پایگاه اینترنتی "استاندارد" اتریش داستان زنی مسلمان در هند را نقل می‌کند که در سن ۳۵ سالگی با یک اس‌ام‌اس، تنها در یک لحظه مطلقه شده است؛ آن هم در جامعه‌ای که طلاق برای زن، صرف نظر از گرایش مذهبی او، یک ننگ اجتماعی محسوب می‌شود.

همسر این زن در طول ۱۵ سال زندگی مشترک او را کتک می‌زده و تحقیر می‌کرده است. این مرد، به عنوان نمونه، در حالی که استفاده از روش‌های پیشگیری از بارداری را "غیر اسلامی" می‌دانسته، زن خود را بارها به سقط جنین وادار کرده است. رسانه‌های هندی به نقل از این زن می‌نویسند: «همسرم هرگاه حس می‌کرد، مرتکب اشتباه شده‌ام، به طلاق تهدیدم می‌کرد».

این زن حال اجازه ندارد با دو پسر خود حتی تلفنی صحبت کند. همسر سابقش هم با دفاع از طلاق، به تأکید می‌گوید که «شریعت چنین مجوزی به او داده است». این زن به دادگاه عالی هند شکایت برده است.

قانون طلاق در هند به مردان مسلمان اختیار می‌دهد با سه بار تکرار واژه "طلاق" از زنان خود جدا شوند. مردان حتی لازم نیست این سه کلمه را شخصا به همسرشان بگویند؛ نوشتن اس‌ام‌اسی حاوی این سه کلمه یا تکرار کلمه پشت تلفن هم کفایت می‌کند. چنین طلاقی قانونی است و زنان هم حق اعتراض ندارند.

حمایت غیر منتظره

موضع‌گیری نخست‌وزیر هند درباره لزوم مقابله با "طلاق سه کلمه‌ای" به بحث‌های ماه‌های اخیر درباره لزوم حمایت از حقوق زنان مسلمان دامن زده است. نارندرا مودی ناسیونالیست که خود بودایی سفت و سختی است، از حق زنان مسلمان حمایت کرده است.

مودی می‌پرسد: «آیا باید اجازه دهیم که حق خواهران مسلمانمان پایمال شود، فقط به صرف این‌که کسی سه بار پشت تلفن می‌گوید طلاق؟» مودی با این سخن در واقع بر لزوم رعایت حقوق اقلیت‌ها و زنان و نقش دولت سکولار در بزنگاه‌های اجتماعی تأکید کرده است.

روحانیان مسلمان در هند اصلاح قانون یادشده را تهدید جامعه‌ی مذهبی مسلمانان این کشور برمی‌شمرند. اکثریت آنها طرفدار راه‌حلی اختیاری هستند؛ راه‌حلی بر پایه‌ی اصلاح درونی. پایگاه اینترنتی "استاندارد" به نقل از مولانا عبدالحمید ناومانی، روحانی عضو "جمعیت علمای هند"، یکی از سازمان‌های اسلامی اصلی در هند می‌نویسد: «چنین مردانی باید مجازات شوند [...] دیگر هیچ کس نباید دختر خود را به همسری آنها درآورد».

تکرار سه‌باره واژه "طلاق" برای جدایی از همسر در بسیاری از کشورهای اسلامی وجاهت قانونی خود را از دست داده است. قانون طلاق در هند اما متعلق به دوره‌ی استعمار است؛ دوره‌ای که در آن بریتانیا به اقلیت‌های مذهبی در هند اجازه داده بود مسائل داخلی خود، از جمله ازدواج و طلاق، را خود حل و فصل کنند. هنوز هم حقوق خانواده برای ۱۸۰ میلیون مسلمان در هند برگرفته از قوانین شرعی است.