به خاطر جایگاهی که ویندوز در زندگی ما باز کرده است، مسئولیت شرکت مایکروسافت بسیار سنگین است. زمانی که به پرداختن به خطاها و دشواری های کار با ویندوز می‌گذرد، قابل محاسبه نیست.

آغاز داستان

از زمانی که بیل گیتس، پدر ویندوز با چند نفر دیگر در نوامبر ۱۹۸۵ اولین ویرایش ویندوز Windows 1.01 را ارائه دادند، تاکنون راهی دراز پیموده شده است. در آن زمان ویندوز یک سیستم عامل مستقل نبود و بر روی سیستم عامل DOS سوار می‌شد و به کاربر امکان استفاده گرافیکی از رایانه را می‌داد. برای راه انداختن ویندوز 1.1 تنها نیاز به CPU 8088 بود که با 4,77 MHz کار می‌کرد، ۲۵۶ کیلو بایت حافظه و بدون نیاز به دیسک سخت. تمام سیستم با یک فلاپی کار می‌کرد.

در آن سالها ویندوز درمحیط های کاری و حرفه ای جایگاهی نداشت و سیستم عامل Unix، اپل و رایانه های بزرگ در آنجا حاکم بودند. نمی‌شد در محیط کاری به سیستم عاملی چون ویندوز اعتماد کرد که نه ثبات داشت و نه برای آن نرم افزار جدی وجود داشت. شباهت ظاهری میان ویندوز و سیستم عامل اپل نیز انتقاد و تمسخر فراوانی را برای بیل گیتس به دنبال داشت.

سیر تکاملی

نخستین ویرایش ویندوز که برای کار حرفه ای جدی گرفته شد، ویندوز NT بود که در سال ۱۹۸۸ کار طراحی آن با ۸ نفر آغاز شد. NT کوتاه شده N-10 است که کد پروژه این ویرایش ویندوز بود که البته بسیاری به اشتباه آن را کوتاه شده New Technology می‌دانند. البته ویندوز NT تا سال ۱۹۹۳ و تا ویرایش 3.1 زمان نیاز داشت تا به ثبات کافی برسد و بتواند برای خود در محیط کار حرفه ای جایی باز کند.از این زمان به بعد ویندوز NT برای کار حرفه ای و ویندوز 95 (و به دنبال آن 98) برای کاربران خانگی موازی هم پیش رفتند. برای ویندوز خانگی پس از 98، 98SE و سپس ویندوز Millenium Edition (ME) ارائه شدند.

"ویندوز خانگی" البته این را نیز تداعی می‌کرد که چندان جدی و قابل اعتماد نیست ولی برای کار شخصی کافی است. مفهوم این سخنان که آن روزها بیان می‌شدند، این بود که اگر در میان کار رایانه شما ایستاد و کار چند ساعت شما از میان رفت، چندان هم مهم نیست.

اگر کاربران خانگی راه دیگری نداشتند و مجبور بودند چنین چیزی را بپذیرند، مایکروسافت با شرکت ها نمی توانست این گونه رفتار کند. به ویژه که در آنجا با رایانه های بزرگ چون IBM 370، VAX و انواع رایانه های با سیستم عامل Unix و Linux روبرو بود که این آخری یعنی Linux، جوان و تازه از راه رسیده بود ولی با استفاده از پایه Unix و اندیشه "کد باز" هم از ثبات حرفه ای Unix استفاده می‌برد و هم از حمایت هزاران نفر طراح از سراسر جهان. از این رو به ثبات و امنیت ویندوز NT و 2000 (که پس از NT ارائه شد) اهمیت زیادی داده می‌شد.

سرانجام دو مسیر ویندوز 2000 و ME در سال 2001 به هم رسیده و در ویندوز XP متحد شدند که قرار شد هم مورد استفاده کاربران خانگی قرار گیرد وهم شرکت ها و اداره ها.

انبوهی از خطاها

این ویرایش ویندوز که شاید تاکنون موفق ترین آنها باشد، در زمان انتشار دارای ۲۸۰۰۰ خطای شناخته و ثبت شده (Bug) بود. آیا برای شما قابل تصور است که تلویزیونی بخرید که به عنوان نمونه در دفتر راهنمای آن نوشته شده باشد: اگر تلویزیون شما در زمان کار ناگهان خاموش شد، خیالتان راحت باشد که دارای اشکال فنی نیست. اگر بعضی وقت ها کانال عوض نکرد و یا هر وقت دلش خواست کانال را عوض کرد، آن را خاموش کنید و دوباره روشن کنید و اشکال برطرف می‌شود. آیا شما چنین چیزی را می‌پذیرید؟ در مورد تلویزیون، ماشین و یخچال حتما نه. در مورد ویندوز، آن را پذیرفته اید و چاره دیگری هم ندارید.

ویندوز بدون رقیب جدی است و انحصار بازار را در دست دارد و از همین روست که می‌تواند کالایی باشد با ۲۸۰۰۰ خطای شناخته شده در ابتدای ورود به بازار و با این وجود مایکروسافت تصمیم بگیرد که آن را به بازار بفرستد و بتواند در سال نخست ارائه آن ۶۷ میلیون نسخه نیز بفروشد.

از ویستا به ۷

ویندوز ویستا که اکنون ۵ سال است به عنوان جانشین XP ارائه شده، هر چند که در میان کاربران خانگی محبوبیت داشت، نتوانست آن موفقیت XP را در میان کاربران حرفه ای جلب کند. ویندوز ویستا ظاهر زیبایی دارد، محیط گرافیکی از نمود های ۳ بعدی استفاده می‌کند و برای بازی مناسب است. از این روست که کاربران خانگی از آن استقبال کردند. بیل گیتس در سال ۲۰۰۷ اعلام کرد که هزینه طراحی و تولید آن بیش از ۶ میلیارد دلار بوده است.

اکنون ویندوز ۷ آخرین ویرایش ارائه شده است که از چند هفته پیش در بازار به فروش می‌رسد. ویندوز ۷ از فناوری جدید قابل توجهی برخوردار نیست و بسیاری آن را "سرویس پک" ویستا می‌دانند که البته به جا نیست.

برای طراحی این سیستم عامل ۳۰۰۰ نفر کار کرده اند و از جمله سرعت و امنیت آن را بالا برده اند. البته این ویندوز چنان نیاز به سخت افزار دارد که شاید رایانه یک ساله شما برای آن کهنه باشد. اگر ویندوز 3.1 به ۲۵۶ کیلو بایت راضی بود، ویندوز ۷ دو گیگا بایت می‌خواهد. اگر CPU شما با 4,77 Mhz با ویندوز 3.1 راحت کار می‌کرد، اکنون CPU شما با 3 GHz به شدت داغ خواهد شد؛ به ویژه آنگاه که با آن کارهای پیچیده گرافیکی، بازی و یا تماشا یا طراحی ویدئویی انجام دهید.

MT/RN