابون، ماساژ پرقدرت و در پایان هم چای گرم.

آب‌انبار "باسیلیکا" با ستو‌ن‌های بی‌شمارش که مانند درختان سربر کشیده‌اند نمایی ساخته که هنرپیشه‌هایی مانند شان کانری در نقش جیمز باند، تام هنکس و جکی‌‌‌ چان را به خود جذب کرده تا صحنه‌هایی از فیلم‌هایشان را در این‌جا بازی کنند. یک ورودی نامحسوس در نزدیکی ایاصوفیا به این‌جا ختم می‌شود. در دهه هشتاد با صفحاتی چوبی گذرگاه‌هایی در این‌‌جا بنا شد تا گردشگران بتوانند از این هزارتو دیدن کنند.

استانبول امکان کمیاب حضور میان دو قاره را به ما می‌دهد. تنگه بسفر نه تنها دریای سیاه و مدیترانه را به هم وصل می‌کند بلکه اروپا و آسیا را نیز به هم پیوند می‌زند. با قایق‌گردی در تنگه بسفر می‌توان از قاره‌ای به قاره‌ای دیگر رفت و از دیدنی‌های راه لذت برد.

جزایر ۹‌گانه پرنس در دریای مرمره از جمله جاذبه‌های گردشگری استانبول‌اند که حدود ۱۵ هزار سکنه دارند. این جزایر برای مردم دلزده از کلان‌شهرها استراحت‌گاهی فراهم می‌کنند تا برای مدتی کوتاه هم که شده به دور از هیاهو دمی بیاسایند. توصیه: هنگام بازگشت در طرف راست قایق بنشینید و از مناظر اطراف و جلوه‌گری ایاصوفیا لذت ببرید.

"بالیک اکمک" یا ساندویچ ماهی غذایی ساده اما خوشمزه است. در غذاهای ترکی به وفور از سبزیجات تازه، ماهی و ادویه‌جات استفاده می‌شود. یک بازار ماهی در نزدیکی پل گالاتا قرار دارد که بهترین ساندویچ ماهی را با ماهی‌های تازه عرضه می‌کند. نان نیز همانجا پخته و همراه با سالاد، سبزیجات، ماهی و سس سرو می‌شود. نوش جان!

"برج دختر" یکی از زیباترین مکان‌هایی است که می‌توان از آن به غروب خورشید چشم دوخت و از منظره پانورامایی ۳۶۰ درجه اطراف لذت برد. این برج بر روی جزیره کوچکی در میانه بسفر واقع شده است. "برج دختر" که از قرن ۱۸ به جا مانده قبلا کاربردهای گوناگونی داشت: گاه فانوس دریایی بود و گاه قرنطینه‌گاه یا مقر افسران نیروی دریایی. اما امروز غالبا مکانی است برای گرفتن عکس سلفی.