روز شنبه (۲۳ بهمن / ۱۱ فوریه) صدها نفر در شهر دوسلدورف آلمان تظاهرات کردند و خواستار توقف بازگرداندن پناهجویان افغانستان به این کشور شدند. شورای پناهندگان در ایالت نوردراین وستفالن آلمان که فراخوان این تظاهرات را صادر کرده بود، از رالف یِگر، وزیر امور داخلی این ایالت خواست بازگشت پناهجویان افغانستان را به این کشور را متوقف کند.
در برلین نیز صدها نفر در اطراف دروازه براندنبورگ این شهر تجمع کردند و خواستار توقف بازگرداندن پناهجویان به افغانستان و عراق شدند. آنها شعار می‌دادند: «کسی که اخراج می‌کند، یار طالبان است.» و «تروریست‌ها را از عراق اخراج کنید.»
بسیاری از گروه‌ها و اتحادیه‌های حامی پناهندگان در بیشتر ایالت‌های آلمان مخالفت خود را با اخراج پناهجویانی اعلام کرده‌اند که با تقاضای پناهندگی‌شان مخالفت شده یا گفته می‌شود بختی در موفقیت پرونده پناهندگی‌شان وجود ندارد.
بیشتر بخوانید: برنامه‌ای در آلمان برای اخراج سریع پناهجویان
این گروه‌ها در نامه سرگشاده‌ای که روز جمعه (۲۲ بهمن / ۱۰ فوریه) منتشر شد از توماس دمزیر، وزیر کشور آلمان خواسته‌اند یکبار دیگر موضوع افغانستان و امنیت در این کشور را بررسی کند. در این نامه سرگشاده از جمله آمده است که "خلاف آن چه دولت آلمان ادعا می‌کند، در افغانستان امنیتی برای اخراج‌شدگان از آلمان وجود ندارد."
تدارک تظاهرات سراسری
۳۷ گروه و اتحادیه حامی پناهندگان در آلمان اعلام کرده‌اند که روز دوشنبه (۲۵ بهمن / ۱۳ فوریه) در ۲۳ شهر این کشور دست به تظاهرات می‌زنند و خواستار توقف بازگرداندن پناهجویان افغانستان به این کشور خواهند شد.
این گروه‌های حامی پناهجویان به آخرین گزارش کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان (UNHCR) استناد می‌کنند که در روزهای پایانی ماه دسامبر سال گذشته میلادی (۲۰۱۶) منتشر شد و در آن آمده است که وضعیت امنیتی در افغانستان در ماه‌های اخیر بدتر شده است.
از جمله شهرهایی که قرار است تظاهراتی در حمایت از پناهجویان افغان در آنها برگزار شود، می‌توان به برلین، هامبورگ، دوسلدورف، هانوفر، رستوک، ویسبادن، تِریر و نورنبرگ اشاره کرد.
برنامه آلمان برای اخراج سریع پناهجویان
روز پنج‌شنبه (۲۱ بهمن / ۹ فوریه) نمایندگان دولت مرکزی و ایالت‌های آلمان در شهر برلین بر سر برنامه‌ای ۱۶ ماده‌ای برای اخراج سریع پناهجویانی که در آلمان با تقاضای پناهندگی‌شان مخالفت شده، بحث و گفت‌وگو کردند.
پناهجویان مجبور به ترک وطن هستند. بسیاری از آنها در وطن جدید خود بسیار مشهور شدند. در این گالری عکس به چندین پناهجو می‌پردازیم که به عنوان‌های گوناگونی چون سیاست‌مدار، هنرمند، دانشمند، شخصیت‌های بزرگ جهانی شده‌اند.
عکس: Getty Images/Hulton Archiveبدون آلبرت اینشتین و نظریه نسبیت او، نظر ما به کهکشان‌ها می‌توانست امروز بسیار متفاوت باشد. آلبرت اینشتین در سال ۱۹۳۳ میلادی در زمان قدرت‌گیری نازی‌ها در آلمان به آمریکا پناهنده شد. او در آلمان به عنوان یک صلح‌طلب یهودی جان‌اش در خطر بود.
مارلن دیتریش خواننده و بازیگر مشهور آلمانی در سال ۱۹۳۸ به آمریکا پناهنده شد. او در ایالات متحده نیز به عنوان هنرمندی برجسته نام‌آور و از او تقدیر شد. مارلن دیتریش در آمریکا و فرانسه زیست و در این دو کشور به یاری پناهجویان و نیروهای ائتلافی شتافت و علیه رژیم هیتلری فعالیت کرد. پس از جنگ جهانی دوم بسیاری در آلمان به او برچسب خیانت به وطن را زدند.
هنری کیسینجر استاد دانشگاه هاروارد، وزیر امور خارجه آمریکا و کارشناس مشهور روابط بین‌الملل بود. او در سال ۱۹۳۸ یک سال پیش از قبضه‌ی قدرت به دست نازی‌ها، هنگامی که نژادپرستان در جست‌و‌جویش بودند از ایالت بایرن آلمان به آمریکا گریخت. گرچه او به عنوان سرباز ارتش آمریکا در جنگ جهانی دوم علیه سربازان کشورش آلمان جنگید، اما آن گونه که خود می‌گوید، بخشی از او همواره آلمانی باقی مانده است.
خانواده مادلن آلبرایت که در جمهوری چک زندگی می‌کرد دوبار مجبور به مهاجرت شد. یک بار در سال ۱۹۳۹ زمانی که نازی‌ها به پراگ وارد شدند، به لندن گریخت و بار دیگر پس از جنگ جهانی دوم، هنگامی که کمونیست‌ها در سال ۱۹۴۸ قدرت را در چکسلواکی به دست گرفتند. این خانواده این بار به آمریکا پناهنده شد. مادلن آلبرایت در سال ۱۹۹۷ به عنوان نخستین وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا انتخاب شد.
ام. آی. ای. نام مستعار هنری مایا ماتهانگی، خواننده، ترانه‌نویس، رپر، تهیه‌کننده موسیقی و نقاش انگلیسی است که اصلیتی سری‌لانکایی دارد. او که در کودکی از طریق هند به بریتانیا گریخته بود، در مصاحبه‌هایش می‌گوید: «در آغاز به همه می‌گفتم اهل ترینیداد هستم. به این ترتیب نیاز نبود که از سری‌لانکا و جنگ صحبت کنم. نمی‌خواستم به مردم بگویم یک پناهجو هستم.»
میریام ماکِبا هنرمند بزرگ آفریقای جنوبی است که به او عنوان مادر آفریقا را داده‌اند. او در کنسرتی در آمریکا بود که خبردار شد ورودش به آفریقای جنوبی ممنوع شده است. تک آهنگ او "پاتاپاتا" در سال ۱۹۶۷ میلادی محبوب‌ترین آهنگ جهان شد. او که سال‌ها مجبور به زندگی در گینه و بلژیک شده بود، در سال ۱۹۹۰ به خواهش نلسون ماندلا، رئیس جمهوری پیشین آفریقای جنوبی و قهرمان فقید مبارزه با آپارتاید، به کشورش بازگشت.
پدر و مادر این ستاره موسیقی راک به همراه فردی کوچک در پی تحولات انقلابی در جزیره زنگبار به لندن گریختند. فردی مرکوری به همراه گروه "کوین" به ستاره‌ای در دنیای موسیقی راک تبدیل شد. مرگ او در پی ابتلا به بیماری ایدز سبب شد که کوشش‌ها برای غلبه بر این بیماری به شدت افزایش یابد.
توماس مان یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان سده بیستم است. او که برنده جایزه نوبل ادبیات است، ظهور نازی‌ها را در آلمان "موج عظیم بربریت" نامید. او در سال ۱۹۳۳ به سوئیس گریخت و در سال ۱۹۳۸ گفت: «آن جا که من هستم آلمان است. من فرهنگم را با خود حمل می‌کنم». او سپس سال‌ها به همراه خانواده در کالیفرنیای آمریکا زیست.
خانواده ایزابل آلنده در سال ۱۹۷۳ پس از کودتای نظامی خونین در شیلی به ونزوئلا گریخت و ۱۳ سال بعد از این کشور به آمریکا رفت. ایزابل آلنده تجربیات شخصی خود را در رمان "خانه ارواح" نوشته است. ایزابل آلنده در سال ۲۰۱۵ به خاطر تجربیات شخصی خود از کشورهای اروپایی خواست با پناهجویان بیشتر مدارا کنند.
تاتانکا ایوتاکه یا گاو نشسته Sitting Bull)) یکی از رهبران سرخ‌پوستان آمریکا و متعلق به قبیله لاکوتا بود. گاو نشسته نیز مجبور به مهاجرت شد. او در سال ۱۸۷۷ یک سال پس از شکست در جنگی سخت با ارتش آمریکا به همراه ۲۰۰۰ نفر از همرزمانش به کانادا گریخت. گاو نشسته در سال ۱۸۸۱ به آمریکا بازگشت و خود را تسلیم کرد.
هدف از این برنامه کوشش برای تعیین تسهیلاتی در سیاست بازگرداندن این پناهجویان و دستیابی به قوانینی بود که اخراج سریع و هرچه بیشتر پناهجویان را به کشورشان ممکن سازد. شرکت کنندگان در این نشست موافقت کردند که با جدیت برنامه اخراج‌ها را عملی کنند و سرعت اخراج‌ها را نیز افزایش دهند.
