معصومه دهقان، همسر عبدالفتاح سلطانی، وکیل زندانی به یک سال حبس تعزیری به مدت پنج سال تعلیق شده و نیز پنج سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شده است. اتهام او "مشارکت در دریافت مال نامشروع از طریق دریافت جایزه حقوق بشر شهر نورنبرگ" عنوان شده است.

این جایزه در سال ۲۰۰۹ به عبدالفتاح سلطانی اعطا شد. وی که ممنوع‌الخروج شده بود، نتوانست برای دریافت جایزه به آلمان بیاید و به همین دلیل همسرش خانم دهقان که در آن زمان برای دیدن دخترش به آلمان آمده بود، به نیابت از طرف آقای سلطانی در این مراسم شرکت و جایزه را دریافت کرد.

مائده سلطانی، دختر عبدالفتاح سلطانی و معصومه دهقان در گفت و گو با دویچه‌وله می‌گوید: «این اتهام به مادرم زده شده تا پدرم را از طریق او تحت فشار قرار دهند».

وی همچنین تصریح می‌کند که مادرش به دلیل بیماری در دادگاه حضور نداشته و آخرین دفاع از او گرفته نشده و این حکم در غیاب او صادر شده است. این در حالی است که به گفته‌ی خانم سلطانی، سه بار قبل از این قرار بوده دادگاه تشکیل شود اما هربار به دلیلی ازجمله یک بار به علت عدم حضورنماینده دادستان دادگاه تشکیل نشد.

معصومه دهقان سال ۲۰۱۱ بدون داشتن حکم بازداشت و تنها برای ادای پاره‌ای توضیحات به دادسرای مستقر در اوین فرا خوانده شد، اما بلافاصله بازداشت شد و به گفته‌ی دخترش، شش روز بدون حکم در انفرادی نگه داشته شد.

مائده سلطانی می‌گوید مادرش در آن شش روز تحت فشار برای "همکاری" با ماموران امنیتی بوده و از او خواسته شده تا علیه همسرش، عبدالفتاح سلطانی و فعالیت‌های او "اعتراف‌های دروغین" کند.

عبدالفتاح سلطانی، وکیل دادگستری و عضو کانون مدافعان حقوق بشر از تاریخ ۱۹ شهریور ۱۳۹۰ در زندان اوین به سر می‌برد. وی از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی پیرعباسی به ۱۸ سال زندان و ۲۰ سال محرومیت از حرفه وکالت محکوم شده است.

اتهامات وی "تبلیغ علیه نظام، تشکیل کانون مدافعان حقوق بشر، اجتماع و تبانی علیه نظام" و "تحصیل مال حرام" است.

مائده سلطانی می‌گوید پدرش در شش ماه اول زندان بدون دسترسی به کتاب و مجله در سلول انفرادی بند ۲۰۹ بوده و حتی داروهایی که همسرش برای او می‌برده، به دستش نمی‌رسید‌ه‌اند. وی همچنین از ملاقات حضوری محروم است و با وجود آنکه به دلیل بیماری نیاز به پزشک متخصص دارد، این حق همچنان از او دریغ می‌شود.

فشار بر خانواده‌زندانیان سیاسی

فشار بر خانواده زندانیان سیاسی در جمهوری اسلامی بی‌‌سابقه نیست. پیشتر نیز مادران و همسران زندانیان پس از انجام مصاحبه و اطلاع‌رسانی درباره زندانیان احضار و حتی بازداشت شده بودند.

مادر کوهیار گودرزی کنشگر حقوق بشر، یکی از مادرانی بود که تنها به دلیل انجام مصاحبه و اطلاع‌رسانی درباره وضعیت فرزندش هفت ماه در زندان کرمان محبوس بود و سپس به ۲۳ ماه حبس تعلیقی محکوم شد.

رضا خندان، همسر نسرین ستوده وکیل زندانی نیز به دلیل انجام مصاحبه و اطلاع‌رسانی درباره همسرش به "نشر اکاذیب" متهم و ممنوع‌الخروج شده است.

مائده سلطانی اما می‌گوید که مادرش مدتهاست که با هیچ رسانه‌ای مصاحبه نکرده است. او می‌افزاید: «من فکر می‌کنم این حکم صادر شده تا مثل یک شمشیر داموکلوس بالای سر مادرم قرار گیرد و او را مجبور کند، همچنان خاموش باشد و حرفی نزند».

خانم سلطانی همچنین اضافه می‌کند که حکم ممنوعیت خروج مادرش نیز احتمالا به دلیل اعمال فشار بیشتر بر خانواده صورت گرفته، چرا که ماموران امنیتی می‌دانند که مائده سلطانی در خارج از کشور است و نمی‌تواند به ایران سفر کند و حالا با صدور این حکم، مادرش هم برای دیدن او نمی‌تواند به آلمان برود.

معصومه دهقان و وکیلش ۲۰ روز فرصت دارند تا نسبت به حکم صادرشده اعتراض کنند.