ایران و هند توافق کردند ۴۵ درصد پول فروش نفت ایران به هند با واحد پول روپیه پرداخت شود.

به گزارش خبرگزاری‌های ایران هیاتی ۷۰ نفره از تاجران هندی که سفیر هند در ایران، دبیرکل وزارت بازرگانی و رییس فدراسیون صادرات هند نیز آنان را همراهی می‌کنند روز شنبه در گردهمایی اتاق تهران با همتایبان ایرانی خود دیدار کردند.

احمد سبحانی، مدیرکل غرب آسیا وزارت امور خارجه ایران در این گردهم‌آیی اعلام کرد: «طبق توافقات صورت گرفته میان دولت‌های دو کشور، مبادلات تجاری میان ایران و هند از این پس با روپیه انجام می‌شود.»

رفیق احمد رییس فدارسیون صادرات هند، توافق دو کشور ایران و هند برای پرداخت ۴۵ درصد پول نفت به روپیه را در راستای "قابل اعتماد دانستن شریک تجاری ایران با وجود اعمال تحریم‌ها علیه ایران" خوانده است.

دو بانک پارسیان ایران و UCO بانک هند نیز توافق کردند در زمینه پرداخت ۴۵ درصد پول نفت ایران به روپیه همکاری داشته باشند.

بنا بر گزارش‌ها در این گردهمایی "سریواستاوا" سفیر هند درایران نیز گفت: «کشور هند، اقلام مختلفی را از ایران وارد می‌کند و موازنه تجاری دو کشور به نفع ایران است. باید تلاش کنیم حجم صادرات کالا به ایران را نیز افزایش دهیم.»

سفیر هند در ایران در بخش دیگری از سخنان خود به تحصیل حدود ۷ هزار دانشجوی ایرانی در هند اشاره کرده و گفته است سالانه حدود ۴۰ هزار ویزا از سوی هند برای ایرانیان صادر می‌شود.

"ترکمانچای ارزی" بین ایران و چین

در همین‌حال سایت "بازتاب امروز"، که به اصول‌گرایان میانه‌رو نزدیک است روز شنبه ۲۰ اسفند از یک قرارداد ارزی بین ایران و چین خبر داده که به گفته این وبسایت خبری، یکی از زیان‌بارترین قراردادهای اقتصادی در تاریخ ۳۴ ساله جمهوری اسلامی است.

در این گزارش با عنوان "افشای ترکمانچای ارزی، یارانه دو سال ۷۰ میلیون ایرانی کجا رفت" به جزئیات این "قرارداد عجیب و بی‌سابقه در تاریخ بانکی جهان" پرداخته شده است. این قرارداد گویا سه سال قبل میان دو کشور امضا شده است.

طبق این قرارداد، دولت ایران درآمد حاصل از فروش نفت را نزد دولت چین در اختیار این کشور می‌گذارد تا به عنوان پشتوانه ال سی‌های خرید کالای چینی برای ایران استفاده گردد. دولت چین علاوه بر آن‌که پول خرید نفت ایران را نزد خود نگه می‌دارد، مدیریت این پول را نیز به عهده دارد و می‌تواند خود این پول را به ارزهای مختلف تبدیل کند.

بنا بر این گزارش یکی از نکات تاسف بار این قرارداد، نداشتن هیچ‌گونه تعهد دولت چین درباره نتیجه اقدامات خود است و اگر به خاطر اشتباه سهوی یا عمدی دولت چین بخشی از سود یا اصل پول ایران با نوسانات نرخ‌های ارز از بین برود، مسئولیت آن بر عهده ایران است.

طبق این گزارش، ترکمانچای بودن این قرارداد به همین‌جا ختم نشده، چرا که بر اساس سایر مفاد قرارداد دولت چین برای افتتاح ال‌سی یا فروش نسیه کالا به ایران، در حالی که پول نقد ایران به عنوان پشتوانه در اختیار آن است، اقدام به دریافت بیمه از ایران می‌کند که امری عجیب و کم سابقه در بانکداری جهان است.

دریافت بیمه از ایران در چنین قراردادی را به این معنا است که فروشنده در حالی‌که مبلغی بسیار بیشتر از پول کالا به صورت نقد در اختیار دارد، اقدام به کشیدن درصد قابل توجهی بر روی مبلغ کالا به عنوان حق بیمه یا هزینه ریسک کرده که این مبلغ در سال‌های قبل ۴ درصد بوده و احتمالا در شرایط فعلی به دو برابر این رقم افزایش یافته است که در مقیاس کلی میلیاردها دلار می‌شود.

براساس گزارش سایت بازتاب امروز، «محور سوم این قرارداد ترکمانچای، عدم استفاده کامل ایران از انبوه سرمایه کشور است که نزد چین سرمایه‌گذاری شده است و گفته می‌شود این رقم در حال حاضر از مرز ۲۵ میلیارد دلار گذشته است.»

در ادامه گزارش بازتاب امروز آمده است: «برای مشخص شدن ابعاد زیان کشور از محل این قرارداد، تنها به ذکر این نکته بسنده می‌کنیم که اگر این مبلغ هنگفت به جای سپرده گذاری نزد برادران چینی به خرید طلا اختصاص یافته بود، طی این مدت ارزش آن چندین برابر شده بود و علاوه بر آنکه اصل ۲۵ میلیارد دلار موجود بود، حدود ۵۰ میلیارد دلار دیگر که یارانه دو سال مردم است، سود عاید ایران شده بود.»

HK/MM