با توجه به جنگ بالکان و فروپاشی یوگسلاوی سابق، این کشور که دور مقدماتی را با موفقیت پشت سر گذاشته بود، از حضور در دور نهایی جام ملت‌های اروپا ۱۹۹۲ محروم ماند. جای یوگسلاوی را در این پیکارها دانمارک گرفت.

بازیکنان دانمارک که با خیال خوش و آسودگی خاطر ایام مرخصی را می‌گذراندند و شمار زیادی از آنان در سواحل سرگرم استراحت بودند، از طرف فدراسیون فوتبال کشورشان بسیج شدند که چمدان‌های خود را بسته و راهی میدان نبرد شوند.

تیم ملی دانمارک که برخلاف تیم‌های دیگر، فرصت چندانی برای تدارکات، آماده‌سازی و انجام دیدارهای آزمایشی نداشت، بی‌غل‌وغش قدم به میدان گذاشت. دانمارکی‌ها با کمی بخت و اقبال و پس از موفقیت‌های دور از انتظار در مرحله گروهی توانستند پس از تیم میزبان، سوئد در مکان دوم جدول جای گیرند و به نیمه‌نهایی صعود کنند.

در دیگر گروه، تیم‌های هلند و آلمان به ترتیب رده‌های اول و دوم را به خود اختصاص دادند و به صف چهار تیم حاضر در نیمه‌نهایی پیوستند. تیم ملی آلمان در دیداری تنگاتنگ توانست با نتیجه ۳ بر ۲ از سد میزبان خود سوئد بگذرد و به فینال راه یابد.

در دیگر دیدار نیمه‌نهایی هلند و دانمارک به مصاف هم رفتند که اولی مدعی و مدافع قهرمانی بود و دومی، تیمی که از شکست واهمه نداشت. بازیکنان دانمارک که هیچ گونه فشاری بر خود حس نمی‌کردند، در نهایت هلند را در ضربات پنالتی شکست دادند و راهی دیدار پایانی شدند.

در فینال مسابقات ۱۹۹۲، دانمارک توانست تیم ملی فوتبال آلمان را که دو سال پیش از آن قهرمان جهان شده بود، ۲ بر صفر شکست دهد و جام را به خانه‌ی خود ببرد. در آن دوره، انتظار همه چیز می‌رفت، جز قرار گرفتن دانمارکی‌ها در نوک قله فوتبال اروپا.