ده‌ها اتوبوس و قطار از سراسر آلمان روز شنبه (۵ سپتامبر) مخالفان طرح‌های اتمی در کشور را به برلین رساندند؛ از جمله از هامبورگ ۱۴ اتوبوس، از برانشوایک ۱۰ اتوبوس و قطاری ویژه از ایالت نوردراین وستفالن با ظرفیت ۸۰۰ نفر به برلین رفتند.

در این تظاهرات مخالفان نیروگاه‌های اتمی در سراسر آلمان حضور داشتند و خواست اصلی آنها پایان دادن به فعالیت این نیروگاه‌ها و همچنین پایان دادن به نگهداری زباله‌های اتمی در شهر گورلبن آلمان بود.

تظاهرات ساعت یک بعدازظهر شنبه از ایستگاه اصلی راه‌آهن در برلین آغاز شد و پس از طی مسیر ِ از پیش تعیین شده به دروازه‌ی براندنبورگ رسید. برگزارکنندگان اعلام کردند که ۵۰ هزار نفر از سراسر کشور در این تظاهرات شرکت کرده اند.

کارکنان صدها سازمان و شرکت تولیدی که بسیاری از آنها در تولید انرژی‌های تجدیدپذیر فعالیت می‌کنند، دراین تظاهرات حاضر بودند. سندیکاهای مختلف آلمان نیز مراتب همبستگی خود را با این تظاهرات اعلام کردند.

دیدگاه‌ها

یوخن استِی، یکی از فعالان مخالفت با طرح‌های اتمی، در مورد این تجمع بزرگ گفت: «این تظاهرات به سیاست‌مداران نشان می‌دهد که دولت بعدی در آلمان با هر اسم و ائتلافی که باشد نباید طرح‌های اتمی را ادامه دهد. این دولت می‌داند که باید راکتورهای اتمی را از میان ببرد».

در تظاهرات روز شنبه یکی از سازمان‌های اصلی برنامه‌ریز اطلاعیه‌ای منتشر کرد که در آن از جمله آمده بود: «این تظاهرات نشانگر آن است که دیگر زمان انتظار برای توقف فعالیت‌های هسته‌ای به پایان رسیده است». این اطلاعیه می‌افزاید: «هیچ دولتی حق ندارد نظر مردم کشور را در توقف فعالیت‌های اتمی نادیده بگیرد».

در تجمع نهایی این تظاهرات ولفگانگ اِمکه، یکی از فعالان قدیمی ضد طرح‌های هسته‌ای سخنرانی کرد و از جمله گفت: «ما درس‌های خود را در مبارزات ضد اتم آموخته‌ایم. این درس‌ها به ما می‌آموزند که نباید به سیاست‌مداران اعتماد کرد. بله، ما اعتمادی به احزاب سیاسی نداریم و تنها به نیروی خود متکی هستیم».

اِمکه در ادامه گفت که پس از انتخابات سراسری مجلس نمایندگان آلمان نیز اعتراضات ادامه خواهند یافت. او گفت هر گاه سیاست‌مداران به فکر اتم بیافتند ما نیز به خیابان‌ها خواهیم آمد، اعتراض و از فعالیت آنها جلوگیری خواهیم کرد.

گذشته‌ی جنبش ضد تاسیسات اتمی

جنبش ضد تاسیسات اتمی جنبشی جهانی است که در دهه ۱۹۷۰ بوجود آمده و رشد و گسترش یافت. این جنبش بر این نظر است که نه تنها استفاده‌ی نظامی از بمب اتمی، بلکه استفاده صلح آمیز از انرژی هسته‌ای نیز با خطرهای فراونی برای بشریت همراه است. این جنبش ضررهای اتمی را بسیار بیشتر از فواید آن، از جمله برای تهیه انرژی می‌داند.

جنبش ضد تاسیسات اتمی گرایش‌های فراوانی در درون خود دارد. در حالی که گروهی خواستار توقف فوری فعالیت‌های هسته‌ای‌ است، گروه‌های دیگر خواستار آنند که این امر به تدریج تحقق یابد و فرایند توقف فعالیت‌های اتمی با مشکلی روبرو نشود. این جنبش در دهه ۱۹۷۰ تا اواسط دهه ۱۹۸۰ بزرگ‌ترین جنبش شهروندی در آلمان فدرال محسوب می‌‌شد.

AJ/DK