روز سه‌شنبه (۸ آوریل / ۱۹ فروردین)، در حالی که مذاکرات هسته‌ای میان نمایندگان ایران، اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل و آلمان در جریان بود، جان کری، وزیر خارجه ایالات متحده در جمع سناتورهای عضو کمیسیون روابط خارجی مجلس سنا حضور یافت و به پرسش‌های آنان پیرامون سیاست خارجی آمریکا پاسخ داد.
در این نشست بیش از هر چیز بحران اوکراین مطرح بود، اما به برنامه‌ی هسته‌ای ایران نیز پرداخته شد. کری اظهار داشت که اگر جمهوری اسلامی غنی‌سازی اورانیوم را به آن شکل که پیش از توافق موقت در ژنو انجام می‌داد، ادامه دهد، طی دو ماه "در آستانه‌ی هسته‌ای شدن" قرار می‌گیرد و قادر به تولید جنگ‌افزار هسته‌ای خواهد بود.

سناتور رابرت منندز (Robert Menendez)، رئیس کمیسیون روابط خارجی مجلس سنا ضمن "نگران‌کننده" خواندن تاسیات هسته‌ای اراک گفت: «در حالی که ما اینجا حرف می‌زنیم، آنها (ایران) به پژوهش و توسعه‌ی توان هسته‌ای خود ادامه می‌دهند.»

کری در جمع سناتورها تاکید کرد که هدف اصلی مذاکرات هسته‌ای با ایران این است که این کشور توان ساخت جنگ‌افزار هسته‌ای نداشته باشد. او گفت، زیاد خوش‌بین نیست که این مذاکرات نتیجه‌ی‌ مطلوب بدهند، اما «مذاکرات جدی هستند.»
وزیر خارجه آمریکا در جمع سناتورها همچنین تاکید کرد، آمریکا حاضر است که نه تنها در رابطه با برنامه‌ی هسته‌ای، بلکه به دلیل نقض حقوق بشر و پشتیبانی از تروریسم، تحریم‌ها علیه ایران را از سر بگیرد.

خوش‌بینی‌ طرفین

بر خلاف کری، اظهارات نمایندگان ایران و گروه پنج بعلاوه‌ی یک پیش از آغاز مذاکرات با خوش‌بینی همراه بود و بسیاری این احتمال را می‌دادند که زمینه برای رسیدن به توافق مناسب است.

محمد جواد ظریف، وزیر خارجه ایران که مشترکا با کاترین اشتون، هماهنگ‌کننده‌ی سیاست خارجی اتحادیه اروپا ریاست نشست وین را به عهده‌ داده، تاکید کرده بود که "نشانه‌هایی از تفاهمی که حقوق ملت ایران را محترم بشمارد" وجود دارد.

یک مقام رسمی آمریکایی که نامش فاش نشد گفته بود، کاملا متقاعد شده که طرفین می‌توانند به توافق برسند و نگارش متن نهایی توافقنامه‌ی درازمدت را که قرار است در ماه مه قطعی شود، آغاز کنند.

او در عین حال هشدار داده بود: «البته توافق واقعی آن چیزی نیست که روی کاغذ نوشته می‌شود بلکه اقداماتی است که ایران باید انجام دهد و برخی از آنها هم بسیار مشکل هستند.»

یک عضو دیگر تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران نیز گفته بود که «بهتر است هر چه سریع‌تر وارد نگارش متن شویم، چرا که به این شکل اختلاف نظرها و دیدگاه‌ها به طور جدی خود را نشان می‌دهد.»

کاترین اشتون هم همکاری دوجانبه و نشست‌ها و مذاکراتی را که تاکنون صورت گرفته‌اند مثبت ارزیابی کرده است.