من ناتالیا ولاسنکو هستم و قلبم به وطنم اوکراین تعلق دارد. سفر و کشف مکان‌های جدید را دوست دارم و با این حال همیشه برگشتن به خانه خوشحالم می‌کند. من در اودسا زندگی می‌کنم، شهری چشم‌نواز با آن چهره اروپایی و بلوار بسیار زیبای پریمورسکی و آن ساختمان مجلل اپرایش که طراحی‌ آن را معماران اهل وین بر عهده داشتند و افتتاحش به سال ۱۸۸۷ برمی‌گردد.

من عاشق اودسا هستم. نزدیک دریاست و پر از روزهای آفتابی. قبل از جنگ همیشه دوست داشتم با دوستانم کنار دریا برویم، بنشینیم و از غروب خورشید لذت ببریم. واقعا که مسحورکننده است. در اودسا ضرب‌المثلی هست که می‌گوید، دریا می‌تواند هر غمی را از بین ببرد، درد را کم و روحیه را قوی کند و این عین تجربه من است.

من عاشق معماری و تاریخم. در رشته گردشگری تحصیل کرده‌ام و بنابراین بهترین پیش‌شرط‌ها را برای کار به عنوان یک تورلیدر دارم. کارم را در سال ۲۰۱۶ شروع کردم و شهرم اودسا و اطرافش را به گردشگرانی که از کشورهای مختلف می‌آمدند نشان دادم. چه حس خوبی داشت وقتی آن‌ها را با کشورم آشنا می‌کردم و خودم هم همزمان با فرهنگ‌های مختلف آشنا می‌شدم.

اگر کسی از من بپرسد بیش‌تر چه چیزی را دوست داری می‌گویم، پیاده‌روی و عکاسی از معماری‌ را. عاشق ساختمان‌های قدیمی‌ام با درهای چوبی و پله‌هایی از سنگ مرمر. در اودسا توری به راه انداختم و به گردشگران قسمتی از شهر را نشان دادم که کم‌تر برایشان شناخته شده بود، همان گوشه‌ شهر که حیاط‌های قدیمی‌اش دلت را می‌برد و از خود بی‌خودت می‌کند.

من اودسا را دوست دارم و بعد از آن لویو (Lviv) یا لمبرگ را که حدود ۷۳۰هزار نفر جمعیت دارد و بزرگ‌ترین شهر غرب اوکراین محسوب می‌شود. این شهر شهرت خود را مدیون نمایشگاه‌های بزرگ کتاب، جشنواره‌ها، قهوه‌خانه‌ها و معماری دلربایش است. قسمت قدیمی شهر در فهرست میراث جهانی یونسکوست و ساختمان‌هایی دارد با معماری‌هایی به سبک رنسانس، باروک، کلاسیک و هنر نو. یک جواهر واقعی!

من و دوستم ایرنا که اهل لویو است اکثرا در این شهر قدیم می‌زدیم، به این امید که حیاط‌ها، ساختمان‌های قدیمی و معماری‌های خاصش را پیدا کنیم. اغلب اوقات هم بخت یاری‌مان می‌کرد و در این راه نقاشی‌های سقفی و کف‌پوش‌های موزاییکی ریزنقشی پیدا می‌کردیم.

اوکراین کشوری است برخوردار از هر دو نعمت کوه و دریا. سفر به کوه‌های کارپات هر وقت از سال که باشد ارزش دارد. در این‌جا می‌شود کوهنوردی کرد، از غذاهای محلی لذت برد و با فرهنگ و سنت‌های منطقه بیش‌تر آشنا شد. من یک بار روز تولدم را در روستای پیلی‌پتس (Pylypets ) جشن گرفتم و برای اولین بار سوار تله‌کابین شدم که یکی از بهترین خاطراتم است.

زمانی که به عنوان راهنمای تور کار می‌کردم برای آخر هفته‌ها تورهایی به شهر چرنیهیف (Tschernihiw) ترتیب دادم، شهری با کلیساهای کهن که قدمت بعضی از آن‌ها به قرن سیزدهم برمی‌گردد. وقتی در اخبار شنیدم به این شهر حمله شده دلم از جا کنده شد. چقدر برای مردم و میراث معماری ویران‌شده این شهر دلم می‌سوزد.

من در این‌جا از مکان‌هایی گفته‌ام که دوستشان دارم و زیبایی اوکراین را نشان می‌دهند. هر منطقه‌ای دیدنی‌های خاص خودش را دارد. از خرسون با منطقه طبیعی حفاظت‌شده "اسکانیا نووا" گرفته تا دریاچه‌های صورتی‌رنگ، مزارع لاله، معماری تاریخی شهر خارکیف و پارک‌های منطقه میکولایف. دریغا که جنگ برخی از آن‌ها را ویران کرده است.