جنگ داخلی افغانستان؛ بمبگذاری در کابل، نبرد در لشکرگاه
۱۴۰۰ مرداد ۱۳, چهارشنبه
حملات تروریستی طالبان در افغانستان علیه شهروندان و نهادهای دولتی همچنان ادامه دارد. انفجار بمب در کابل بیش از ۱۳ نفر را کشت و دستکم ۲۰ نفر مجروح کرد. لشکرگاه، مرکز استان هلمند شاهد درگیریهای شدید با طالبان است.
تبلیغات
وزارت کشور افغانستان اعلام کرد در پی انفجار بمب جاسازی شده درون یک خودرو دستکم ۱۳ نفر کشته و بیش از ۲۰ تن دیگر زخمی شدهاند. در میان کشتهشدگان پنج مهاجمی قرار دارند که از سوی نیروهای ویژه پلیس از پای درآمدهاند.
این سوءقصد که طالبان مسئولیت آن را برعهده گرفته است، در شامگاه سهشنبه ۱۲ مرداد (۳ اوت) رخ داد و مقدمهای بر حملات پس از آن بوده است.
حمله به خانه وزیر دفاع
مهاجمان نخست بمب جاسازی شده در خودرو را در نزدیکی خانه بسمالله خان محمدی، وزیر دفاع افغانستان واقع در منطقه شیرپور در مرکز کابل منفجر کردند. آنها سپس به چندین خانه مسکونی حمله بردند و با نیروهای امنیتی وارد درگیری مسلحانه شدند.
به گزارش طلوع نیوز، به هنگام حمله، وزیر دفاع در خانهاش حضور نداشته است. در این محله خانههای شماری از نمایندگان مجلس و هیبتالله علیزی، فرمانده نیروی عملیات ویژه نیز قرار دارد.
محافل امنیتی میگویند، قرار بوده است در این محل شماری از سیاستمداران گرد هم آیند تا در باره ضدحملات ارتش افغانستان علیه پیشرویهای طالبان در شمال کشور رایزنی کنند.
هماکنون ارتش افغانستان در چندین جبهه و در مراکز استانهایی که طالبان در آنها پیشروی داشته است، میجنگند.
درگیری شدید با طالبان در لشکرگاه
وضعیت در لشکرگاه، مرکز استان هلمند، به ویژه اسفناک است. به گفته مقامات سازمان ملل، در این شهر طی روزهای گذشته دهها شهروند غیرنظامی کشته شدهاند.
ارتش افغانستان روز سهشنبه ۱۲ مرداد از ساکنان این شهر ۲۰۰هزار نفری خواست برای حفظ جان خود به محلی دیگر نقل مکان کنند. سقوط این شهر به معنای ضربه سختی به دولت افغانستان خواهد بود.
به گزارش طلوع نیوز، عطاالله افغان، رییس شورای ولایتی هلمند روز چهارشنبه، ۱۳ مرداد گفته است که درگیریهای شدید میان نیروهای امنیتی و طالبان در نزدیکی ساختمان فرماندهی پلیس لشکرگاه، مرکز این ولایت، ادامه دارند.
او افزود که طالبان خود را به برجهای امنیتی فرماندهی پلیس هلمند رساندهاند، اما نیروهای دولتی در برابر آنان میجنگند.
نبردهای شدید در لشکرگاه وارد هفتمین روز خود شده است. بیشتر این نبردها در نزدیکی ساختمان فرماندهی پلیس، دفتر والی، زندان مرکزی و دیگر تأسیسات دولتی در حوزه اول شهر ادامه دارند.
از زمان خروج نیروهای ناتو از افعانستان، نیروهای طالبان بخشهای بزرگی از کشور را تصرف کردهاند، اما هنوز نتوانستهاند بر شهرهای بزرگ حاکم شوند.
مذاکرات صلح میان طالبان و دولت افغانستان در حال حاضر مسکوت مانده است. دولت افغانستان حمایتهای بینالمللی درخواست کرده است. اشرف غنی، رئیسجمهوری افغانستان با توجه به گسترش حملات تروریستی اخیر طالبان، خواستار نشست اضطراری شورای امنیت سازمان ملل شده است.
روایت تصویری تباه شدن زندگی زنی پاکستانی در تاخت و تاز طالبان
باسوالیها زنی ۵۵ ساله در مهمند پاکستان در نزدیکی مرز افغانستان است که همسر و پسرش را در ناآرامیهای ناشی از پیشرویهای طالبان از دست داده است. در این منطقه ترس از بازگشت دوباره طالبان بیداد میکند.
عکس: Saba Rehman/DW
زندگی پر از مشقت
زندگی برای زنان قبایل پاکستان در شرایط عادی نیز به اندازه کافی سخت است. اما وقتی باسوالیها، بیوهای ۵۵ ساله از همین خطه پسر و همسرش را در حملات تروریستی سالهای ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ از دست داد زندگیاش دردناکتر شد. او در غالانائی در ناحیه قبیلهای مهمند پاکستان که با افغانستان هممرز است زندگی میکند. این منطقه بعد از حمله نیروهای تحت رهبری آمریکا در سال ۲۰۰۱ بهشدت از سوی شبهنظامیان طالبان آسیب دید.
عکس: Saba Rehman/DW
حملاتی از همه طرف
باسوالیها به دویچه وله گفته است که عمران خان، پسر ارشدش در سن ۲۳ سالگی به ظن کمک به تروریستها توسط یک کمیته محلی ضد طالبان به نام "کمیته صلح" کشته شد. به گفته او، عملیات ارتش پاکستان توانست آرامشی نسبی در این منطقه برقرار کند اما قدرت گرفتن دوباره طالبان افغانستان همزمان با عقبنشینی نیروهای ناتو به کابوسی برای او تبدیل شده است.
عکس: dapd
موج خشونت
باسوالیها به دویچه وله گفت، یک سال بعد عبدالغفران، همسرش را از دست داد. همسر او هنگامی که برای دریافت غرامت کشته شدن پسرش در ۶ دسامبر سال ۲۰۱۰ به یک ساختمان دولتی مراجعه کرده بود بر اثر حمله دو بمبگذار انتحاری کشته شد. تعداد زیادی در این حمله جان خود را از دست دادند. این زن پاکستانی میگوید، زندگی در نواحی قبیلهای بدون وجود همسر و پسر ارشد خیلی سخت و پرخطر است.
عکس: Getty Images/AFP/A. Majeed
"امیدم را از دست ندادم"
باسوالیها همواره در تلاش است، مخارج زندگیاش را تأمین کند. روستای او فاقد امکانات اولیه مانند گاز، برق و اینترنت است. با این همه مرگ پسر و همسر باعث نشد که او امیدش را از دست بدهد. او نمیخواست با مقرری ناچیز دولت که ۱۰هزار روپیه در ماه (۵۳ یورو/ ۶۲ دلار) بود زندگی کند. این مستمری در سال ۲۰۱۴ قطع شد.
عکس: Saba Rehman/DW
گذران زندگی با خیاطی
باسوالیها میخواهد فرزندانش از آموزش مناسب برخوردار شوند. او به دویچه وله میگوید: «آسان نبود. زمانی رسید که فکر کردم زندگیام بیحاصل است و نمیتوانم در این جامعه زنده بمانم.» او افزود که زنان حتی اجازه ندارند به تنهایی وارد بازار محلی مهمند شوند. این زن خیاطی را تنها چاره خود خوانده و میگوید، برای دوخت یک پیراهن زنانه بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ روپیه مزد میگیرد.
عکس: Saba Rehman/DW
همراهی اجباری مردان
باسوالیها میگوید: «بعد از مرگ شوهرم شروع به پخت نان کردم و دختران کوچکم نانها را در جاده اصلی منطقه میفروختند.» بعد دخترها کمی بزرگتر شدند و به این دلیل که حضور آنها در خیابانها "بد" تلقی میشد دیگر نمیتوانستند نان بفروشند. از این زمان بود که او شروع به دوخت لحاف و پتو کرد و آنها را به مردم محلی فروخت. اما بدون مشایعت یک مرد، خواه نوجوان و خواه مسنتر نمیتوانست به بازار برود.
عکس: Saba Rehman/DW
نگرانی از خشونتهای بیشتر
هزاران خانواده در مناطق قبیلهای در شمال و شمال غرب پاکستان قربانی خشونت افراطگرایان شدهاند. عبدالرزاق، شوهرخواهر باسوالیها میگوید، روز کشته شدن عبدالغفران در حمله طالبان را بهخوبی به یاد میآورد. او ابراز امیدواری میکند که مناطق قبیلهای دوباره به جولانگاه آشوب و خشونت تبدیل نشود.