یهودیان در این عید میوه‌هایی می‌خورند که نامشان در تورات آمده است. توبی شاوعوت در تقویم آیین یهود جشن نوزایی درختان است. یهودیان در کتاب مقدس تا سه سال از خوردن میوه درختانی که به تازگی کاشته‌اند،‌ نهی شده‌اند. یک دهم میوه سال چهارم نیز باید به معبد اختصاص یابد. توبی‌شاوعوت به منظور پرداخت عُشر، روز تولد درختان نام‌گذاری شده و در سال‌های اخیر با حفاظت از محیط زیست و درختکاری نیز پیوند خورده است.

جشنی است که برای نجات یهودیان ایران در زمان شاه اخشورش (خشایارشاه) از دست هامان برگزار می‌شود. در این روز مشروب نوشیده می‌شود و برخی لباس کارناوال به تن می‌کنند و هنگامی که خاخام‌ها در کنیسه نام ‌هامان می‌آورند حضار "گراگر" را می‌چرخانند تا نام هامان در هیاهوی طنین آن گم شود.

پسح یا فصح معادل عید پاک مسیحیان یکی از سه عید بزرگ یهودیان که به "فطیر" هم معروف است، عید آزادی قوم یهود از قید فرعون‌های مصر است. عید پسح با مراسمی پرشکوه و نیایش‌ها و آوازهای مذهبی هم‌راه است و خوراکی‌های ویژه دارد. یهودیان ارتدکس کنار دیوار ندبه می‌روند، آنها همچنین تمام وسائل آشپزخانه خود را نیز تمیز می‌کنند. پسح به مدت یک هفته یا هشت روز ادامه دارد.

لاگ بااومر به معنی روز سی و سوم اومر بین عیدهای "پسح" و "شاووعوت" است و یادآور شورش یهودیان به رهبری شمعون بارکوخبا علیه امپراتوری روم است. در این روز فرخنده مردم به دامن سبزه و صحرا می‌روند و آتش برپا می‌کنند.

شاووعوت روزی است که تورات از طرف خدا به بنی اسرائیل در کوه سینا (که شامل ده فرمان هم می‌شود) نازل شد. جشن شاووعوت ۵۰ روز پس از عید پسح برگزار می‌شود. شاووعوت جشن برداشت گندم در اسرائیل نیز هست. در دوران باستان، فصل برداشت با برداشت جو در عید پسح آغاز و با برداشت گندم در شاووعوت به پایان می‌رسید. کار کردن در روز شاووعوت گناه است.

یکی از جشن‌های کوچک یهودی است و در اسرائیل همان مقام روز والنتاین را دارد. در این روز جشن‌های عروسی برپا می‌شود و عاشقان به هم هدیه می‌دهند. برپایه میشنا، توبآو یک جشن پر از شادمانی در روزگاران پرستش‌گاه اورشلیم و در ارتباط با خوشه‌چینی بوده‌است. دراین روز دختران باکره اورشلیم، با پوشیدن لباس‌های سپید قرض‌گرفته شده در کنار هم جمع میشدند و به پایکوبی می‌پرداختند.

در روز اول و دوم ماه عبری تیشری واقع می‌شود و عیدی است که نمود شروع سال یهودی است. این عید بنا به معانی مختلفی که به آن داده شده به نام‌های "روز داوری"، "روز یادبود" یا "روز نواختن شوفار" نیز معروف است.

روز بخشایش گناهان به نام روز آمرزش نیز شناخته می‌شود. یوم‌کیپور، مهم‌ترین جشن مذهبی یهودیان و مقدس‌ترین روز در گاه‌شماری عبری است. در روز یوم‌ کیپور، حضرت موسی با الواح الهی از کوه سینا بازگشت. بر اساس میشنا، روزه گرفتن در یوم‌ کیپور واجب است.

سوکُّوت یا جشن سایه‌بان‌ها بنابر روایت کتاب مقدس، پانزدهم ماه عبری تیشری هرسال آغاز جشن یهودیان است. کلمهٔ سوکوت جمع کلمهٔ عبری "سوکا" به معنی سایه‌بان است. سوکا جشنی است به مناسبت خروج بنی اسرائیل از مصر و به معنای بیرون آمدن از زندان بندگی به زیر سایه نجات و رهایی است. این جشن هفت روز ادامه دارد.

یکی‌از جشن‌های یهودی است و بلافاصله با پایان جشن سوکوت برگزار و در پایان یکسال کامل از قرائت تورات صورت می‌گیرد. دراین روز یهودیان با تلاوت بخش‌های پایانی عهد قدیم یک دور ختم کامل قرائت تورات در طول یکسال را جشن می‌گیرند.

عید اخلاص یکی از جشن‌های باستانی یهودیان است. این جشن هشت‌ روزه ‌ یادآور یکی از معجزات قدسی در تاریخ یهود است که بر پایه آن، تنها چراغ باقی‌مانده در نیایشگاه مکابیون در زمان جنگ با یونانیان، در حالی که تنها برای یک روز روغن داشته، به مدت هشت روز، روشن مانده است.

روز شنبه یا شابات در کیش یهود حالت یک عید را دارد که روز هفتم هفته است. شبات قبل از غروب خورشید روز جمعه با روشن کردن شمع و قرائت قیدوش بر روی ظرف شراب شروع می‌شود. شبات در شب روز شنبه به پایان می‌رسد و پایان آن توسط دعای هودالا است. در شبات قرائت تورات، اضافه کردن مصاف به عبادت روزانه، صرف سه وعده غذای مفصل انجام می‌شود و از کارهایی که طبق شریعت یهود ممنوع است خودداری می‌گردد.