در روز جهانی توانخواهان پای صحبت محسن مریانی سرپرست انجمن همیاری نابینایان و کمبینایان ایرانی در برونمرز نشستهایم.
تبلیغات
سازمان ملل متحد پس از اینکه از سال ۱۹۸۲ یک دهه را ویژه توانخواهان اعلام کرد در پایان آن دهه امروز یعنی روز ۳ دسامبر را "روز جهانی توانخواهان" نامید.
به این مناسبت همکار ما اسکندر آبادی پای صحبت همسرنوشتاش محسن مریانی سرپرست انجمن همیاری نابینایان و کمبینایان ایرانی که در آلمان به ثبت رسیده نشسته است:
دویچه وله: انگیزه شما از گشایش چنین انجمنی چه بود؟
محسن مریانی: تابستان سال ۲۰۱۵ یکی از دوستان نابینای ما یک مهمانی برپا کرد و اداره آن را به همسرنوشتیها یعنی نابینایان و کمبینایان سپرد. همین انگیزهای شد که یک انجمن همیاری برای تبادل مهارتها و آگاهیهای هرکداممان درست کنیم. از همان روز به بعد پیامهایی رد و بدل کردیم، از مهارتها و نارساییها گفتیم و هر نابینا و کمبینایی را سراغ داشتیم از سراسر جهان خبر کردیم و یک سال پس از آن هیأت موسسانی در فرانکفورت تشکیل شد و اساسنامهای تصویب کردیم و سیر ثبت انجمن را در آلمان آغاز کردیم.
پس از نُه ماه انجمن ما با ویژگی عامالمنفعه در دادگاه فرانکفورت به ثبت رسید.
هدف اصلی چه بود و چیست؟
نخست اینکه پیوندی میان نابینایان و کمبینایان ایرانی برونمرز پدید بیاوریم و بعد برای انتقال تجربیاتمان با همسرنوشتهایمان در ایران هم ارتباط بگیریم. از آنجا که در اروپا و آمریکا پیشینه انجمنهای نابینایی بیش از ۱۴۰ تا ۱۵۰ سال است، میخواستیم از این جلوگیری شود که در کشور ما اینجور کارها را از صفر آغاز کنند.
علاقهمندان ما البته میتوانند به سایت ما www.vibs-ev.com نگاهی بیندازند. نام سایت ما علامت اختصاری نام انجمن به آلمانی است.
اعضای انجمن از عادی تا هیأت مدیره همه نابینا هستند و هیأت مدیره در مجمع عمومی که سالی یک بار تشکیل میشود، مشخص یا تأیید میشوند.
میدانیم که انجمن در مشاوره روانشناسی و اداری و برآورد مشکلات نابینایان کمکهای ارزندهای کرده است. در زمینه پیوند نابینایان و کمبینایان برونمرز و ایران چه کردهاید؟
دو سال پیش یک گروه در واتسآپ درست کردیم به نام "مجله ویبس" که هم اکنون حدود ۲۰۰ عضو دارد. یک "اتاق فکر" هم داریم که برای هر هفته موضوعی را مشخص میکند که میتواند برای نابینایان ایران و برونمرز جالب باشد. گاه از کارشناسی هم دعوت میکنیم که بحثها را هدایت کند. شاید سخت تصور کنید که چه بحثهای روشنگرانهای در این مدت مطرح شدهاند: "زیبایی از دید نابینایان"، "زندگی من در پنج دقیقه"، "نابینایان در ادبیات و فیلم"، "پیشرفتهای فنی و پزشکی برای درمان نابینایی" و جز اینها.
این بحثها و تبادل آگاهیها از شنبه تا سهشنبه انجام میشوند، روز چهارشنبه به "فوت و فن" و پاسخ پرسشهای تکنیکی و غیر آن اختصاص دارد که خود اعضا به همدیگر پاسخ میدهند و آخر هفته ایران یعنی پنجشنبه و جمعه هم بحثهای آزاد و ترانه و خاطره و سرگرمی است.
نتیجه ماندگار کاربردی هم از این گروه گرفتهاید؟
بسیار زیاد. برای نمونه بحثهای هفتگی ما انگیزهای شد برای تشکیل چند گروه مستقل همیاری مثل "گروه گردآوری کتابخانه نت برای نابینایان" یا "گروه مددکاران نابینا"، "دورههای مشاوره همسانی" و مانند آن. به طور کلی تأکید کنم که با تشکیل انجمن ما همه با شگفتی دریافتیم که چه استعدادهای نهفتهای در ایران و دیگر کشورها در میان نابینایان هست که جمعشان به بالا بردن آگاهی همگانی در این طیف کمک بزرگی میکند.
همه فعالیتهای انجمن از راه این گروه واتسآپ صورت میگیرد؟
خیر. انجمن به کمک کارشناسان عضو "دورهها و درسهای خودشناسی" دارد، کلاسهای زبان آلمانی، انگلیسی و فرانسوی داریم و چند دوره آموزش فنی مثل فراگیری آیفون و ویندوز هم داشتهایم که همه رایگاناند.
آیا از این فعالیتها خرسند هستید یا طرحهای دیگری هم برای آینده دارید؟
از پیوند این همه همسرنوشت در ایران و برونمرز بسیار خوشحالیم ولی میخواهیم که امکان فنی مثلا تشکیل یک اتاق مجازی فراهم شود که بتوانیم هر چند وقت یک بار میزگردی با شرکت کارشناسانی تشکیل بدهیم که محدودیت تعداد نداشته باشد و همه بتوانیم دستکم مجازی دور هم جمع شویم و گفتگو کنیم.
توانخواهانی با تواناییهای فوقالعاده
نخبگان علمی، هنری یا ورزشی که معلولیت مادرزادی داشته یا در سانحه و بیماری توانخواه شدهاند، سرشت پویای انسان در برابر دشواریها را ترسیم میکنند. سرمشقی برای میلیونها فرد سالم که در برابر مشکلات تسلیم میشوند.
عکس: picture-alliance/dpa/D. Rovera/Frida Kahlo Museum
استفان هاوکینگ
دانشمند علوم فیزیک، کیهانشناسی و نجوم به خاطر عارضه اسکلروز جانبی امفوتروبیک (Amyotrophe Lateralsklerose) از سر تا پا فلج است. استفان هاوکینگ به کمک یک رایانه بسیار پیشرفته با جهان پیرامون ارتباط دارد و صندلی چرخدارش با تکان سر و چشم حرکت میدهد. اعتبار و وجهه استفان هاوکینگ باعث شد بیماری ALS بیشتر در جهان شناخته شود.
عکس: AP
جان ناش
جان ناش ریاضیدان آمریکایی و استاد دانشگاه پرینستون به پارانویای حاد مبتلا بود. صداهایی غیرواقعی را میشنید و از خطراتی موهوم میترسید اما به مرور توانست هذیانها و توهمهای ذهناش را مدیریت کند. او در سال ۱۹۹۴ جایزه نوبل اقتصاد را دریافت کرد و در سال ۲۰۱۵ در تصادف تاکسی درگذشت. زندگی او در فیلم سینمایی "ذهن زیبا" و مستند "جنون درخشان" به تصویر کشیده شده است.
عکس: picture alliance/ZUMA Press
نیک ویجیک
بنیانگذار سازمان "life without lambs" در سال ۱۹۸۲ بدون دست و پا به دنیا آمد. در کودکی خشونت و تبعیض سنگینی را تحمل میکرد و تا آستانه خودکشی پیش رفت. او اینک سفیر روحیهبخشی به توانخواهان دنیاست. به سراسر جهان سفر میکند تا معلولان را به حق طلبی و حضور در اجتماع برانگیزد. ویجیک که چند کتاب نوشته و میهمان بسیاری شبکههای تلویزیونی بوده در فیلم کوتاهی به نام چرخش پروانه نیز ایفای نقش کرده است.
عکس: imago
فریدا کاهلو
پای راست نقاش سورئالیست مکزیکی به خاطر ابتلا به فلج اطفال معلول بود. او در ۱۸ سالگی نیز پس از تصادف اتوبوس از ناحیه سینه، شانه، کمر ، لگن و پا دچار شکستگی و آسیب بدنی جدی شد. بیشتر عمر فریدا کاهلو به خاطر دردهای جسمی در رختخواب سپری شد اما او معروفترین نقاش زمان خودش و از اسطورههای قرن بیستم محسوب میشود.
عکس: picture-alliance/dpa/D. Rovera/Frida Kahlo Museum
آندریا بوچلی
چشم موسیقیدان، ترانه سرا و خواننده تنور ایتالیایی از بدو تولد کم سو بود اما به خاطر ضربهای حین بازی فوتبال، برای همیشه در ۱۲ سالگی نابینا شد. او از شش سالگی پیانو میزد و پس از نابینایی همه انرژی و استعدادش را روی موسیقی گذاشت و همزمان حقوق خواند. ۸۰ میلیون صفحه و سیدی تا کنون از او فروش رفته و دهها جایزه بینالمللی دریافت کرده است. در دریای آدریاتیک، حتی ساحلی را به نام او کردهاند.
عکس: Getty Images/S.Legato
الکس زاناردی
قهرمان اتومبیلرانی جهان در سالهای دهه ۹۰ میلادی در یک سانحه هر دو پایش را از دست داد. سه سال بعد اما با پاهای مصنوعی به مسابقات اتومبیلرانی برگشت و برنده چهار مسابقه اتومبیلرانی شد. او در سال ۲۰۰۷ از شرکت در این مسابقات کناره گرفت، سه چرخه مخصوصی طراحی کرد و سه مدال طلا در بازیهای پارالمپیک به دست آورد.
عکس: Getty Images/A.Caparros
ری چارلز
فرزند خانوادهای تنگذست که در هفت سالگی نابینا و در ۱۵ سالگی یتیم شد. او مکتب سول را بنیان گذاشت که واكنشی است آرام و لطيف در برابر موسيقی معمولا پر سروصدای راك و جاز. ری چارلز که از بانيان جنبش موسيقي سياهپوستان آمريكا شمرده میشود ۹ جایزه گرمی را ربود.
عکس: BERTRAND GUAY/AFP/Getty Images
مایکل فوکس
ستاره فیلم کمدی- علمی "بازگشت به آینده" در سال ۱۹۹۱ و در اوج موفقیت و شهرت به پارکینسون مبتلا شد. او گرچه در آغاز دچار افسردگی شد و به الکل پناه برد اما سپس بنیادی برای پژوهش در بیماری پارکینسون بنا گذاشت و ۲۳۳ میلیون دلار کمک مالی جمع کرد. حالا او پس از ۲۷ سال ابتلا به این بیماری که بسیار هم پیشرفته شده، وقت خودش را صرف کمک به افراد مبتلا به پارکینسون میکند.
عکس: Getty Images/Elsa
هلن کلر
نویسنده و کنشگر مدنی آمریکایی که از ۱۸ ماهگی نابینا و ناشنوا شد و لبخوانی را از طریق لمس دهان و گلوی گوینده فرا گرفت. او مدافع حقوق زنان. گرفتن حق رای برای آنها و جزو نخستین توانخواهان نابینا و ناشنوا بود که از دانشگاه فارغ التحصیل شد.
عکس: Getty Images
خورخه لوئیس بورخس
نویسنده آرژانتینی که از کودکی چشمی کمسو داشت در ۵۵ سالگی به طور کامل نابینا شد. برخی منتقدان ادبی او را مهمترین نویسنده قرن بیستم خواندهاند و برخی او را پدر داستاننویسی آمریکایی لاتین میدانند. نثر هزارتو و تخیلی بورخس هم ساده است و هم فاخر. او هیچوقت رمان ننوشت و با داستانهای کوتاهش شناخته میشود. جایی نوشته است من همیشه تصور کردهام که بهشت جایی شبیه یک کتابخانه است.