کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد که قرار بود روز جمعه به پایان برسد، تمدید شد. این کنفرانس که در دوربان آفریقای جنوبی برگزار می‌شود تا روز یکشنبه ادامه خواهد داشت.

شرکت‌کنندگان امیدوارند در این فرصت بتوانند به یک توافق بین‌المللی برای کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای دست پیدا کنند.

آفریقای جنوبی که میزبانی این کنفرانس را بر عهده دارد برای دستیابی به یک توافق، خواستار تمدید زمان کنفرانس شد. مقامات دولتی آفریقای جنوبی روز شنبه (دهم دسامبر/۱۹ آذر) از توافق در مورد بسیاری از موضوعات اساسی خبر دادند.

کانی هدگارد، کمیسر امور اقلیمی اتحادیه اروپا می‌گوید: «ما معتقدیم که ادامه‌ی مذاکرات اهمیت ویژه‌ای دارد. قابل قبول نیست که به دلایل آیین‌نامه‌ای و محدودیت زمانی در این کنفرانس دستاوردی نداشته باشیم.»

در کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل، ۱۹۱ کشور جهان حضور دارند. این اجلاس قرار بود ۱۲ روز به طول بکشد که به نظر می‌رسد برای دو روز دیگر تمدید شده است. در این اجلاس همچنین بیش از ۱۵هزار نفر از کار‌شناسان و فعالان نهادهای مدافع محیط زیست حضور دارند.

کار‌شناسان مقاومت و سرسختی چین، ایالات متحده آمریکا و هند را در به نتیجه نرسیدن این کنفرانس موثر می‌دانند. این کشور‌ها نگرانند تعهدشان به کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای بر روی توسعه اقتصادی آن‌ها اثر نا‌مطلوبی داشته باشد.

مذاکرات در دوربان بر سر پیش‌نویس ارائه شده توسط آفریقای جنوبی ادامه دارند. بر این اساس کشورهای تولید‌کننده گازهای گلخانه‌ای بر اجرایی کردن تصمیمات این اجلاس تا سال ۲۰۲۰ توافق خواهند کرد.

کشورهایی که هم اکنون با بیشتر مشکلات تغییرات اقلیمی روبرو هستند می‌گویند این سقف زمانی بسیار دیر است و عدم تعهد‌آور بودن این توافق‌نامه در بهبود شرایط جوی جهان موثر نخواهد بود.

پیش‌تر چین خواستار تمدید پیمان کیوتو شد. آمریکا نیز موافقت با هر پیمان جدید را منوط به متعهد شدن چین کرد.

بر اساس پیمان کیوتو کشورهای صنعتی، غیر از آمریکا که این پیمان را امضا نکرده است، موظف شدند تولید گازهای گلخانه‌ای خود را کاهش دهند. در مقابل برای کشورهای در حال توسعه چنین تعهدی در نظر گرفته نشده است. به این ترتیب چین از این قاعده مستثنی شده است.

بر اساس پیمان کیوتو‎ کشورهای در حال توسعه می‌توانند بر پیشرفت اقتصادی خود تمرکز کنند و درصورت تمایل در حفاظت از ‌‌‌‌شرایط اقلیمی کر‌ه‌زمین سهیم باشد. درست به همین علت است که کشورهای صنعتی مانند آمریکا، روسیه و کانادا حاضر نیستند با تمدید پیمان کیوتو موافقت کنند.

این کشور‌ها معتقدند که کشورهای درحال توسعه مانند چین و هند نیز در حال حاضر سالانه حجم انبوهی گاز ‌دی‌اکسید کربن تولید می‌کنند و در نتیجه توافق در مورد یک پیمان جدید، بدون مشارکت آن‌ها ممکن نیست.

آمریکا، چین و هند بییش‌ترین سهم را در تولید گازهای گلخانه‌ای دارند. به همین دلیل موافقت این کشور‌ها با هر توافقنامه‌ای برای اجرای موثر مصوبات آن اهمیت تعیین‌کننده دارد.

MI/DK