تصویب قطعنامهای علیه انکار هولوکاست از سوی سازمان ملل
۱۴۰۰ دی ۳۰, پنجشنبه
اسرائیل و آلمان طرح قطعنامهای برای مقابله با انکار و تحریف حقایق مربوط به هولوکاست به سازمان ملل ارائه کرده بودند. این قطعنامه از سوی اکثریت اعضای سازمان ملل به تصویب رسید. جمهوری اسلامی در شمار مخالفان این طرح بود.
تبلیغات
هشتاد سال از کنفرانس "وانزه" میگذرد. در سالروز کنفرانس "وانزه" که راه را برای کشتار و نابودی یهودیان در دوران حکومت ناسیونال سوسیالیستها در آلمان هموار کرده بود، دو کشور آلمان و اسرائیل طرح قطعنامهای را به سازمان ملل متحد درباره مقابله با انکار و تحریف هولوکاست ارائه کردند.
در همین رابطه، سفیر آلمان در اسرائیل و سفیر اسرائیل در آلمان مشترکا مقالهای نوشته بودند که در روزنامه "تاگساشپیگل" منتشر شده بود.
در این مقاله مشترک، دو کشور اسرائیل و آلمان از اعضای سازمان ملل متحد درخواست کرده بودند، قطعنامهای علیه منکران هولوکاست صادر کند.
خبرگزاری فرانسه روز پنجشنبه ۲۰ ژانویه با انتشار گزارشی از برلین از پذیرش چنین قطعنامهای از سوی سازمان ملل متحد خبر داده است.
گفته میشود ۱۱۴ عضو سازمان ملل متحد از مجموع ۱۹۳ عضو این نهاد بینالمللی با تصویب چنین قطعنامهای ابراز موافقت کردهاند.
این در حالی است که جمهوری اسلامی تنها کشوری بوده که اعتراضی کتبی نسبت به تصویب چنین قطعنامهای منتشر کرده است.
آنالنا بربوک، وزیر امور خارجه آلمان و همتای اسرائیلی او، یائیر لاپید از تصویب چنین قطعنامهای استقبال کرده و گفتهاند که این قطعنامه نشان میدهد: «انکار هولوکاست موضوعی است که جامعه بینالملل متحدا و با یک صدا با آن برخورد میکند.»
این قطعنامه از همه کشورهای عضو سازمان ملل، از همه سازمانهای این نهاد بینالمللی و همچنین از همه شرکتها و فعالان مدنی میخواهد تا علیه انکار یا تحریف هولوکاست اقدام کنند.
آنالنا بربوک و یائیر لاپید درباره اهمیت این قطعنامه گفتهاند: «ما خود را در زمینه حفظ و پاسداری از همه اسناد و حقایق مربوط به هولوکاست که باعث کشتار یک سوم از یهودیان جهان، خویشاوندان آنها و سایر اقلیتها شد، مسئول میدانیم.»
بازدید یک خبرنگار ایرانی از اردوگاه مرگ آوشویتس
اردوگاه آوشویتس مهمترین و بزرگترین اردوگاه اسرا در زمان نازیهاست. بین سالهای ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۵ بیش از یک میلیون نفر در این اردوگاه به قتل رسیدند. بازدید بامداد اسماعیلی، خبرنگار دویچه وله از این اردوگاه.
عکس: DW
در ورودی اصلی آوشویتس. برسر دروازه این کمپ که درتمام فیلمهای مستند دیده میشود و بازدیدکنندگان نیز با آن عکس میگیرند، این جمله معروف به چشم میخورد: " کار آزادی میآورد!"
عکس: DW
بازدید از ساختمانهای اردوگاه
عکس: DW
کپسولهای گاز استفاده شده
عکس: DW
کوهی از عینکهای اسرا. برای بازدیدکنندگان ازکمپ، هرساختمانی را به موضوعی خاص اختصاص داده بودند. به عنوان مثال دریک سالن کوهی از مسواکها ودرسالنهای دیگرعینکها، چمدانها و کفشهای قربانیان انباشته شده بود.
عکس: DW
اسرا و چمدانهایش. چمدانهایی که دیگر همراه هیچ مسافری نخواهند بود.
عکس: DW
و کفشهایشان. حکایت دردناک مرگ صاحبان آنها
عکس: DW
و برسها. راهنمای لهستانی بازدید کنندگان با لبخندی تلخ میگوید" خوشبختانه نازی ها نرسیدند تمام آثار جنایات خود را ازبین ببرند وبه اندازه کافی مدرک باقی گذاشتهاند که گوشهای از آنها را شماها میبینید"
عکس: DW
اردوگاه آوشویتس مهمترین و بزرگترین اردوگاه اسرا در دوران نازیهاست. بین سالهای ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۵ بیش از یک میلیون نفر در این اردوگاه به قتل رسیدند.
عکس: DW
بلوک ۱۱، زندانی در داخل این زندان!
عکس: DW
نازیها برای این که همه چیزقانونی جلوه کند، دراین ساختمان اتاقی به عنوان دادگاه نیز ایجاد کرده بودند. برخی از زندانیانی که خلاف نظرآنها رفتارمیکردند دراین دادگاه محاکمه وبه کارهای شاقتری محکوم میشدند.
عکس: DW
دراین اتاق چند سلول یک متر در یک متر وجود داشت که یک انسان میتوانست فقط ایستاده در آن سرکند اما نازیها شبها زندانیان را پس از یک روز سخت با کارهای طاقت فرسا درهمین سلول های یک متردریک متر زندانی می کردند، در هر سلول چهار نفر.
عکس: DW
نمای زندان آوشویتس
عکس: DW
میدان اعدام درکناراین زندان. تا سال ۱۹۴۳ زندانیان دراین میدان اعدام میشدند.
عکس: DW
سالانه بیش از یک ونیم میلیون نفر از آوشویتس که بزرگترین ومهمترین اردوگاه مرگ هیتلری است دیدن میکنند.
عکس: DW
بعد از آزادی آوشویتس، در سال ۱۹۴۵ رودلف هوس، فرمانده آن را اینجا دار زدند
عکس: DW
ورود به اتاق گاز. پس از سال ۱۹۴۳ جنایتکاران نازی به فکر ایجاد اتاقهای گاز و کورههای آدمسوزی افتادند که بتوانند سریعتر وارزانتر تعداد بیشتری را نابود کنند. اتاق گاز بدون پنجره، خالی و با دیوارهای سیمانی که سوراخ بزرگی در سقف داشت.
عکس: DW
ازاین سوراخ گاز وارد اتاق میشد وزندانیان را میکشت.
عکس: DW
درکناراتاق گاز کورههای آدمسوزی وجود داشت که دیدارش بسیار غمانگیز بود.
عکس: DW
در ورودی اردوگاه. در عکس، بامداد اسماعیلی، خبرنگار بخش فارسی دویچه وله دیده میشود.
عکس: DW
آوشویتس ۲ یا کمپ بیرکناو ( Birkenau) در سه کیلومتری این کمپ. قطار اسرا به اینجا وارد میشد و سپس آنها را برای نابودی یا کاراجباری تقسیمبندی میکردند.
عکس: DW
چند روز قبل از آزادی آوشویتس نازیها با انفجار کورههای آدمسوزی قصد داشتند آثار جنایات خود را نابود سازند.
عکس: DW
آوشویتس ۲ بزرگترین کمپ آدمکشی نازیها در اروپا بود. دراین کمپ معمولا حدود ۹۰ هزار اسیرهمزمان نگهداری میشدند تا نوبت ازبین بردنشان برسد.
عکس: DW
دراین محل اسرا درتختهای سه طبقه و درهر طبقه پنج نفرمیخوابیدند
عکس: DW
درچنین ساختمان محقروکوچکی حدود پانصد نفر همزمان نگهداری میشدند.