در پی روزها تدوام قطعی آب در همدان مردم این شهر در نخستین شامگاه شهریور به خیابانها آمده و با نشان دادن نارضایتی خود از عدم اجرای طرح زمانبندی مدیریت آب مسئولان را "بیکفایت" خواندند.
تبلیغات
پس از گذشت نزدیک به یک هفته قطعی آب، شماری از مردم همدان به خیابانها آمده و دست به تظاهرات زدند.
در تصاویر ویدئویی منتشرشده در شبکههای اجتماعی دیده میشود که مردم در این تظاهرات در شامگاه سهشنبه ۱ شهریور (۲۳ اوت) علیه "بیکفایتی" مسئولان شعار سر دادند.
آنها با شعارهای "مرگ بر مسئول بیکفایت" و "مردم همه حمایت" نارضایتی خود از عدم پایبندی دولت به جدول زمانبندی مدیریت آب را نشان دادند.
بر اساس این جدول، مناطق شهری همدان به دو گروه تقسیم میشود و باید به صورت چرخشی هر هفته در یک منطقه از ساعت ۸ تا ۱۵ یا از ساعت ۱۵ تا ۲۱ این برنامه اجرا میشد.
ایسنا با این توضیح مینویسد: «پس از قطعیهای گسترده، اعلام برنامه زمانبندی مدیریت آب اندکی توانسته بود خیال مردم را از وضعیت بغرنج بیآبی راحت کند اما دریغ از یک روز پایبندی به این برنامه.»
یک شهروند در گفتوگو با همین خبرگزاری این برنامه را "ساختگی" و برای "ساکت کردن مردم" خوانده است: «قطعی آب به هیچ عنوان بر اساس زمانبندی اعلام شده، ۷ ساعت نیست و در برخی مناطق ۴۸ تا ۷۲ ساعت است که آب ندارند.»
یک زن کارمند نیز به ایسنا گفته است: «در طول ۲۴ ساعت شبانهروز، نیم ساعت آب هم در خانه نمیبینم. فقط از ساعت ۷ تا ۱۱ صبح آب داریم و این زمان جزء ساعات کاری است. آبی که به شدت فشار کمی دارد و قابل استفاده نیست چراکه آلوده است.»
در نیمه دوم مردادماه ۱۴۰۱ قطعی آب در همدان بیش از پیش شد تا جایی که در ۲۱ مردادماه قطعی طولانیمدت آب خانوادههای همدانی را با چالش جدی روبرو کرد.
در حالی که مشکل بیآبی در مناطق مختلف ایران رو به گسترش است علی بهادری جهرمی، سخنگوی دولت روز چهارشنبه در حاشیه نشست هیئت دولت گفت: «حل مشکل آب همدان به شمارش معکوس رسیده و دولت تلاش میکند مشکل کمبود آب را حل کند.»
علیرضا قاسمی، استاندار همدان نیز یک روز پیش از آن در جلسه مدیریت بحران آب علت تأخیر در پروژه آبرسانی را کمبود تجهیزات مورد نیاز خوانده بود: «تجهیزات مورد نیاز این پروژه، در کشور تنها توسط یک شرکت تولید میشود، از طرفی نیز با توجه به بحران کمآبی در کشور و تقاضاهای بسیار بالای تجهیزات، تامین همه این درخواستها توسط شرکت، زمانبر شد.»
به گفته او، طبق برنامهریزی، پروژه انتقال آب به شهر همدان باید تا پایان مردادماه تکمیل میشد، اما در طول ۱۷ سال گذشته فقط ۴۰ درصد از این پروژه انجام شد. قاسمی همچنین به طرح سهمیهبندی آب در این منطقه اشاره کرد تا جلوی قطعی کامل گرفته شود که "مقامات عالیه کشوری و وزارت نیرو مجوز این اقدام را ندادند."
او با بیان اینکه خط انتقال آب به همدان کامل شده و شیرآلات در حال اتصال است، وعده داد: «ظرف یک یا دو هفته آینده انتقال آب به همدان انجام خواهد گرفت.»
تظاهرات اعتراضی در همدان پس از اعتراضات شهر کرد در استان چهارمحال و بختیاری صورت میگیرد که آن هم در اعتراض به تداوم قطعی آب صورت گرفت.
در روزهای گذشته نیز گزارشهایی در مورد افت فشار و قطعی آب در ارومیه منتشر شد.
خشکسالی، کمبود بارش، افزایش گرمای هوا و مصرف بالا از عواملی هستند که بسیاری از مسئولان جمهوری اسلامی آنها را مسبب مشکلات آبی کشور میدانند.
با این حال کارشناسان "سوء مدیریت منابع آبی" را از عمده دلایل این معضل میشناسند. ایسنا در گزارشی که یکم شهریور منتشر کرد همدان را شهری خواند که "روزی به ۲۰۰۰ قنات خود افتخار میکرد، در صورتی که تصاویر امروز همدان حاوی تانکرهایی برای توزیع آب است و مردم این شهر را "دبه به دست در صف تهیه آب معدنی و در تکاپو برای نصب منبع و خرید پمپ آب" نشان میدهد.
در این گزارش از "بیتوجهی مسئولان همدان به از دست دادن منابع آبهای زیرزمینی"، احداث نیروگاه در دشت فامنین که بیلان آب در آن "بسیار منفی بود و یکباره ۶۰ حلقه چاه عمیق در آن حفر شد" و همچنین بیتوجهی به طرحهای آبخیزداری برای احیای منابع زیرزمینی گلایه میشود.
علاوه بر این، کارشناسان حفر چاههای عمیق کشاورزی، عدم حفظ قناتها و آلوده کردن آنها به فاضلاب، آلودگی آبهای زیرزمینی به سموم کشاورزی، کشاورزی غرقابی، احداث بیرویه باغهای شخصی، کشت محصولاتی که به آب فراوان نیاز دارند و همچنین عدم توسعه مناسب کشت گلخانهای را از عوامل دیگر مشکل آب همدان میدانند.
حسن خانجانی، دادستان همدان سهشنبه همزمان با بالا گرفتن مشکل بیآبی در همدان از بررسی پرونده مقصران قطعی آب در این شهر خبر داد و گفت: «باید بررسی کرد چه کسانی در انجام وظایف و مسئولیت خود قصور کردهاند و چه کارهایی برای پیشگیری از قطعی آب باید انجام میشد که کوتاهی شده است.»
او با اشاره به "زمانبر بودن" این بررسی وعده داد که "پس از کارشناسی در موارد مختلف نظر قطعی" در مورد این پرونده به اطلاع همگان خواهد رسید.
خشکسالی در ایران؛ تهدیدی طبیعی یا بحرانی مدیریتی؟
در زمستانی که کمبارشترین فصل پنجاه سال گذشته در ایران لقب گرفته است، برف نازکی تهران را پوشاند. نزولات آسمانی در حالی در شش استان شروع شده که ۵۷ سد تقریبا خالی هستند و مدیرعامل سازمان آب از نبود ذخیره برفی مینالد.
عکس: Fararu
زمستان ۹۶ خشکترین فصل نیم قرن گذشته در ایران است و تهران تازه در ۲۷ دی روی برف به خود دید. مدیرعامل شرکت آب منطقهای تهران، کاهش ۶۰ تا ۷۰ درصدی بارندگی به نسبت سال گذشته را در ۵۰ سال گذشته بیسابقه میخواند. محمدرضا بختیاری میگوید در ایران تغییر اقلیم رخ داده و باید بر این اساس زندگی کرد که چارهای جز صرفهجویی نیست.
عکس: Entekhab
بختیاری میگوید اگر در دی و تا اواسط بهمن برف نداشته باشیم، بارش برف از نیمه دوم و اسفند ماه نمیتواند به ذخیره برف کشور کمک کند. مدیرعامل آب منطقهای استان البرز در پاییز ۹۶ ابراز امیدواری کرده بود که ذخیره ۵۹ درصدی سد کرج و ذخیره ۶۰ درصدی سد طالقان در زمستان با بارش برف ارتقاء یابد. تصویر: سد کرج.
عکس: MEHR
رسانهها، کارشناسان اقلیمی و فعالان زیست محیطی زنگ خطر خشکسالی را مدتهاست به صدا در آوردهاند. فرماندار تهران میگوید اگر بارندگیها در تهران به همین روند باشد، ۵۲ درصد مردم پایتخت بدون آب شرب خواهند ماند. یک تحقیق بینالمللی با مشارکت سه پژوهشگر ایرانی نتیجه میگیرد که کشور به "سندروم ورشکستگی آبی" مبتلاست. تصویر: سد اکباتان در همدان.
عکس: MEHR
عواملی چون افزایش سریع جمعیت، مهاجرت و گسترش شهرنشینی، کشاورزی ناکارا، سدسازی بیرویه، رویای خودکفایی غذایی، چاههای عمیق یا عطش توسعه، در کنار تحریمها، عدم ثبات اقتصادی و سطح پایین هشیاری زیستمحیطی از دلایل این "ورشکستگی" عنوان میشوند. به این سیاهه باید عوامل طبیعی چون سیل، خشکسالی و تغییر اقلیم را اضافه کرد.
عکس: MEHR
از ابتدای مهر تا آذر ۹۶ مجموعه بارش در اکثر استانهای ایران بیشتر از ۵۰ درصد کاهش داشته است. خراسان جنوبی، قم، یزد و اصفهان با کمترین میزان بارش در این دوره روبرو بودهاند. سد اکباتان در همدان ۷۹ متر ارتفاع و ۳۶میلیون مترمکعب ظرفیت دارد که به دلیل بارندگی کم، سطح آن بسیار پایین رفته است. از ابتدای سال آبی جاری تاکنون، آب ورودی به سد اکباتان ۷۸ درصد کاهش داشته است و به ۴۱۰ هزار مترمکعب رسیده است.
عکس: TASNIM
بارندگی در خراسان جنوبی اوضاع خوبی ندارد و مردم آن هرسال یکی دوبار نماز طلب باران "استقساء" را به جا میآورند. در نماز باران سال جاری در مصلای المهدی بیرجند، مردی با برهای در آغوش دست به دعا برداشت. عکاس این صحنه میگوید در روستاهای اطراف بیرجند رسم است که موقع نماز دامهای کوچک را از مادرانشان جدا کنند و از خدا بخواهند به خاطر پاکی و بیگناهی آنها رحمش را شامل حال مردم کند.
عکس: Khabar Online
در اصفهان هم تا کنون دو مرتبه نماز باران اقامه شده است. محمدرضا درویش، فعال محیط زیست مشکل را در "خشکسالی مدیریتی" میبیند و از حضور مسئولان "متحجر" در مسند امر مینالد که درایت درک شرایط را ندارند: «آن چیزی که در کشور ما بحران ایجاد میکند این است که ما هرگز واقعیتهای اقلیمی و جغرافیایی خودمان را به رسمیت نمیشناسیم و همچنان رو به آسمان برنامهریزی میکنیم و امیدواریم که باد و باران بیاید.»
عکس: ILNA/S. Marandi
کارشناسان احداث صنایع فولاد، آهن، صنایع سیمان و کشت نیشکر در مناطق کم آب را اشتباه محض میدانند. محمد درویش از جمله در انتقاد از استقرار صنایع پرمصرف میگوید: «تمام نیروگاههای اتمی در دنیا در کنار رودخانهها و دریاها قرار گرفتهاند؛ اما ما در قم و اصفهان- نیروگاه اتمی ساختهایم؛ و یا اینکه استحصال اورانیوم را از یزد انجام میدهیم و مجبوریم با تانکر برای مردم آن منطقه آب شیرین ببریم.»
عکس: IRNA
برای برف و باران نماز میخوانند و استغاثه میکنند، اما این رحمت الهی اسباب زحمت هم هست. با نزول برف و باران جادهها بسته و شهرها فلج میشوند. مدرسهها را تعطیل میکنند و آمار تصادف و سوانح به خاطر لغزندگی معابر بالا میرود. چهارشنبه ۲۷ دی پلیس راه ایران از ترافیک سنگین محورهای مواصلاتی استانهای اردبیل، آذربایجان غربی، خراسان شمالی، خراسان رضوی، البرز و مازندران به خاطر بارش برف و باران خبر داد.
عکس: MEHR
به خاطر برفی که چندان هم سنگین نیست، مدارس ابتدایی نواحی پنج گانه تبریز تعطیل شدند. خبرگزاری مهر مینویسد معابر تبریز به سرسرههای عریض و طویل مبدل شدهاند زیرا شهرداری به وعده پاشیدن محلول نمک در ساعات ابتدایی صبح عمل نکرده است.
عکس: MEHR
نواحی شرقی، مرکزی و دشت سیستان، واجد بدترین وضعیت خشکسالی در ایران معرفی میشوند. محمد درویش میگوید اگر بخواهیم فاکتور جمعیت را دخالت بدهیم، تهران وخیمترین وضع را دارد: «چون سرانه آب به شدت وابسته به سدهایی است که الان ۶۰ تا ۶۵ درصد خالی هستند و از نظر پدافند غیر عامل تهران به شدت در معرض آسیب جدی است، بعد از تهران شهرهای مشهد، اصفهان و تبریز قرار دارند.»
عکس: MEHR
بحث بر سر کمبود منابع آب در ایران در سالهای اخیر. موضوعی دائمی بوده که به تدریج جنبه امنیتی نیز پیدا کرده است. به باور بسیاری کارشناسان هیچیک از مشکلات اجتماعی و سیاسی در ایران به اندازه مشکل آب جدی نیست و جنگها و تنشهایی که در پیشاند، روی قحطی آب متمرکز خواهند بود. محسن رنانی، اقتصاددان و استاد دانشگاه اصفهان میگوید ایران تا پایان دهه ۹۰ شاهد جنگ فراگیر آب خواهد بود.