تونی ابوت، نخست وزیر استرالیا پس از اعلام آن‌که ماهواره‌های این کشور قطعاتی از لاشه هواپیما را در جنوب اقیانوس هند شناسایی کرده‌اند، وعده کرد که اگر چیزی در عمق آب باشد، توسط استرالیایی‌ها پیدا خواهد شد.

اینک قطعی شده که هواپیما در همان منطقه سقوط کرده اما هنوز حتی یک قطعه‌ی آن از آب بیرون آورده نشده است. روز سه‌شنبه (۲۵ مارس/۵ فروردین) عملیات جستجو در اقیانوس هند به دلیل هوای نامساعد به تعویق افتاد.

روز دوشنبه تصاویر ماهواره‌ها و هواپیماهای تجسسی هر شکی را به یقین تبدیل کردند که اشیای شناور در آب بقایای هواپیمای مالزی هستند. پیش‌تر نیز گروه‌های تجسسی چینی و استرالیایی از رویت بخشی از لاشه هواپیما خبر داده بودند. تشخیص این‌که هواپیما در جنوب اقیانوس هند سقوط کرده، سرنخ بسیار مهمی بود.

بیشتر بخوانید: سقوط قطعی هواپیمای مالزی در اقیانوس هند

اما هنوز فاصله زیادی با یافتن لاشه هواپیما یا دسترسی به جعبه سیاه هست. فرض بر آن است که جریان آب و هوای توفانی، بقایای هواپیما و اجساد مسافران را صدها کیلومتر از محل سقوط پراکنده ساخته باشد و این هم قطعی نیست که آیا این بقایا هنوز روی آب شناورند یا اینکه به اعماق اقیانوس رفته و نابود شده‌اند.

از نگاه کارشناسان شانس اندکی برای پیدا شدن چیزی از جسد مسافران، وسایل آنها یا تکه‌های هواپیما وجود دارد. در آنالیز داده‌های ماهواره‌ها می‌توان دریافت که بال احتمالی بوئینگ در محدوده‌ای به وسعت ۶۸ هزار کیلومتر مربع رویت شده و این به معنای مساحت تقریبی ایالت بایرن آلمان است.

نشریه وال استریت ژورنال اعلام کرده که از ۱۷ مارس تاکنون محدود‌ه‌ای به بزرگی ۵۲۰ هزار کیلومتر مربع تجسس شده است.
۲۶ کشور در عملیات جستجوی بوئینگ شرکت داشته‌اند. گشت دریایی استرالیا هر روز فهرستی از عملیات و پروازهای تجسسی بر فراز منطقه را ارائه می‌دهد.

تنها در روز دوشنبه ۲۵ مارس، بیش از ده هواپیمای تخصصی و تجسسی فوق مدرن با مشارکت نیروی هوایی چین، استرالیا، ژاپن و آمریکا در عملیات جستجو شرکت داشتند و این تنها بخشی از زنجیره لجستیکی جهانی برای پیدا کردن بقایای بوئینگ و سرنشینان آن است.

بیشتر بخوانید: تصاویری جدید از ماهواره‌های فرانسوی

میلیون‌ها دلار هزینه تجسس

هنوز کسی به طور رسمی نمی‌پرسد که این عملیات چه هزینه‌ای بر می‌دارد و پرداخت آن بر عهده کیست. وزیر حمل و نقل مالزی، هشام‌الدین حسین گفته هر کاری برای پیدا کردن بوئینگ به هر قیمت انجام خواهد شد.

معاون نخست وزیر استرالیا هم تاکید کرده که عملیات تجسس گران و پرهزینه هستند، اما استرالیا به تعهدات خود عمل می‌کند: «تا آنجا که بتوانیم به جستجو ادامه می‌دهیم مگر یقین کنیم که کارمان بی‌فایده است.»

وزارت دفاع آمریکا روز جمعه ۲۱ مارس اعلام کرد که عملیات تجسسی این کشور تاکنون ۵/ ۲ میلیون دلار هزینه برداشته است. مقامات پنتاگون تاکید کرده‌اند که برای این منظور مجموعا ۴ میلیون دلار بودجه کنار گذاشته شده که می‌تواند اقدامات تجسسی را تا آوریل تامین مالی کند.

یک سخنگوی پنتاگون گفته تا زمانی که مالزی نیاز داشته باشد، ایالات متحده به کمک‌خود ادامه می‌دهد. معلوم نیست مالزی این پول را به آمریکا پرداخت می‌کند یا خیر.

طبق قوانین شرکت‌های مسافربری، اگر هواپیمایی در آب‌های بین‌المللی سقوط کرده باشد، مالزی مسئول پرداخت‌هزینه‌ها خواهد بود.

بیشتر بخوانید: امکان فرود هواپیمای بوئینگ ۷۷۷ منتفی است

نگاهی به سوانح سقوط هواپیما در گذشته می‌تواند نشانگر هزینه‌های احتمالی مالزی در سقوط بوئینگ ۷۷۷ باشد. در سال ۱۹۹۸ یک هواپیمای سوئیسی در کانادا سقوط کرد که عملیات یافتن لاشه آن ۴۰ میلیون دلار خرج برداشت. یافتن هواپیمای ساقط شده پرواز ۴۴۷ ارفرانس نیز ۵۰ میلیون دلار تمام شد.

این ارقام در مقایسه با عملیات تجسسی پرواز ام اچ- ۳۷۰ چندان بالا به نظر نمی‌رسند. تازه بال هواپیمای ارفرانس چند روز پس از سقوط آن پیدا شد اما پیدا کردن بقایای آن یا جعبه سیاه هواپیما و پی بردن به دلیل سقوط، دوسال طول کشید. برآورد می‌شود که هزینه پیدا کردن بقایای بوئینگ ۷۷۷ مالزی صد میلیون دلار هزینه بردارد.

گفته می‌شود بین ۵۰۰ تا ۶۰۰ میلیون دلار باید برای بیمه عمر قربانیان پرداخت شود. مالزی ارلاینز هم‌چنین باید ۱۱۰ میلیون دلار برای خرید و جایگزینی یک هواپیمای دیگر هم پرداخت کند.